17
जितः सासः ल्‍हाये थाकुयावल।
जिगु दिं सिधल,
चिहानं जितः हे पियाच्‍वंगु दु।
धात्‍थें जितः हेस्‍याइपिं जिगु जःखः दु।
जिगु मिखां इमिसं जितः हीमी चाय्‌का च्‍वंगु स्‍वयाच्‍वनेमाः!
“हे परमेश्‍वर जिगु निंतिं छि हे जमानी जुयादिसँ,
छाय्‌धाःसा जिगु निंतिं जमानी च्‍वनीम्‍ह मेम्‍ह सु दु?
छिं इमिगु मनयात दुग्‍यांपाखें तापाक तयादीगु दु।
अथे जुयाः छिं उपिं मनूतय्‌त त्‍याके बियादी मते।
सिरपाःया निंतिं गुम्‍ह मनुखं थः पासापिन्‍त बदनाम याइ,
वया काय्‌पिनिगु मिखा बुलुसे च्‍वनी।
जि ला फुक्‍क देशय् छगू उखानया पात्र जूगु दु,
सकसिनं ख्‍वालय् थुकलं बीम्‍ह छम्‍ह मनू जुइ धुंकूगु दु।
यक्‍व धन्‍दा कयागुलिं जिगु मिखा बुलुसे च्‍वंगु दु,
जिगु म्‍ह छम्‍हं हे किचः थें जुइ धुंकल।
थुकिं यानाः स्‍वजापिं मनूत अलमल जूगु दु,
अले छुं दोष मदुपिं मनूत अधर्मी मनूतय्‌गु विरोधय् दनी।
थ्‍व फुक्‍क जूसां तबि धर्मी मनूत थःगु लँय् वना हे च्‍वनी,
अले सुयागु ल्‍हाः शुद्ध जू, व बल्‍लानावनी।
10 तर वा, फुक्‍कसिनं हाकनं कुतः या।
छिमिगु दथुइ जिं छम्‍ह हे बुद्धि दुम्‍ह मनू मखना।
11 जिगु दिं फुत, जिगु मनसुबा छ्यालब्‍याल जुल,
अले जिगु मनयागु इच्‍छा खतम जुल।
12 थुपिं मनूतय्‌सं चायात दिं दय्‌कीगु,
खिउँबलय् हे थुमिसं धाइगु, ‘जः लिक्‍क दु’।
13 जिं आशा यानागु छेँ चिहान खःसा,
जिं जिगु लासा खिउँगुलिइ दय्‌कल धाःसा
14 जिं चिहानयात ‘छि जिमि अबु,’
वा कीयात ‘छि जिमि मां’ अथवा ‘जिमि तताकेहेँपिं धकाः सःतल धाःसा,’
15 जिगु आशा गन वन लय्?
सुनां जिगु निंतिं आशा खनी?
16 छु व जिनापं क्‍वय्‌यागु गालय् तक वनी ला?
छु जिपिंनापं धुलय् क्‍वहां वनी ला?”