សិរីរុងរឿង​របស់​ព្រះជាម្ចាស់ និង​កិត្តិយស​របស់​មនុស្ស
ទំនុក​ពី​សៀវភៅ​របស់​គ្រូ​ចំរៀង។ សំរាប់​ពិណ​ពី​ក្រុង​កាថ។ ទំនុក​របស់​ស្ដេច​ដាវីឌ។
១ បពិត្រ​ព្រះអម្ចាស់ ជា​ម្ចាស់​របស់​យើង​ខ្ញុំ​អើយ!
ព្រះនាម​របស់​ព្រះអង្គ​ថ្កុំថ្កើង​រុងរឿង
ពាសពេញ​លើ​ផែនដី​ទាំង​មូល!
ព្រះអង្គ​ថ្កុំថ្កើង​រុងរឿង​លើស​ផ្ទៃ​មេឃ​ទៅ​ទៀត។
២ ព្រះអង្គ​បាន​ប្រើ​ពាក្យ​សរសើរ​តម្កើង​របស់​ក្មេងៗ
និង​ទារក​ដែល​នៅ​បៅ​
ធ្វើ​ជា​កម្លាំង​ប្រយុទ្ធ​នឹង​បច្ចាមិត្ត​របស់​ព្រះអង្គ
ដើម្បី​បង្ក្រាប​ខ្មាំង​សត្រូវ​ដ៏​កាច​សាហាវ
អោយ​វិនាស​សាប​សូន្យ​ទៅ។
៣ ពេល​ទូលបង្គំ​សម្លឹង​មើល​ផ្ទៃ​មេឃ
ដែល​ជា​ស្នា​ព្រះហស្ដ​របស់​ព្រះអង្គ
ហើយ​សម្លឹង​មើល​ព្រះច័ន្ទ
និង​ហ្វូងតារា​ដែល​ព្រះអង្គ​ដាក់​នៅ​លើ​មេឃ​នោះ
៤ ទូលបង្គំ​សួរ​ខ្លួន​ឯង​ថា តើ​មនុស្ស​មាន​ឋានៈ​អ្វី
បាន​ជា​ព្រះអង្គ​នឹក​គិត​ដល់​គេ​ដូច្នេះ
តើ​បុត្រ​មនុស្ស​ជា​អ្វី​បាន​ជា​ព្រះអង្គ​យក
ព្រះហឫទ័យ​ទុក​ដាក់​នឹង​គេ​យ៉ាង​នេះ?
៥ ព្រះអង្គ​បាន​ធ្វើ​អោយ​គេ​មាន​ឋានៈ​ទាប​ជាង
ទេវតា​តែ​បន្តិច​ប៉ុណ្ណោះ
ព្រះអង្គ​ប្រទាន​សិរីរុងរឿង និង​កិត្តិយស​ដល់​គេ
ទុក​ជា​មកុដ​រាជ្យ។
៦ ព្រះអង្គ​ប្រទាន​អោយ​គេ​គ្រប់គ្រង​លើ​អ្វីៗ
ទាំង​អស់​ដែល​ព្រះអង្គ​បាន​បង្កើត​មក
ព្រះអង្គ​បាន​បង្ក្រាប​អ្វីៗ​ទាំង​អស់
អោយ​នៅ​ក្រោម​ជើង​របស់​គេ​
៧ គឺ​ទាំង​ចៀម ទាំង​គោ និង​សត្វ​ព្រៃ​ទាំង​ប៉ុន្មាន
៨ ព្រម​ទាំង​បក្សាបក្សី​នៅ​លើ​មេឃ
ត្រី​នៅ​ក្នុង​សមុទ្រ
និង​សត្វ​ទាំង​អស់​ដែល​រស់​នៅ​បាត​សមុទ្រ។
 
៩ បពិត្រ​ព្រះអម្ចាស់ ជា​ម្ចាស់​របស់​យើង​ខ្ញុំ​អើយ
ព្រះនាម​របស់​ព្រះអង្គ​ថ្កុំថ្កើង​រុងរឿង
ពាសពេញ​លើ​ផែនដី​ទាំង​មូល!