۸
۱ امّا عیسی بوشو به کوهه زیتون.
بخششه زنه زناکار
۲ وخته سحر عیسی بازم به صحنِ معبد بَمو. در اویه مردم همه اونه دور جمعَ بوستیدی عیسی بینیشته و اوشأنه تعلیم بده.
۳ در اَ وخت علمایه دین و فَریسیأن، زنی‌یه کی در حینه زنا بیگیفته بید، بأوردیدی و اونه مردمه میأن بدأشتیدی.
۴ عیسایه بوگفتیدی: «اوستاد، اَ زنه در حینه زنا بیگیفتیدی.
۵ موسی در شریعت، اَمَره حکم بوکوده کی اَجور زنأکأن سنگسار بیبید. امّا تو چی گی؟»
۶ اَنه بوگفتیدی تا اونه امتحان بوکونید تا ایتأ بهانه‌یی بدأرید و اونه محکوم بوکونید. امّا عیسی خو سره بیزیر تَوَدَه و خو انگوشته اَمره زمینه رو نیویشتی.
۷ امّا چونکی اوشأن بازم از اون سؤال کودیدی، عیسی خو سره بلنده کوده و اوشأنه بوگفته: «از شیمی میأنی هر کسی کی گناهی نأره، اوّلین سنگه اونه بزنه.»
۸ بازم خو سره بیزیر تَوَدَه و زمینه رو نیویشتی.
۹ با ایشنَوستن اَ حرف اوشأن، ایتأ ایتأ از بزرگترأن شروع بوکودیدی و از اویه بوشوییدی و عیسی اویه او زنه اَمره تنها بِیسه.
۱۰ اون وخت عیسی خو سره بلنده کوده و اونه بوگفته: «ای زن، اوشأن کویه ایسه‌ییدی؟ هیچکس تره محکوم نوکوده؟»
۱۱ جواب بده: «هیچکس، ای سرور.»
عیسی اونه بوگفته: «منم تره محکوم نوکونم. بوشو، و دِ گناه نوکون.»
عیسی نوره دنیایه
۱۲ پس عیسی ایبارِ دیگر مردمه اَمره حرف بزه و بفرمأسته: «من نوره دنیا ایسم، هر کی از من پیروی بوکونه، هرگز در تاریکی راه نیشه، بلکی از نوره زندگی برخوردأره به.»
۱۳ پس فَریسیأن اونه بوگفتیدی: «تو خودت، خودته‌ره شهادت دیهی، پس تی شهادت معتبر نی‌یه.»
۱۴ عیسی در جوابه اوشأن بوگفته: «هرچند کی من خودم، خودمه‌ره شهادت دهم، ولی می شهادت معتبره، چونکی دأنم از کویه بَموم و به کویه شم، امّا شومأن نأنیدی کی من از کویه بَموم و به کویه شم.
۱۵ شومأن فکره انسانی اَمره داوری کونیدی، امّا من کسی‌ره داوری نوکونم.
۱۶ ولی اگر داوری‌یم بوکونم، می داوری درسته، چونکی تنها نی‌یم، بلکی پئری کی مره اوسه کوده، می اَمره‌یه.
۱۷ شیمی شریعته دورون بینیویشته بو کی شهادته دوتأ شاهد معتبره.
۱۸ من خودم مره شهادت دهم و می پئرم کی مره اوسه کوده، مره شهادت دهه.»
۱۹ اون وخت از عیسی وَورسه‌ییدی: «تی پئر کویه ایسه؟»
عیسی جواب بده: «نه مره شنأسیدی نه می پئره. اگر مره شنأختیدی می پئرم شنأختیدی.»
۲۰ عیسی اَ حرفأنه زمانی کی در بیت‌الماله معبد تعلیم دَیی، بیان بوکوده، امّا هیچکس اونه دستگیر نوکوده چونکی اونه وخت هنوز فَنرسه بو.
