30
अतेरि जातितय्‌त धिक्‍कार
परमप्रभुं धयादी, “धिक्‍कार!
उपिं अतेरि काय् म्‍ह्याय्‌पिन्‍त,”
सुनां योजना दय्‌काः ज्‍याझ्‍वः न्‍ह्याकि
तर उपिं जिगुपाखें मखु, सुनां स्‍वापु तइ,
तर जिगु आत्‍मां मखु,
अले पापय् पाप थपय् यानाब्‍यूगु दु।
इमिसं जिगु सल्‍लाह मकासे मिश्रय् वनी,
फारोया रक्षाया निंतिं ग्‍वाहालि फ्‍वनेत वनी।
मिश्र देशय् शरण कायेत वनी।
तर फारोया रक्षा याःगुलिं छिपिं लाजय् लाइ,
अले मिश्र देशय् शरण कायेत वनी छिपिं बेइज्‍जतय् लाइ।
खःला इमि हाकिमत सोअनय् दु
अले इमि राजदूतत हानेसय् थ्‍यंकः वःगु दु।
अय्‌नं थज्‍याःगु जातिया कारणं छिपिं फुक्‍क लाजय् लाइ,
गुपिं इमिगु निंतिं ज्‍यागलय् मजूपिं खः,
सुनां न छुं ग्‍वाहालि याइ, न लबः कायेखनी,
तर थुपिंपाखें ला लाज व बेइज्‍जत जक हइ।
 
नेगेव देशया पशुतय्‌गु निंतिं अगमवाणी–
सिंह व सिंहनी,
नाग व तसकं बिष दुम्‍ह सर्प पिहां वइ,
दुःख व कष्‍टं जाःगु देशपाखें जुयाः राजदूततय्‌सं थःगु सम्‍पत्ति गधाया म्‍हय् तयाः
व थःपिनिगु धुकूया तसकं मू वंगु सामानत ऊँटया म्‍हय् ग्‍वारा छ्वांवःगुलिइ क्‍वखाय्‌काः
व जातिया निंतिं यंकी।
अथेसां इमित छुं नं फाइदा दइ मखु।
मिश्र देशं याइगु
ग्‍वाहालि तसकं हे सितिं वंगु खः।
अथे जुयाः जिं वयात छुं नं याइ मखुम्‍ह राहाब धयागु दु।
आज्ञा मानय् याइमखुपिं मनूत
आः हुँ, वइतिनिगु ईया निंतिं
सदां साक्षी जुइमा धकाः
इमिगु निंतिं छगू ग्‍वरलय्,
छगू सफूया थूलय् व च्‍व।
थ्‍व छगू जिराहा जातिया मनूत खः, धोखा बिइपिनि काय्‌म्‍ह्याय्‌पिं खः,
वा परमप्रभुया स्‍यनातःगु खँ मानय् मयाःपिं काय्‌म्‍ह्याय्‌पिं खः।
10 दर्शन खनीपिन्‍त इमिसं धाइ,
“आः थनिंनिसें दर्शन मखनेमा!”
इमिसं अगमवक्तातय्‌त धाइ,
“जिमित खःगु खँया दर्शन कने मते!”
“जिमित यःगु खँ जक धा,
मखुगु अगमवाणी कँ!
11 थ्‍व लँपु त्‍वःति!
थ्‍व लँपुं लिहां वा!
अले इस्राएलया पवित्र परमेश्‍वरनापं
जिमिगु सामना यायेगु दिकी!”
12 अथे जुयाः इस्राएलया पवित्र परमेश्‍वरं धयादी,
“छिमिसं जिगु बुखँयात हेला याःगु दु,
अले अत्‍याचारय्
व मखुगु खँय् भरोसा तइ।
13 अथे जुयाः थ्‍व पाप छिमिगु निंतिं
कुतुं वयेत्‍यंगु छगू तःधंगु पःखाः थें जुइ,
गुगु पलखं हे दुनी।
14 कुमाःया थलयात चुंचुं यानाः तछ्याः थें
इपिं नं कुचा कुचा दलाः तज्‍याइतिनि,
अनंलि इपिं कुचा दलाः भुतुलिं ह्यंग्‍वाः लिकायेत
वा तुंथिं लः सालेत छगू धकाः नं कुचा ल्‍यं दइ मखु।”
15 परमप्रभु परमेश्‍वर, इस्राएलया पवित्र परमेश्‍वरं थथे धयादी,
“पश्‍चाताप व विश्रामय् छिमिगु उद्धार दु।
ध्‍यान यायेगु व भरोसा तयेगुलिइ छिमित बल दइ।
तर छिमिसं थुपिं छुं नं खँ यय्‌कूगु मदु।
16 छिमिसं धाल, ‘मखु, जिपिं ला सल गयाः बिस्‍युं वने।’
अथे जुयाः छिपिं बिस्‍युं हे वने मालीतिनि!
