3
Juan chë Ubayaná ents̈anga yojanabuayiyná
(Mc 1.1-8; Lc 3.1-9, 15-17; Jn 1.19-28)
Chë tempo, Juan chë Ubayaná, ents̈anga ndoyena luaroye Judeoca tojánbocna, Bëngbe Bëtsabe soyëngama jábuayenama. Mënts̈á cha yojanëtsëtsnaye: “Bëngbe Bëtsabe amë́ndayana ya echanjóshjango. Ngménaca s̈mochtenójuaboye ts̈ëngaftangbe bacna soyëngama y chca amana s̈mochtsajbaná y Bëngbe Bëtsabe benache s̈mochtishache ca.”
Juan yojamna canÿa ndabiama chë Bëngbe Bëtsabe juabna oyebuambnayá Isaías mënts̈á tojánayana:
Ents̈anga ndoyena luaroca canÿa enduáyebuache:
“Bëngbe Utabná echanjabo ca;
mo nda canÿe benache tojtseprontacá canÿe uámana ents̈á jashjanguama,
ts̈ëngaftángnaca cachcá, Bëngbe Utabná jabama ainaniñe ts̈abe juabnë́ngaca s̈mochtseprontana ca” —cha tojánayana.
Juanbe ents̈ayá inauapormana camellbe stjënasheca y bobache yojanasnana. Cha inasaye chapulinatémënga y tjoca tjouangbe méloye. Jerusalenoca ents̈anga, nÿetsca Judea luarents̈a ents̈anga y chë Jordán ca uabaina béjaye béconana oyenënga imojánbocana Juan joyeunayama. Bëngbe Bëtsábioye chëngbe bacna soyëngama jaimpáda chents̈ana, Juan chë Jordán béjayiñe chënga yojanëbáyana.
Pero Juan tojáninÿe ba fariseunga y saduceunga cha chaubáyama tmojánama. Chënga imojamna chë judië́ngbeñe uánatsanënga Bëngbe Bëtsá ndoñe corente ntseyeunanama; as chora tojanë́yana: “¡Mëts̈cuaye ents̈anga! ¿Nda tcmënjáuyana chë echanjóshjango uabouana castigüents̈ana s̈mochjotsbocá ca? Bëngbe Bëtsábeñe ndegombre os̈buáchiyënga s̈mochtsemna, as chca chaotsinÿna chë bacna soyënga amana ts̈ëngaftanga ndegombre s̈mojtsajbanama. Y ndoñe s̈mattsejuabnaye cach ts̈ëngaftangbiama jayanama: ‘Abrahámbents̈ana ents̈anga fsëndmëna ca’. Er ats̈e s̈cuayana, Bëngbe Bëtsá quem ndëts̈béngacnaca Abrahámbents̈ana ents̈anga nanjábiama. 10 Chë tats̈nía ya entsaprontana chë betiyeshënga tbëtëjëngocana jtseshatë́tsets̈ama. Ndaye betiye ndoñe tontseshajo, jtseshatëts̈ana y iñoye jtsatmets̈ana. Ts̈ëngaftangaftácnaca cachcá, ts̈abe soyënga ndoñe s̈montsamëse, Bëngbe Bëtsá cmochanjácastigaye.
11 “Ndegombre, ats̈na béjayeca cbondubáyana Bëngbe Bëtsabe benache chas̈muatishachama. Pero chë ats̈be ústonoye echanjabá, ats̈biama más obenana bomná comna, y ats̈e merecido taitsatobuajoñe ni mo chabe shecochëtjonëshe jtsámbañama. Chë chabe benache aíñe chamojtishachëngbiama Bëngbe Bëtsá echanjama chë echanjabábeyeca, chë Uámana Espíritu chëngbe ainaniñe cháuamashënguama. Pero chë benache ndoñe chamontishachëngbiamna, Bëngbe Bëtsá echanjama chë echanjabábeyeca, corente castigánënga chamotsemnama, mo iñeshequëcá. 12 Canÿe ents̈á chabe mëts̈tá cucuats̈iñe jiyëbana, chabe trigo jtsóbobemana y chë ndoservena shácuanënga jtsejashtsëtsana. Chabe trigo chë grano uaquëcjnaye tsañe jtsabuájuana, y chë ndoservena shácuanëngna iñoye jtsatmets̈ana. Cachcá, chë ats̈be ústonoye echanjabana, chë ts̈abe ents̈anga echanjúbuaja, y chë bacna ents̈angna canÿe íñeshiñe echantsacastígaye, y chë iñe ndocna te queochátsfsana ca” —cha tojanë́yana.
Juan, Jesúsbioye tbojanabaye
(Mc 1.9-11; Lc 3.21-22)
13 As Jesús, Galileocana tojána Jordán béjayoye, Juan yojtsemnoye, cha chabuábayama. 14 Pero Juan ndoñe yontsebos̈e Jesús juabáyama, y mënts̈á tbojaniyana: —Ats̈e s̈ontsemna aca chas̈cuabaye, y ¿más ats̈e aca cbochjuabaye ca?
15 Chora Jesús tbojanjuá: —Morna chca chaotsemna. Entsemna lempe nts̈amo Bëngbe Bëtsá tojamandacá jobedésana ca.
As Juan yojouena Jesús juabáyama. 16 Jesús ya uabainá yojtsemna ora, chë buyeshoicana tojtanshë́bëbocna. Chorna Jesús tsbanánoye yojontjes̈iye y tojáninÿe chë celoca atëfjniñe y chë Uámana Espíritu mo canÿe palomatemcá chábioye yojtsastjajuana. 17 Chora celocana Bëngbe Bëtsá mënts̈á tojánayana: “Mua ats̈be bonshana uaquiñá endmëna. Chabiama corente sëntsoyejuá ca.”