51
सियोनया निंतिं अनन्तया उद्धार
1 “हे धार्मिकताया ल्यूल्यू जुइपिं व परमप्रभुयात मालीपिं,
जिगु खँ न्यँ,
गुगु ल्वहंपाखें छिमित दय्कल
अले गुगु ल्वहं चानाः छिमित लिकागु खः, उकियात स्व।
2 छिमि पुर्खा अब्राहाम व
छिमिगु फुक्क जातियात बुइकूम्ह सारायात स्व।
जिं सःताबलय् अब्राहाम छम्ह जक दु,
अले जिं वयात आशिष बियाः वयात यक्व दय्काबिया।
3 परमप्रभुं धात्थें हे सियोनयात सान्त्वना बियादी,
अले वय्कलं इमिगु झिजांमिजां दंगु थाय्यात दया यानादी,
अले मरुभूमियात अदनया बगैँचा थें
व अनयागु गंगु बँयात परमप्रभुया क्यब दय्कादी।
अन लसता व आनन्द,
सुभाय्या म्येया सः न्यनेदइ।
4 “हे जिमि प्रजा, जिगु खँ न्यँ।
हे जिमि प्रजा, जिगु खँय् ध्यान ब्यु।
जिगुपाखें हे स्यनातःगु खँ पिहां वइ,
अले जिगु न्याय जाति-जातितय्गु निंतिं जः जुइ।
5 जिगु दया व न्याय याकनं हे लिक्क थ्यंगु दु।
जिगु उद्धार लँपुइ हे दु,
जिगु बल्लाःगु ल्हातं जाति-जातितय्गु निंतिं न्याय हये।
तातापाक्क च्वंगु फुक्क देशं जिके मिखा ब्वयाच्वनी,
अले जिगु बल्लाःगु ल्हातय् आशा तयाः पियाच्वनी।
6 छिमिसं च्वय् आकाशय् मिखा ब्व,
अले क्वय् पृथ्वीइ स्व!
आकाश कुँ थें खने मदयावनी,
अले पृथ्वी पुलांगु कापः थें गनावनी।
पृथ्वीइ च्वंपिं मनूत भुजिं थें सी।
तर जिगु उद्धार न्ह्याबलें दयाच्वनी।
जिगु धार्मिकता गुबलें अन्त जुइ मखु।
7 “सुनां धार्मिकता स्यू जिगु खँ न्यँ,
अले सुयागु नुगलय् जिं स्यनातयागु खँ दु,
मनूतय्सं दोष बी धकाः ग्याये मते,
अले इमिसं क्वह्यंकी धकाः नं ग्याये मते।
8 छाय्धाःसा वसः किलं नः थें इमित नइतिनि।
ऊनयात किलं नः थें इमित नइतिनि।
जिगु धार्मिकता धाःसा न्ह्याबलेंया निंतिं दयाच्वनी,
जिगु उद्धार पुस्तां पुस्ता तक दयाच्वनी।”
9 छुं यानादिसँ! हे परमप्रभु, जिमित ग्वाहालि यानादिसँ,
अले थःगु शक्ति छ्यलाः जिमित बचय् यानादिसँ,
पुलांगु इलय् थें अले न्हापाया पुस्तातय्गु इलय् थें छुं यानादिसँ।
छु छि व हे मखु ला, गुम्हय्सिनं समुद्रया अजिङ्गर राहाबयात कुचा कुचा थलादिल
अले व अजिङ्गरयात सुयाबिल।
10 छिं समुद्र दथुइ लँ दय्कादिल।
अले थःम्हं बचय् यानादीपिं मनूत
व गाः वंगु थासं वनेत
समुद्रयात गंगु बँ यानादिल।
11 परमप्रभुं मू पुलाः छुत्कारा यानादीपिं हाकनं लिहां वइतिनि।
इपिं सियोनय् म्ये हा हां दुहां वइ,
अले इमिगु छ्यंया श्रीपेच न्ह्याबलेंया निंतिं लसता जुइ।
इमिसं खुसि व लसता कायेखनी। अले दुखं व झसुका इपिंपाखें तापाक हे जुइ।
12 “छिमित सान्त्वना बीम्ह जि हे खः।
सीनावनीपिं मनूतपाखें,
घाँय् थें गनावनीपिं मनूतय् सन्तान खनाः छ छाय् ग्याये माःगु?
