68
هُدا جاه جَنات
په سازگر و وش‌آوازانی سالارا. داوودئے زَبور. سئوتے.
1 هُدا جاه بجنات و آییئے دژمن شنگ و شانگ باتنت،
آ که چه آییا نپرتَ کننت چه آییئے درگاها بتَچاتنت.
2 اَنچش که دوتّ بالَ کنت اِشان بتاچێن،
اَنچش که مۆم آسئے دێما آپَ بیت،
بدکار هُدائے درگاها گار و گُمسار باتنت.
3 بله پهرێزکار شادمان و
هُدائے درگاها گَل و بال باتنت و
چه وشّیا شادهی کناتنت.
4 په هُدایا سئوت بجنێت و آییئے ناما نازێنێت،
په آییا که جمبران سوار اِنت ستا و سنائے تئوارا بُرز کنێت.
آییئے نام هُداوند اِنت،
آییئے بارگاها شادهی کنێت.
5 هُدا وتی پاکێن بارگاها
چۆرئوانی پت اِنت و جنۆزامانی دادرس.
6 هُدا بێکَسان په لۆگ و جاهَ کنت و
بندیگان، آزات و آباد،
بله سرکش، هُشکێن زمینێا نندۆکَ بنت.
7 او هُدا! آ وهدا که وتی کئومئے رهشۆن اتئے،
آ وهدا که گیابانا ملّان اتئے، اۆشت...،
8 زمین لرزِت و
آسمانان هئور گوَرت،
هُدائے بارگاها، سینائے کۆهئے یکدانگێن هُدائے،
هُدائے بارگاها، اِسراییلئے هُدائے.
9 او هُدا! تئو بازێن هئورے گوارێنت و
تئیی میراس که هُشک و وئیران بوتگ‌اَت، تئو سێراپ کرت.
10 تئیی رمگ اۆدا جهمنند بوت.
چه وتی نێکیا، او هُدا،
تئو بێوَس رۆزی داتنت.
11 هُداوند وتی هبرا جارَ جنت،
بشارت آرۆکێن جنێن، مزنێن لشکرے اَنت.
12 بادشاه گۆن وتی لشکرانَ جِهنت و تچنت،
جنێن وتی لۆگا آواران بهرَ کننت.
13 تُرے گواش و آهُرّانی تها واب ببئے
کپۆدرانی بال نُگره‌پۆشَ بنت و پُٹِش تِلاه‌رنگ.
14 وهدے پُرواکێن زۆرا بادشاه شِنگ و شانگ کرتنت،
برپا سَلمونئے کۆهئے سرا گوَرت.
15 او مَزن‌کۆه! او باشانئے کۆه!
او بازٹُلّێن کۆه! او باشانئے کۆه!
16 او بازٹُلّێن کۆه! په چے هما کۆها گۆن هسدّے چارگا ائے
که هُدایا په وتی لۆگجاها گچێن کرتگ،
همۆدا که هُداوند تان اَبد جهمنندَ بیت؟
17 هُدائے اَرّابه هزارانی هزار و
لکّانی لکّ اَنت،
هُداوند چه سینائے کۆها وتی پاکێن جاگها آتکگ.
18 آ وهدا که اَرشا بُرز بوتئے
بازێن بندیگے زُرتِت،
چه مردمان ٹێکی‌اِت زُرت،
تنتنا چه سرکشان هم،
تانکه تئو، او هُداوندێن هُدا، اۆدا جهمنند ببئے.
19 هُداوندا ستا بات، مئے رَکّێنۆکێن هُدایا
که هر رۆچ مئے بارانَ سگّیت. اۆشت...
20 مئے هُدا رَکّێنۆکێن هُدا اِنت،
چه مرکا رَکّێنگ هُداوندئے دستا اِنت، تهنا هُداوندئے.
21 بله هُدا دژمنانی سرا پرۆشیت،
همایانی پُرمودێن سرئے کُبّها پرۆشیت که وتی گناهانی تها گامَ جننت.
22 هُداوندا گوَشتگ: «آیان چه باشانا پِرَ ترّێنان،
آیان چه دریائے جُهلانکیان پِرَ ترّێنان،
23 تانکه تئیی پاد آیانی هۆنا لگتمال بکننت و
تئیی کُچِکانی زبان هم وتی بهرا چه دژمنان بگرنت.»
24 او هُدا! تئیی جشنئے کاروان گندگَ بیت
منی هُدا و منی بادشاهئے کاروان مان پاکێن جاگها.
25 دێما شائر و پُشتا سازگر و
نیاما جنک تمبورگ جنَگا اَنت.
26 هُدایا مان مزنێن دیوانان بنازێنێت.
او اِسراییلئے اۆبادگان! هُداوندا بنازێنێت.
27 بِنیامینئے کَسانێن کَبیله همۆدا اِنت،
یَهودائے کماش آیانی هاکم اَنت،
زِبولونئے کماش و نَپتالیئے کماش، مزنێن رُمبے اَنت.
28 تئیی هُدائے پرمان اِنت که تئو زۆراور ببئے.
او هُدا! اَنچش که پێسرا کرتگِت، وتی زۆر و واکا مارا پێش بدار.
29 په تئیی پرستشگاهئے هاترا که اورْشَلیما اِنت
بادشاه په تئو ٹێکیَ کارنت.
30 کَلَم و کاشانی نیامئے رسترا هکّل دئے و
کئومانی گوَسکانی نیاما گۆکانی گۆرُما.
رستر اێردستَ بیت و نُگرهَ کاریت.
جنگ‌دۆستێن کئومان شِنگ و شانگ کن.
31 کاسِد چه مِسرا کاینت
هَبَشَه اشتاپیا وتی دستان دێم په هُدایا بُرزادَ کنت.
32 او جهانئے مُلکان! په هُدایا سئوت بجنێت،
هُداوندا گۆن سئوتا بنازێنێت، اۆشت...،
33 هماییا که آسمانان شَهسواریَ کنت، کوَهنێن آسمانان،
هماییا که وتی آوازا بُرزَ کنت، تْرند و پُرواکێن آوازا.
34 هُدائے کدرتا جار بجنێت،
که شان و شئوکتی اِسراییلئے سرا اِنت و
کدرتی، آسمانانی سرا.
35 او هُدا! تئو وتی پاکێن جاگها باکَمال ائے،
اِسراییلئے هُدا وتی کئوما زۆر و واکَ بکشیت.
هُدایا ستا و سنا بات.