Пс 73
1 Псальм Асафа. Які добры Бог для Ізраіля, для тых, што чыстыя сэрцам!
2 А я — амаль спатыкнуліся ногі мае, ледзь не пакаўзнуліся крокі мае.
3 Бо я пазайздросьціў тым, што хваляць сябе, убачыўшы супакой бязбожнікаў,
4 бо яны не зазнаюць гора аж да сьмерці і добра ўскормлена цела іхняе,
5 нядолі людзкой яны ня маюць, і [кары], як у іншых людзей, няма для іх.
6 Дзеля гэтага атачае шыю іхнюю пыха, ліхадзейства нібы шатамі атуляе іх.
7 Ад тлустасьці павылазілі вочы іхнія, прыходзіць [ім] больш за ўяўленьні сэрца [іхняга].
8 Яны зьдзекуюцца і гавораць зласьліва; звысака гавораць пра крыўду.
9 Да неба ўзьнімаюцца вуснамі сваімі, а язык іхні па зямлі гуляе.
10 Дык туды і народ Ягоны паварочваецца, і шчодрыя воды выліваюцца на іх.
11 І тыя кажуць: “Як Бог даведацца? І ці мае веданьне [пра гэта] Найвышэйшы?”
12 Вось, гэткія ёсьць бязбожнікі, і ў спакоі вечным зьбіраюць яны багацьці.
13 Дык ці-ж зусім надарма я захоўваў ў чыстасьці сэрца сваё і абмываў у нявіннасьці рукі мае,
14 і білі мяне ўвесь дзень, і каралі мяне кожную раніцу?
15 Калі б я сказаў: “Буду думаць, як яны!”— я б гэтым адрокся ад пакаленьня сыноў Тваіх.
16 І разважаў я, каб зразумець [усё] гэта, і нядоляй гэта [здавалася] ў вачах маіх,
17 аж пакуль не ўвайшоў я ў сьвятыню Божую, і тады зразумеў канец іхні.
18 Сапраўды, на коўзкім груньце Ты ставіш іх і спасылаеш на пагібель!
19 Як жа імгненна яны спустошаныя, загінулі, счэзьлі ад жаху!
20 Як сном пасьля абуджэньня, Ты, Госпадзе, збудзіўшыся, грэбуеш вобразам іхнім.
21 Бо згоркла сэрца маё і курчыліся ныркі мае,
22 я стаўся дурнем і ня ведаў нічога, і быў перад Табой, як жывёла,
23 але я быў пры Табе заўсёды! Ты трымаеш мяне за правую руку маю,
24 Ты вядзеш мяне паводле рады Тваёй, і потым возьмеш мяне ў славу [Тваю].
25 Каго ж я маю ў небе? І на зямлі апроч Цябе мне [ніхто] не даспадобы.
26 Зьнікаюць цела маё і сэрца маё, але Бог — скала сэрца майго і частка мая на вякі.
27 Бо, вось, гінуць тыя, што ад Цябе адыходзяць; Ты вынішчаеш кожнага, хто чужаложыць, [выракаючыся] Цябе.
28 А для мяне блізкасьць Бога ёсьць дабро [для мяне]; я зрабіў у ГОСПАДЗЕ, Госпадзе маім, прыстанішча маё, каб абвяшчаць усе справы Твае.