Эф 2
І вас, мёртвых праз праступкі і грахі вашыя,
у якіх вы некалі хадзілі паводле веку гэтага сьвету, па волі князя, які валадарыць у паветры, духа, які дзейнічае цяпер у сынах непакорнасьці, —
між якімі і мы ўсе жылі некалі ў пажаданьнях цела нашага, выконваючы волю цела і думак, і былі па прыродзе дзецьмі гневу, як і іншыя, —
Бог, багаты міласэрнасьцю, праз вялікую любоў Сваю, якою палюбіў нас,
і нас, мёртвых праз праступкі, ажывіў разам з Хрыстом, — ласкай вы збаўленыя, —
і ўваскрасіў, і пасадзіў у нябёсах у Хрысьце Ісусе,
каб зьявіць у вяках, якія прыходзяць, бязьмернасьць багацьця ласкі Сваёй у ласкавасьці да нас у Хрысьце Ісусе.
Бо ласкаю вы збаўленыя праз веру; і гэта не ад вас — Божы дар:
не праз учынкі, каб ніхто не хваліўся.
10  Бо мы — твор Ягоны, створаныя ў Хрысьце Ісусе на добрыя ўчынкі, якія Бог загадзя прыгатаваў, каб мы ў іх хадзілі.
11  Дзеля гэтага памятайце, што вы, некалі пагане целам, называныя неабрэзанымі праз тых, якія завуцца абрэзанымі целам [абразаньнем], зробленым рукамі,
12  што вы былі ў той час без Хрыста, адлучаныя ад грамадзянства Ізраіля і чужыя запаветам абяцаньня, ня маючы надзеі і бязбожнікі ў сьвеце.
13  А цяпер у Хрысьце Ісусе вы, што былі некалі далёка, сталіся блізкімі праз кроў Хрыста.
14  Бо Ён — супакой наш, Які ўчыніў з абодвух адно і зруйнаваў загарадку, што стаяла пасярэдзіне,
15  зьнішчыўшы варожасьць Целам Сваім, Закон прыказаньняў, які быў у пастановах, каб з двух стварыць у Сабе аднаго новага чалавека, прыносячы супакой,
16  і ў адным целе пагадзіць абодвух з Богам праз крыж, забіўшы на ім варожасьць.
17  І, прыйшоўшы, Ён дабравесьціў супакой вам, якія далёка і якія блізка,
18  бо праз Яго абодва маем доступ да Айца ў адным Духу.
19  Дык вы ўжо не чужынцы і ня прыхадні, але суграмадзяне сьвятым і хатнія ў Бога,
20  збудаваныя на падмурку апосталаў і прарокаў, маючы Самога Ісуса Хрыста за кутні камень,
21  на якім уся пабудова, разам змацаваная, расьце ў сьвятую бажніцу ў Госпадзе,
22  на якім і вы разам будуецеся на жытло Божае Духам.