19
بابِلئے کپگئے سرا هُدائے شُگر
1 چه اے چیزّان و رند من انچێن مزنێن تئوارے اِشکت، گوَشئیگا آسمانا سکّێن بلاهێن مُچّیێئے تئوار اَت، گوَشگا اتنت:
«هُداوندا بنازێنێت، هَلّێلویا.
رَکّێنگ و شئوکت و زۆر مئے هُدائیگ اَنت،
2 چیا که آییئے دادرسی راست و په اَدل اَنت.
آییا هما مزنێن کَهبگ سزا داتگ
که زمینی گۆن وتی زِنهکاریان گُمراه کرتگ‌اَت.
هُدایا چه آییا وتی هزمتکارانی هۆنئے بێر گپتگ.»
3 و آیان یک رندے پدا گوَشت:
«هُداوندا بنازێنێت، هَلّێلویا.
اَبد تان اَبد چه آییا دوتّ چستَ بیت.»
4 پدا بیست و چارێن کماش و چارێن سَهدار دێم په چێر کپتنت. تهتئے سرا نِشتگێن هُدااِش پرستش کرت، گوَشتِش:
«آمین. هُداوندا بنازێنێت، هَلّێلویا.»
5 گڑا چه تهتا تئوارے آتک، گوَشتی:
«مئے هُدائے تئوسیپا بکنێت،
او آییئے سجّهێن هزمتکاران
او سجّهێن هُداتُرسان،
کَسان و مزن!»
6 پدا من انچێن تئوار اِشکت که چۆ مزنێن مُچّی و بازێن آپ و ترندێن گْرندانی تئوارا اتنت که گوَشتِش:
«هُداوندا بنازێنێت، هَلّێلویا.
چیا که مئے پُرواکێن هُداوندێن هُدا هُکمرانیَ کنت.
7 گَل ببێن و شادهی بکنێن و
هماییا شان و شئوکت بدئیێن،
چیا که گوَرانڈئے سورئے وهد آتکگ و
آییئے بانۆرا وتا تئیار کرتگ.
8 آییا لیلُمێن، رُژنا و سپاێن گُد،
په گوَرا کنگا دئیگ بوتگ.»
لیلُمێن گُد، هُدائے پلگارتگێن مردمانی پهرێزکاری اَنت.
9 پدا پرێشتگا منا گوَشت: «نبشته کن: بَهتاور اَنت هما که گوَرانڈئے سورئے شاما لۆٹگ بوتگ‌اَنت.» پدا گوَشتی: «اے هُدائے راستێن هبر اَنت.»
10 نون من آییئے پادانی دێما سُجده کنگا کپتان، بله منا گوَشتی: «چۆ مکن، من هم تئیی و تئیی براتانی ڈئولێن هِزمتکارے آن که ایسّائے شاهدیا دئینت. هُدایا پرستش کن. ایسّائے بارئوا شاهدی دئیگ پئیگمبریئے جئوهر اِنت.»
رستر پرۆشَ وارت
11 من دیست که آسمانئے دپ پَچ اِنت و منی دێما اسپێتێن اسپ و اسپ‌سوارے. اسپ‌سوارئے نام «وپادار و راست» اَت. په اَدل دادرسیَ کنت و په اَدل جنْگ هم کنت.
12 آییئے چمّ چۆ رۆکێن آسا اتنت و بازێن تاجے سرا اَتی. آییئے سرگئے سرا نامے نبشته اَت که آییئے جندا اَبێد، دگه کَسّا اے نام نزانت.
13 آییا هۆنا مێنتگێن کباهے گوَرا اَت و نامی «هُدائے گال» اَت.
14 آسمانی پئوج، هماییئے پُشتا گۆن اتنت، اسپێتێن اسپان سوار و سپا و اسپێتێن لیلُمێن پۆشاک گوَرا.
15 چه اسپ‌سوارئے دپا تێزێن زهمے در آیگا اِنت تانکه گۆن اِشیا کئومان بجنت و گۆن آسنێن اَساێا آیانی سرا هُکمرانی بکنت. آ، پُرواکێن هُدائے گَزب و هِژمئے شَرابکَشّی هئوزا لَگَت دئیگا اِنت.
16 آییئے کباه و رانئے سرا نامے نبشته اِنت: «بادشاهانی بادشاه و هُداوندانی هُداوند.»
17 پدا من دیست که پرێشتگے رۆچئے تها اۆشتاتگ. گۆن بُرزێن تئوارێا سجّهێن مُرگانی نێمگا کوکّاری کرت که آسمانئے نیاما بال اتنت:
«بیاێت و په هُدائے مزنێن شاما مُچّ ببێت،
18 تانکه شما بادشاهانی گۆشت،
سالارانی گۆشت،
پُرواکێن مردمانی گۆشت،
اسپ و اسپ‌سوارانی گۆشت،
سجّهێن مردمانی گۆشت،
آزات و گُلامانی و کَسان و مزنێنانی گۆشتا بورێت.»
19 نون من رستر دیست و زمینئے بادشاه و آیانی پئوج هم دیستنت که گۆن اسپ‌سوار و آییئے پئوجا په جنْگا مُچّ بوتگ‌اتنت.
20 و رستر، هما درۆگێن پئیگمبرئے همراهیا گرگ بوت که رسترئے دێما مۆجزهی پێش داشتگ‌اَت. گۆن اے مۆجزهان، آییا هما رد داتگ‌اتنت که رسترئے نشانِش زرتگ‌اَت و آییئے بُتِش سُجده کرتگ‌اَت. دوێن، زندگا هما گوَرما دئور دئیگ بوتگ‌اتنت که گۆن آس و گۆکُرتا بُن اَت.
21 آ دگه پئوجی گۆن اسپ‌سوارئے زهما که چه آییئے دپا در آیگا اَت کُشگ بوتنت و سجّهێن مُرگان وتا چه آیانی گۆشتا سێرلاپ کرت.