13 आकाशयात चकंकादीम्ह
पृथ्वीया जग तयादीम्ह थः सृष्टिकर्तायात छाय् ल्वःमंकागु?
छन्त नाश यायेत सनीपिं खनाः
अले मभिंगु ज्या याइपिनिगु तंया कारणं
छाय् छ थःगु जीवनय् भय कयाः म्वानाच्वनागु?
अत्याचारीया तं गन वन?
14 ज्वनायंकूपिन्त याकनं त्वःतकीतिनि।
झ्यालाखानाय् कुना तःपिं सी मखु,
अले इमित नयेत्वनेगु छुं नं मगाःमचाः जुइ मखु।
15 छाय्धाःसा जि परमप्रभु छिमि परमेश्वर खः,
सुनां समुद्रयात चले याइ अले लःया किसिद्वंम्बःयात संकाबी।
जिगु नां दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभु खः।
16 जिं जिगु वचन छंगु म्हुतुइ तयाबियागु दु
अले जिगु ल्हाःया किचलं छ त्वपूगु दु,
जिं आकाशयात वयागु थासय् तयागु दु,
अले पृथ्वीया जग तयागु दु,
अले सियोनयात ‘छ जिमि प्रजा खः’ धकाः धयागु दु।”
परमप्रभुया तंया ख्वला
17 अय् यरूशलेम, दनाः वा,
छ गुम्हय्सिनं परमप्रभुया ल्हाःपाखें वय्कःया तंया ख्वलां त्वंगु दु,
अले धेधेचुइकीगु ख्वलापाखें सुचुक्क त्वंगु दु,
न्ह्यलं चाय्कि, न्ह्यलं चाय्कि!
18 वं बुइकूपिं फुक्क काय्पिं मध्ये
वयात लँ क्यनीपिं सुं नं मदु।
वं ब्वलंकूपिं काय्पिं मध्ये
सुं नं वयागु ल्हाः ज्वनाः यंकीपिं मदु।
19 थुपिं निगू विपत्ति छन्थाय् वःगु दु,
छन्त सुनां सान्त्वना बी?
झिजांमिजां व नाश अले अनिकाल व तरवार,
सुनां छन्त सान्त्वना बी?
20 छिमि काय्पिं मूर्च्छा जूगु दु।
चल्ला जालय् क्यं थें इपिं नं बल मदयाः लँय् क्वदःगु दु।
इमिके परमप्रभुया तं व
छिमि परमेश्वरया ख्याच्वलं जाःगु दु।
21 अथे जुयाः जिगु खँ न्यँ, छ दुःख सियाच्वंगु
व अय्लाखं काःम्ह थें च्वं तर दाखमद्यं काःगु मखु।
22 छिमि परमप्रभु, छिमि परमेश्वर,
गुम्हय्सिनं थः प्रजायात रक्षा यानादिल,
वय्कलं थथे धयादी, “स्व, जिं छंगु ल्हातं व धेधेचुइकीगु ख्वला कयागु दु,
व तंया ख्वला खः! व छं हाकनं गुबलें त्वनी मखु।
23 जिं व ख्वला छन्त दुःख बिइपिनिगु ल्हातय् बी,
गुम्हय्सिनं छन्त धाइ,
‘क्वछु, अले जिपिं छंगु म्हय् न्हुयाः न्यासि वने।’
अले छंगु थःगु ल्यूनेया ब्वः बँ व न्यासि वनेगु लँ थें यानाबिल।”