عیسی حرفأن درباره‌یه خودشه مرگ
۲۱ عیسی ایدفعه دیگر اوشأنه بوگفته: «من شم و شومأن می دونبال گردیدی و شیمی گناهأنه میأن میریدی. او جایی کی من شم، شومأن نتأنید بأیید.»
۲۲ پس یهودیأن بوگفتیدی: «آیا تصمیم دأره کی خوره بوکوشه کی اَطو گه: ‹او جایی کی من شم، شومأن نتأنید بأیید›؟»
۲۳ عیسی اَشأنه بوگفته: «شومأن از بیزیریدی و من از بوجور. شومأن از اَ دنیایید ولی من از اَ دنیا نی‌یم.
۲۴ شمره بوگفتم کی شیمی گناهأنه میأن میریدی. چون اگر ایمأن نأورید کی من ایسم کی ایسم، در شیمی گناهأن میریدی.»
۲۵ از اون وَورسه‌ییدی: «تو کی ایسی؟»
عیسی جواب بده: «هونی کی از اوّل شمره بوگفتم.
۲۶ خیلی چیزأن درباره‌یه شومأن دأرم کی شمره بگم و شمره محکومه کونم، امّا اونی کی مره اوسه کوده، حقِ و من اونچی‌یه کی از اون بیشنَوستم، به دنیا بازم گم.»
۲۷ اوشأن نفهمستیدی کی از پئر اوشأنه‌ره گفتن دره.
۲۸ پس عیسی اوشأنه بوگفته: «اون وختی کی انسانه پسره بلنده کودیدی، فهمیدی کی من ایسم و از خودم کاری نوکونم، بلکی فقط اونچی‌یه گم کی می پئر مره یاد بدَه.
۲۹ اون کی مره اوسه کوده، می اَمره‌یه. اون مره تنها ننَه، چونکی من همیشه اون چیزی‌یه کی اونه خوشحاله کونه، انجام دهم.»
۳۰ اَ حرفأنه اَمره خیلی‌یأن اونه ایمأن بأوردیدی.
آزادی حقیقی
۳۱ پس عیسی به یهودیأنی کی اونه ایمأن بأورده بید، بوگفته: «اگر می کلامه میأن بِیسید، حقیقتاً می شاگرد بیدی.
۳۲ و حقیقته شنأسیدی و حقیقت شمره آزاده کونه.»
۳۳ اونه جواب بدَییدی: «اَمأن ابراهیمه زأکأنیم و هیچ وخت غلامه کسی نوبوستیم. پس چوطویی گی، کی آزاده بیمی؟»
۳۴ عیسی جواب بده: «آمین، آمین، شمره گم، هر کسی کی گناه کونه، غلامه گناهه!
۳۵ غلام هیچ وخت اهله خانه میأن جایه همیشگی نأره، امّا پسره همیشه جا نَهه.
۳۶ پس اگر پسر شمره آزاده کونه، حقیقتاً آزاده بیدی!
ابراهیمِ اصلی زأکأن
۳۷ «دأنم کی ابراهیمه زأکأنیدی. امّا به دونباله اَنیدی کی مره بوکوشید، چونکی می کلام شیمی میأنی جایی نأره.
۳۸ من از اونچی کی می پئره ورجه بیدم، حرف زنم و شومأنم اونچی‌یه کی از شیمی پئر بیشنَوستیدی، انجام دیهیدی.»
۳۹ بوگفتیدی: «اَمی پئر، ابراهیمه.»
عیسی بوگفته: «اگر ابراهیمه زأکأن بید، ابراهیمه مأنستن رفتار کودیدی.
۴۰ امّا به دونباله اَنید کی مره بوکوشید و من اونی ایسم کی حقیقتی‌یه کی از خدا بیشنَوستم، شمره باز بوگفتم! ابراهیم اَطو رفتار نوکوده.
