۴
عیسی و زنه سامری
۱ وختی عیسی بفهمسته کی فَریسیأن بیشنَوستیدی کی اون بیشتر از یحیی شاگردأن بساخته و اوشأنه تعمید دهه،
۲ گر چی عیسی شاگردأن تعمید دَییدی، نه خودش،
۳ یهودیه‌یه ترکه کوده و ایبارِ دیگر به طرفه جلیل بوشو.
۴ و بأیستی از سامره ردّه بوسته بی.
۵ پس به ایتأ شهر از سامره کی اونه نام سوخار بو، فَرسه؛ نزدیکه او تیکه زمینی کی یعقوب خو پسر یوسفه فده بو.
۶ یعقوبه چاه اویه نَهه بو و عیسی کی از سفر خسته بوسته بو، چایه کنار بینیشته. حدوداً ساعت دوازده ظهر بو.
۷ در اَ وخت زنی از مردمأنه سامره آب فکشنه وستی بَمو. عیسی اونه بوگفته: «ایپچه آب مره فدن.»
۸ او وخت اونه شاگردأن بوشو بید شهر، غذا تهیه بوکونید.
۹ زن اونه بوگفته: «چوطو تو کی یهودی ایسی، از من کی ایتأ زنه سامری‌یم، آب خوأیی؟» چونکی یهودیأن سامریأنه اَمره هیچ معاشرتی نأشتیدی.
۱۰ عیسی در جواب بوگفته: «اگر بخششه خدایه بدأنستی بی و دأنستی کی چه کسی از تو آب خوأیه، تو خودت از اون خوأستی تره آبه روانی کی حیات بخشه، عطا بوکونه.»
۱۱ زن اونه بوگفته: «ای سرور، سطل نأری و چایم خیلی گوده، پس آبه روانَ از کویه اَوری؟
۱۲ آیا تو از اَمی پئر یعقوبم پیله‌تری کی اَ چایه اَمَره فده و خودش و اونه پسرأن و اونه گاو و گوسفندأن از او چاه آب خوردیدی؟»
۱۳ عیسی بوگفته: «هر کسی از اَ آب بوخوره، بازم تشنه به.
۱۴ امّا هر کی از او آبی کی من اونه فدم بوخوره، هرگز تشنه نیبه. چونکی آبی کی من اونه فدم، در اون چشمه‌یه آبی به، کی تا زندگی‌یه اَبدی جوشأنه!»
۱۵ زن بوگفته: «ای سرور، از اَ آب مره فدن تا دِ تشنه نبم و آب فکشنه‌ره اَیه نأیم.»
۱۶ عیسی بوگفته: «بوشو تی مردَ دوخوأن و وأگرد.»
۱۷ زن جواب بده: «مرد نأرم.»
عیسی بوگفته: «راست گی کی مرد نأری.
۱۸ چونکی پنج‌تأ مرد دأشتی و اونم کی الأن دأری تی مرد نی‌یه. اونچی کی بوگفتی درسته!»
۱۹ زن بوگفته: «ای سرور، دینم کی تو ایتأ نبی ایسی!
۲۰ اَمی پئرأن اَ کوه رو عبادت کودیدی، امّا شومأن یهودیأن، گیدی جایی کی بأید در اویه عبادت بوکونید، اورشلیمه.»
۲۱ عیسی بوگفته: «ای زن، باور بوکون زمانی فَرسه کی پئره نه اَ کوه رو عبادت کونیدی، نه اورشلیمه میأن.
۲۲ شومأن اونچی‌یه کی نشنأسیدی عبادت کونیدی، امّا اَمأن اونچی‌یه کی شنأسیم عبادت کونیم، چونکی نجات به وسیله‌یه قومه یهود فراهم به.
۲۳ امّا زمانی اَیه و الأنم او زمان فَرسه کی عبادت‌کوننده‌یأنه حقیقی، پئره در روح و راستی عبادت کونیدی، چونکی پئر به دونباله اَجور عبادت‌کوننده‌یأن ایسه.
۲۴ خدا روحه و اونه عبادت‌کوننده‌یأن بأید اونه در روح و راستی عبادت بوکونید.»
۲۵ زن بوگفته: «دأنم کی مسیح (یعنی ‹مسح بوبوسته›) اَیه. وختی اون بأیه، همه چیزه اَمَره خبر دهه.»
۲۶ عیسی اونه بوگفته: «من کی تی اَمره حرف زِئن درم، هونم.»
۲۷ او لحظه عیسی شاگردأن از راه فَرسه‌ییدی و از اَنکی اون ایتأ زنه اَمره حرف زِئن دوبو، تعجب بوکودیدی. امّا هیچکی وَنَورسه کی: «چی خوأیی؟» یا «چره او زنه اَمره حرف زنی؟»
۲۸ اون وخت زن خو کوزه‌یه جا بنَه و به شهر بوشو و مردمه بوگفته:
۲۹ «بأیید مردی‌یه بیدینید کی هر چی کی تا الأن بوکوده بوم، مره بوگفته. آیا امکان نأره کی اون مسیح ببه؟»
۳۰ پس اوشأن از شهر بیرون بَموییدی و عیسی ورجه بوشوییدی.
