34
परमेश्वरं शत्रुतय्त सजाँय बियादी
1 हे जात-जातियापिं मनूत,
जिगु न्ह्यःने वा अले बांलाक न्यँ।
हे मनूत, ध्यान ब्यु!
पृथ्वी व अन च्वंपिं फुक्कसिनं तायेमा।
संसार व उकी दयावःगु फुक्कसिनं तायेमा।
2 परमप्रभु फुक्क देशयापिं मनूतनापं तंपिकयादीगु दु।
वय्कःया तं इमि फुक्क सिपाइँतय्त लाःगु दु।
वय्कलं इमित धात्थें हे भज्यंक नाश यानादी।
वय्कलं इमित मनू स्याइपिनिगु ल्हातय् तयादीगु दु।
3 इमि सीपिं मनूत पिने यंकाः वांछ्वइ।
इमिगु सीम्ह तसकं नवइ
अले पर्वतय् इमिगु हिया हि जुइ।
4 आकाशया फुक्क नगुत तनावनी।
अले आकाश भ्वँ थू तु थें तनावनी।
दाखया मां सुकूचिंगु हःत व यःमरिमां सुकूचिंगु फलत कुतुं वः थें
आकाशया नगु-नक्षत्रत कुतुंवइ।
5 जिगु तरवार आकाशय् खनेदः वःगु दु।
स्व, थुकिं गुकथं एदोमया सन्तानयात न्याय यानादी।
थ्व जातियात जिं भज्यंक नाश याये त्यनागु दु।
6 परमप्रभुया तरवार हिइ थुंगु दु।
व दाःनं जाःगु दु,
भ्याःचा व च्वलय्तय्गु हिलय्,
फैतय्गु जलासेँया दाकय् थुंगु दु।
छाय्धाःसा परमप्रभुं थ्व बलि बोज्राया शहरय् छायादी,
अले वय्कलं एदोमया लागाय् यक्व स्यायेगु पालेगु यानादी।
7 तसकं बल्लाःपिं मनूत नं गुँ द्वहंत थें,
द्वहंचात व बबल्लाःपिं द्वहंत थें क्वदली।
इमिगु देशय् हिया हि जुइ
अले इमिगु जमिन दाःनं जाइ।
8 परमप्रभुं सियोनया पंलिनाः बदला कायेगु छगू दिं दु
व सजाँय बीगु छगू दँ दु।
9 एदोमया खुसित अलकत्राय्,
बँय्या धू गन्धकय् हिलावनी
अले इमिगु देश अलकत्रा थें च्याइ।
10 व चच्छि न्हिच्छि हे च्यानाच्वनी।
उकियागु कुँ न्ह्याबलें थाहां वनाच्वनी।
पुस्तां पुस्ता तक व झिजांमिजां दनाच्वनी,
अनं जुयाः सुं नं हाकनं वनी मखु।
11 तर व छगू मरुभूमिया न्हिकांझंगःत च्वनेगु थाय् जुइ
अले ततःसलं हालीपिं न्हिकांझंगःत व सँक्वःतय्सं अनं स्वँ दय्की।
अनंलि परमेश्वरं एदोमयात ध्वः सालाः बांलाक नापय् यानादी,
वय्कलं उकियात गोलमाल व नाशया लागिं नापय् यानादी।
12 वया भारदारतय्त उकिया राज्य छगू नं दइ मखु,
अले अनयापिं शासकत तनावनी।
13 उकिया किल्लाया च्वय् कंमा
अले किल्लाय् न्हाय्कंमा व झाःत बुया वइ।
व ध्वंचात च्वनेगु थाय्
व न्हिकांझंगःत च्वनेगु छेँ जुइ।
14 मरुभूमिइ च्वंपिं पशुत फ्याका ध्वंनापं मिलय् जुयाः अन च्वनी,
गुँ च्वलय्तय्सं थः पासापिन्त सःती,
चान्हय्यापिं जन्तुतय्सं नं आराम कायेगु थाय् दयाः
अन आराम कायेत वइ।
15 अन न्हिकांझंगलं थःगु निंतिं स्वँ दय्काः खेँय् थ्वइ।
खेँय्यात थःगु पपुतिं त्वपुयाः मचा थ्वय्की
अले थः मचातय्गु बिचाः याइ।
एदोमय् गिद्धत थथःपिनिगु निम्हतिपुनापं च्वंवइ।
16 परमप्रभुया भ्वंथू स्व अले ब्वँ!
उकी छम्ह नं तनावनी मखु।
सुयातं निम्ह तिपुया निंतिं मगाःमचाः जुइ मखु,
छाय्धाःसा वय्कःया म्हुतुं थथे धयादीगु दु,
वय्कःया आत्मां इपिं सकसितं छथाय् मुंकादी,
17 वय्कलं इमिगु ब्वः अलग तयादी,
वय्कलं थःगु ल्हातं नापय् यानाः इमित इनाब्यूगु दु।
इमिसं सदां सदां थ्व अधिकार याइ।
अले पुस्तां पुस्ता तक इपिं अन बाय् च्वनी।