इमिसं धाल, ‘जिपिं याकनं सल गयाः बिस्‍युं वने।’
अथे जुयाः छिमित लिनाहइपिं याकनं वइतिनि।
17 छम्‍हय्‌सिगु ख्‍याच्‍वलं द्वःछिम्‍ह बिस्‍युं वनेमाली,
न्‍याम्‍हय्‌सिगु ख्‍याच्‍वलं छिपिं फुक्‍कं बिस्‍युं वनेमाली।
पर्वतया च्‍वकाय् थनातःगु छगू झण्‍डाया थां थें
व डाँडाया छगू चिंया झण्‍डा बाहेक छिमि सेनाया मेगु छुं नं ल्‍यं दइ मखु।”
 
18 अय्‌नं परमप्रभुं छिमिगु निंतिं दया यायेगु मतिइ तयादी।
छिमिगु निंतिं माया यायेत वय्‌कः दनादी,
छाय्‌धाःसा परमप्रभु न्‍याय यानादीम्‍ह परमेश्‍वर खः।
वय्‌कःयात लं च्‍वनीम्‍ह धन्‍य खः।
परमेश्‍वरं थः प्रजायात आशिष बियादी
19 हे यरूशलेमय् च्‍वंपिं सियोनया मनूत, हाकनं छिपिं ख्‍वयेमाली मखुत। छिपिं ग्‍वाहालिया निंतिं ख्‍वःगु सः तायेवं वय्‌कः गुलि दयां जाःम्‍ह जुयादी। छिमिगु बिन्‍ति न्‍यनेवं हे वय्‌कलं छिमित लिसः बियादी। 20 परमप्रभुं छिमित दुःखया मरि व तःधंगु सास्‍तीया लः बियादीसां छिमि स्‍यनामिपिं सुचुका तइ मखु। छिमिगु थःगु हे मिखां छिमिसं इमित खनी। 21 छिपिं जवय् वा खवय् वनीबलय् छिमिगु न्‍हाय्‌पनं छिमिगु ल्‍युनेपाखें थथे धयाहःगु सः ताइ, “लँ थ्‍व हे खः, थुकिं हे हुँ।” 22 कतां कियाः वहलं भुनाः छिमिसं द्यःतय्‌गु व छिमिगु लुँया मूर्तित अशुद्ध याइ। छिमिसं इमित थीमज्‍युबलय्‌यागु कापः वांछ्वइ अले वयात थथे धाइ, “छ उखे हुँ!”
23 छिमिसं बुँइ ह्वलिगु पुसाया निंतिं वय्‌कलं आकाशं लः छ्वयाहयादी। अले बुं अन्‍न बांलाक सय्‌की अले यक्‍व दइ। व दिंखुन्‍हु सा-द्वहंत तःधंगु ख्‍यलय् ज्‍वइ। 24 छिमिगु बुँ पालेत द्वहं व गधातय्‌सं फालि व साबिलं ह्वलातःगु नसा व छ्वस नइ। 25 व यक्‍व स्‍यायेगु दिंखुन्‍हु धरहरात क्‍वःदलीबलय् फुक्‍क ततःजाःगु पर्वतत व फुक्‍क डाँडाय् लःया खुसिबाः न्‍ह्याइ। 26 परमप्रभुं थः प्रजायात घाः चिनादी खुन्‍हु अले वय्‌कलं इमित यानादीगु घाः लाय्‌कादी खुन्‍हु तिमिला सूर्य थें च्‍वनी अले सूर्यया जः न्‍हय्‌न्‍हुया जः थें न्‍हय्‌दुगं अप्‍वः ज्‍वाल्‍ल थी।
परमेश्‍वरं अश्‍शूरयात सजाँय बियादी
27 स्‍व! च्‍यानाच्‍वंगु तं व ख्‍वातुक वयाच्‍वंगु कुँत्‍याःनापं
परमप्रभु थः हे थःगु तःधंगु नां क्‍यनेत तापाकं झायाच्‍वंगु दु।
वय्‌कःया म्‍हुतुसि तमं जाः
अले वय्‌कःया मे भस्‍म याइगु मि थें च्‍वं।
28 वय्‌कःया सासः गःपतय् थ्‍यंकः त्‍वपुइगु खुसिबाः थें च्‍वं।
वय्‌कलं जाति जातितय्‌त नाश याइगु हासां हायादी,
अले वय्‌कलं मनूतय्‌त मभिंगु लँय् यंकिगु लगाम
इमिगु म्‍हुतुइ तयादी।
29 तर छिपिं, परमेश्‍वरया मनूत धाःसा लय्‌ताइ अले पवित्र नखः मानय् याःथें
चान्‍हय् छिमिसं भजन हाली।
इस्राएलया ल्‍वहंधी,
परमप्रभुया पर्वतपाखे थाहां वनेत,
बाँसुरी पुइपिं लय्‌तायाः वं थें
छिमिगु नुगः नं लसतां जाइ।
30 तसकं तं पिकयाः, भस्‍म याइगु मित्‍याः,
नं न्‍याःगु सः व ग्‍वःफय् अले प्‍वँनापं
परमप्रभुं मनूतय्‌त थःगु तःजिगु शक्तिया सः न्‍यंकेत
अले थःगु ब्‍वहःया जलं खंके बियादी।
31 अश्‍शूरीत परमप्रभुया सः तायाः थरथर खाःगु दु।
वय्‌कलं थःगु राजदण्‍डं इमित कय्‌कादी।
32 सजाँय बीगु कथिं
परमप्रभुं इपिं फुक्‍कसित कय्‌कादी,
व ल्‍हाःया दम्‍फु व वीणाया सःनापं जुइ।
थःगु ल्‍हाःया शक्तिं वय्‌कः इपिंनापं लडाइँ यानादी।
33 छाय्‌धाःसा तोपेतयात* न्‍हापा हे छम्‍ह जुजुया निंतिं तयार याःगु खः।
तसकं च्‍याःगु मि व यक्‍व सिँनापं मि च्‍याकेत गाः चकंगु व तसकं गाः वंकूगु दु।
च्‍यानाच्‍वंगु गन्‍धकयागु खुसिं थें
परमप्रभुया सासलं वयात मि च्‍याकाबी।
* 30:33 तोपेत थ्‍व यरूशलेम लिक्‍क च्‍वंगु फोहर च्‍याकीगु थाय् व पेगन द्यःयात बलि बीगु थाय्, २ राज २३:१०; यर ७:३१-३२; १९:६-१३