۴۱ ولی شومأن شیمی پئره کارأنه انجام دیهیدی.»
خدا زأکأن و شیطانه زأکأن
بوگفتیدی: «اَمأن حرامزاده نی‌ییم! ایتأ پئر دأریم کی هو خدایه.»
۴۲ عیسی اَشأنه بوگفته: «اگر خدا شیمی پئر بو، مره دوست دأشتیدی، چونکی من از طرفه خدا بَموم و الأن اَیه ایسم. من از طرفه خودم نَموم، بلکی اون مره اوسه کوده.
۴۳ بخاطره چی می حرفأنه نفهمیدی؟ بخاطره اَنکی نتأنیدی می کلامه قبول بوکونید.
۴۴ شومأن از شیمی پئر شیطانیدی و به دونباله انجامه اونه خوأسته‌یأنیدی. اون از اوّل قاتل بو و حقیقته اَمره نسبتی نأشتی، چونکی هیچ حقیقتی در اون ننَه. هر وخت دروغ گه، از ذاته خودش گه. چونکی دروغگویه و دروغگویأنه پئره.
۴۵ امّا از اویه کی من حقیقته شمره گم، می حرفأنه باور نوکونیدی.
۴۶ کی شیمی میأن تأنه مره به گناه محکوم بوکونه؟ پس اگر حقیقته شمره گم، چره می حرفأنه باور نوکونیدی؟
۴۷ کسی کی از خدایه، خدا کلامه قبول کونه، امّا شومأن کی قبول نوکونیدی، بخاطره اَنه کی از خدا نی‌ییدی.»
برتری‌یه عیسی بر ابراهیم و پیامبرأن
۴۸ یهودیأن در جوابه اون بوگفتیدی: «آیا اَمأن درست نوگفتیم کی تو سامری‌یه بیگانه و دیوبزه‌یی؟»
۴۹ عیسی جواب بده: «من دیوبزه نی‌یم، بلکی می پئره احترامه دأرم. امّا شومأن مره بی‌احترامی کونیدی.
۵۰ من به دونباله می جلال نی‌یم. ولی کسی ایسه کی به دونباله جلال دَئنه منه و داوری‌یم با اونه.
۵۱ آمین، آمین، شمره گم، اگر کسی می کلامه بدأره، مرگه تا اَبد نیدینه!»
۵۲ یهودیأن اونه بوگفتیدی: «الأن دِ یقین پیدا بوکودیم کی تو دیوبزه‌یی! ابراهیم و پیامبرأن بمَردید، الأن تو گی کی: ‹اگر کسی می کلامه بدأره، هرگز نیمیره!›
۵۳ آیا تو از اَمی پئر ابراهیمم بزرگتری؟ اون بمَرده، پیامبرأنم بمَردیدی، خودته کی دأنی؟»
۵۴ عیسی بوگفته: «اگر من خودمه جلال بدَم، می جلال ارزش نأره. اونی کی مره جلال دهه، می پئره، هونی کی شومأن گیدی اَمی خدایه.
۵۵ هرچند کی شومأن اونه نشنأسیدی، امّا من اونه شنأسم. اگر بگم کی اونه نشنأسم، شیمی مأنستن دروغگو بم. امّا من اونه شنأسم و اونه کلامه دأشتن درم.
۵۶ شیمی پئر، ابراهیم، شادی کودی تا می روزَ بیدینه. و او روزَ بیده و شاده بوسته.»
۵۷ یهودیأن اونه بوگفتیدی: «هنوز پنجاه سالم نأری، ابراهیمه بیده‌یی؟»
۵۸ عیسی اوشأنه بوگفته: «آمین، آمین، شمره گم، قبل از اونکی ابراهیم ببه، من ایسم!»
۵۹ پس سنگه اوسَدیدی تا اونه سنگساره کونید. امّا عیسی خوره قأیمه کوده و از صحنِ معبد بیرون بوشو.