២៩
១ អ្នកដែលរឹងរូសមិនព្រមទទួលការស្ដីប្រដៅ នឹងត្រូវវិនាសភ្លាម គ្មានអ្វីជួយបានឡើយ។
២ កាលណាមានមនុស្សសុចរិតច្រើនគ្រប់គ្រងស្រុក ប្រជារាស្ត្ររមែងមានអំណរ ប៉ុន្តែ បើមនុស្សអាក្រក់កាន់កាប់អំណាចវិញ ប្រជារាស្ត្រនឹងស្រែកថ្ងូរ។
៣ អ្នកដែលស្រឡាញ់ប្រាជ្ញា តែងតែធ្វើអោយឪពុកសប្បាយចិត្ត រីឯអ្នកដែលសេពគប់ជាមួយស្រីពេស្យារមែងបង្ហិនទ្រព្យសម្បត្តិ។
៤ ស្ដេចប្រកបដោយយុត្តិធម៌តែងតែធ្វើអោយស្រុកបានចំរើនឡើង រីឯស្ដេចដែលទារពន្ធហួសប្រមាណរមែងធ្វើអោយស្រុកហិនហោច។
៥ អ្នកណាបញ្ជោរអ្នកជិតខាង អ្នកនោះដូចជាដាក់អន្ទាក់ខ្លួនឯង។
៦ មនុស្សអាក្រក់រមែងធ្លាក់ទៅក្នុងអន្ទាក់របស់ខ្លួន រីឯមនុស្សសុចរិតតែងតែមានអំណរសប្បាយយ៉ាងខ្លាំង។
៧ មនុស្សសុចរិតតែងតែយល់អំពីសិទ្ធិរបស់ជនក្រីក្រ រីឯមនុស្សទុច្ចរិតវិញ មិនយល់អំពីសិទ្ធិទាំងនេះទេ។
៨ មនុស្សចំអកឡកឡឺយ រមែងបង្កអោយមានចលាចលពេញទីក្រុង រីឯមនុស្សមានប្រាជ្ញា តែងតែធ្វើអោយចលាចលនោះស្ងប់ទៅវិញ។
៩ ប្រសិនបើមនុស្សមានប្រាជ្ញាឡើងក្ដីជាមួយមនុស្សល្ងង់ខ្លៅ ទោះបីគាត់ខឹង ឬសើចក្ដីក៏គាត់មិនបានស្ងប់ចិត្តដែរ។
១០ ពួកឃាតករមែងស្អប់មនុស្សទៀងត្រង់ រីឯមនុស្សសុចរិតតែងតែចូលចិត្តមនុស្សទៀងត្រង់នោះវិញ។
១១ មនុស្សល្ងង់ខ្លៅរមែងបញ្ចេញកំហឹងរបស់ខ្លួនអោយគេឃើញ រីឯមនុស្សមានប្រាជ្ញា តែងតែចេះទប់កំហឹង។
១២ កាលណាចៅហ្វាយចូលចិត្តស្ដាប់ពាក្យភូតភរ កូនចៅនឹងក្លាយទៅជាមនុស្សអាក្រក់ទាំងអស់គ្នា។
១៣ អ្នកទុគ៌ត និងអ្នកជិះជាន់គេ ជាមនុស្សដូចគ្នា ដ្បិតព្រះអម្ចាស់ប្រទានអោយអ្នកទាំងពីរមើលឃើញពន្លឺថ្ងៃ។
១៤ ស្ដេចដែលវិនិច្ឆ័យទោសប្រជារាស្ត្រក្រីក្រដោយយុត្តិធម៌ រមែងពង្រឹងអំណាចរហូតតទៅ។
១៥ ការវាយប្រដៅ និងការស្ដីបន្ទោស រមែងធ្វើអោយមនុស្សមានប្រាជ្ញា រីឯក្មេងដែលគេបណ្ដោយអោយធ្វើអ្វីតាមចិត្ត តែងតែបំបាក់មុខម្ដាយ។
១៦ កាលណាមនុស្សអាក្រក់មានអំណាចកាន់តែច្រើនយ៉ាងណា អំពើអាក្រក់ក៏កើនឡើងកាន់តែច្រើនយ៉ាងនោះដែរ ប៉ុន្តែ មនុស្សសុចរិតនឹងឃើញពួកគេអន្តរាយ។
១៧ ចូរវាយប្រដៅកូន នោះវានឹងមិនធ្វើអោយអ្នកព្រួយបារម្ភអ្វីឡើយ ផ្ទុយទៅវិញវានឹងធ្វើអោយអ្នកសប្បាយចិត្ត។
១៨ ពេលណាគ្មាននិមិត្តហេតុដ៏អស្ចារ្យពីព្រះជាម្ចាស់ទេ ប្រជាជននឹងជ្រួលច្របល់ រីឯអ្នកដែលប្រតិបត្តិតាមក្រឹត្យវិន័យរបស់ព្រះអង្គ ពិតជាមានសុភមង្គល។
១៩ គេមិនអាចប្រដៅខ្ញុំបំរើ នឹងពាក្យសំដីបានទេ ដ្បិតទោះបីវាយល់ក្ដីក៏វាមិនធ្វើតាមដែរ។
២០ ប្រសិនបើអ្នកឃើញនរណាម្នាក់ និយាយមិនចេះគិតតោងដឹងថា យើងអាចទុកចិត្តលើមនុស្សខ្លៅជាងទុកចិត្តអ្នកនោះ។
២១ បើអ្នកទំរើសខ្ញុំបំរើខ្លាំងពេក កាលវានៅពីក្មេង ថ្ងៃក្រោយវានឹងមិនស្ដាប់បង្គាប់អ្នកឡើយ។
២២ មនុស្សឆាប់ខឹងរមែងបង្កជំលោះ រីឯអ្នកដែលមានចិត្តកំរោល រមែងប្រព្រឹត្តអំពើបាបផ្ទួនៗគ្នា។
២៣ អំនួតរបស់មនុស្សរមែងធ្វើអោយគេបាក់មុខ រីឯអ្នកដែលចិត្តសុភាពរាបសា តែងតែទទួលកិត្តិយស។
២៤ អ្នកណាសមគំនិតជាមួយចោរ អ្នកនោះស្អប់ខ្លួនឯងព្រោះគេដឹងថា ខ្លួនត្រូវបណ្ដាសាតែមិនហ៊ានធ្វើជាសាក្សីទេ។
២៥ ភ័យខ្លាចមនុស្សរមែងធ្វើអោយខ្លួនជាប់អន្ទាក់ រីឯអ្នកដែលផ្ញើជីវិតលើព្រះអម្ចាស់តែងតែបានសេចក្ដីសុខ។
២៦ មនុស្សជាច្រើនចង់ផ្គាប់ចិត្តចៅហ្វាយ ប៉ុន្តែ មានតែព្រះអម្ចាស់ទេ ដែលរកយុត្តិធម៌អោយមនុស្សគ្រប់ៗរូប។
២៧ មនុស្សសុចរិតមិនចូលចិត្តនឹងមនុស្សទុច្ចរិតទេ រីឯមនុស្សអាក្រក់ក៏មិនចូលចិត្តនឹងមនុស្សទៀងត្រង់ដែរ។