۳۱ اَ میأن، شاگردأن از اون خوأهش بوکودیدی و بوگفتیدی: «اوستاد چیزی بوخور!»
۳۲ امّا عیسی اوشأنه بوگفته: «من خوراکی، خوردنه‌ره دأرم کی شومأن از اون چیزی نأنیدی.»
۳۳ شاگردأن همدیگره بوگفتیدی: «مگر کسی اونه‌ره خوراکی بأورده؟»
۳۴ عیسی اوشأنه بوگفته: «می خوراک اَنه کی اراده‌یه او کسی‌یه کی مره اوسه کوده بجا بأورم و اونه کاره به کمال برسأنم.
۳۵ آیا اَ حرفه نیشنَوستیدی کی: ‹چهار ماه بیشتر به وخته درو نمأنسته›؟ امّا من شمره گم، شیمی چشمأنه وأکونید و بیدینید کی الأن مزرعه‌یأن آماده‌یه درویه.
۳۶ الأن دروگر خو مزده فیگیره و حاصلی برای زندگی‌یه اَبدی به دست اَوره، تا اونی کی بکاشته و اونی کی درو بوکوده، با هم شاد بیبید.
۳۷ در اَیه اَ گفته درسته کی: ‹اینفر کأره، و اینفر دیگر درو کونه›.
۳۸ من شمره اوسه کودم تا محصولی‌یه درو بوکونید کی شیمی دسترنج نی‌یه. دیگرأن سخت کار بوکودیدی و شومأن اوشأنه دسترنجه بردأشت کونیدی.»
۳۹ پس به دونباله شهادته او زنی کی بوگفته بو: «هرچی کی تا الأن بوکوده بوم، مره بوگفته،» خیلی از سامریأنه ساکنه او شهر به عیسی ایمأن بأوردیدی.
۴۰ وختی کی او سامریأن عیسی ورجه بَموییدی، از عیسی بخوأستیدی کی اوشأنه ورجه بِیسه. پس دو روز اویه بِیسه.
۴۱ و خیلی‌یأنم بخاطره ایشنَوستنه اونه حرفأن ایمأن بأوردیدی.
۴۲ اوشأن او زنه بوگفتیدی: «تنها دِ بخاطره تی حرفأن ایمأن نأوریم، چونکی اَمأن خودمأن اونه حرفأنه بیشنَوستیم و دأنیم کی حقیقتاً اَ مرد نجات‌دهنده‌یه دنیایه.»
عیسی جلیلِ میأن
۴۳ بعد از دو روز، عیسی از اویه به جلیل بوشو.
۴۴ (قبلاً خودش بوگفته بو کی: «نبی در خودشه محل احترام نأره.»)
۴۵ وختی به جلیل فَرسه، جلیلیأن اونه به گرمی قبول بوکودیدی، چونکی اوشأن بخاطره عید به اورشلیم بوشو بید و اونچی‌یه کی عیسی اویه انجام بده بو، بیده بید.
شفایه ایتأ درباری پسر
۴۶ بعد از اون، عیسی دوباره به قانایه جلیل بوشو، اویه کی آبه تبدیل به شراب بوکوده بو. در اویه ایتأ از افسرأن ایسه بو کی پسری مریض کَفَرناحومِ میأن دأشتی.
۴۷ وختی بیشنَوسته کی عیسی از یهودیه به جلیل بَمو، به اونه دِئن بوشو و منّت بوکوده کی بأیه اونه پسره کی در حال مرگ بو، شفا بده.
۴۸ عیسی اونه بوگفته: «تا معجزات و چیزأنه عجیب نیدینید، ایمأن نأوریدی!»
۴۹ او مرد بوگفته: «ای سرور قبل از اونکی می زأی بیمیره، بیأ.»
۵۰ عیسی اونه بوگفته: «بوشو، تی پسر زنده مأنه.» او مرد عیسی کلامه قبول بوکوده و به راه دکفته.
۵۱ هنوز راه میأن ایسه بو کی اونه خدمتکارأن بَموییدی و بوگفتیدی: «تی پسر زنده و سالمه.»
۵۲ از اوشأن وَورسه: «چی ساعتی اون شفا پیدا بوکوده؟» بوگفتیدی: «دیروز ساعت یکِ بعد از ظهر تب، اونه وله کوده.»
۵۳ او وخت پئر بفهمسته کی اَن هو ساعتی بو کی عیسی اونه بوگفته بو: «تی پسر زنده مأنه.» پس خودش و اونه تمامه خانواده ایمأن بأوردیدی.
۵۴ اَن دوّمین معجزه‌یی بو کی عیسی وختی کی از یهودیه به جلیل بَمو بو، انجام بده.