33
एलीहूं अय्यूबयात ब्वःब्यूगु
1 “अय्नं हे अय्यूब, जिगु वचन न्यनादिसँ,
अले जिं धयागु फुक्क खँ ध्यान बियाः न्यनादिसँ।
2 स्वयादिसँ! जिं थःगु म्हुतुप्वाः चाय्केत्यनागु दु।
जिगु खँ जिगु मेच्वकाय् दु।
3 जिगु मुद्दाय् जिं भिंगु नुगलं बहस याये,
थ्व बांलाक धाये।
4 जितः परमेश्वरयागु आत्मां दय्कादीगु खः।
दक्व शक्ति दुम्ह परमेश्वरयागु सासलं जितः जीवन बी।
5 छिं लिसः बियादी फुसा बियादिसँ,
थःत तयार यानाः जिगु सामना यानादिसँ।
6 स्वयादिसँ, परमेश्वरया मिखाय् जि छि थें हे खः।
जितः नं चां हे दय्कूगु खः।
7 स्वयादिसँ, जि खनाः छि ग्याये म्वाः।
जिं छितः दबाब बी मखु।
8 “धात्थें छिं धयादीगु खँ जिं न्यनागु दु,
जिं छिगु वचनया सः न्यनागु दु।
9 छिं धयादिल, ‘जि दोषी मखु, जिं छुं द्वंकागु मदु।
जि निर्दोष खः, जिं छुं पाप यानागु मदु।
10 अय्नं जिगु दोष परमेश्वरं लुइकादीगु दु।
वय्कलं जितः थः शत्रु भाःपियादी।
11 वय्कलं जिगु तुतिइ नेवः न्ह्याकादीगु दु,
अले जिं यानागु फुक्क ज्या वय्कलं स्वयाच्वनादी।’
12 “हे अय्यूब, जिं छितः धाये, छिं द्वंकाच्वंगु दु।
परमेश्वर मनू स्वयाः तःधं।
13 परमेश्वरं मनूया उजूरया लिसः बियादी मखु धकाः छिं छाय् परमेश्वरयात दोष बियादीगु?
14 मनुखं थुइके मफुसां
परमेश्वर थीथी कथं न्ववानादी।
15 म्हगसय्, चान्हय्सियागु दर्शनय्,
मनूत थःगु लासाय् स्याक्क न्ह्यः वय्काच्वनिबलय्,
16 परमेश्वर इमिगु न्हाय्पनय् न्ववानादी फु,
अले वय्कःया ख्याच्वलं इमित ख्यानादी,
17 मनूयात वं यानाच्वंगु मभिंगु ज्या याके मबीत
अले वयात घमण्डपाखें तापाक तयेत,
18 वय्कलं वयागु प्राणयात मृतया लोकं बचय् यानादी
अले वयागु जीवनयात तरवारं नाश जुइगुपाखें बचय् यानादी।
19 “अथवा हाकनं, वयागु क्वँचय् क्वँचय् मदिक्क स्यानाः
सास्तीया लासाय् मनुखं शिक्षा काइ।
20 अले वं नयेगु नसायात घृणा याइ।
अले वयागु प्राणं न्ह्याक्व साःगु नसा जूसां घृणा याइ।
21 वयागु म्ह गंसि जुयावनी,
वयागु सुलाच्वंगु क्वँय् पिने खने दइ।
22 व मृत्यु लोकय् वनेत्यंगु दु,
अले जीवन नाश याइपिन्सं वयात पियाच्वनी।
23 अय्नं द्वलंद्वः स्वर्गदूतत मध्ये छम्ह,
परमेश्वर व मनूया दथुइ च्वनाः
ज्या याइम्हय्सित वयागु लागिं छु पाय्छि खः
व लुमंकाबीत वयागु लिक्क दन धाःसा,
24 अले वं वयात दया यानाः परमेश्वरयात थथे धाल धाःसा,
‘वयात त्वःताब्यु! वयात मृत्यु लोकय् वनेबी मते!
वयात त्वःतकेगु ध्यबा जिके दु।’
25 अबलय् व मनूया ला मचायागु थें न्हूगु जुइ,
व ल्याय्म्हबलय् थें हे जुइ।
26 वं प्रार्थना याइबलय् परमेश्वर व खनाः लय्तायादी।
वं परमेश्वरयागु ख्वाः खनी अले लय्लय्तातां हाली।
परमेश्वरं वयागु अवस्था हाकनं न्हापा थें बांलाकादी।
27 अले वं मनूतय्थाय् वयाः थथे धाइ,
‘जिं पाप यानागु दु, जिं खःगु खँयात स्यंकागु दु,
तर परमेश्वरं जितः दयेमाःगु सजाँय बियामदी।
28 वय्कलं जिगु प्राणयात गालय् वनेगुपाखें बचय् यानादिल।
जिगु जीवनं जः खनी।’
29 “परमेश्वरं थ्व फुक्क मनूया लागि यानादी,
निकः, स्वकः नं,
30 जीवनया जः वयाके थीमा धकाः
वयागु प्राणयात गालं लित हयेत।
31 “न्यनादिसँ, अय्यूब, जिगु खँ ध्यान बियाः न्यनादिसँ!
सुम्क च्वनादिसँ, जि न्ववाये।
32 छितः छुं धायेमाःगु दुसा जितः लिसः बियादिसँ!
न्ववानादिसँ, जितः छ निर्दोष जूगु स्वयेमास्ति वः।
33 तर धायेमाःगु खँ मदुसा जिगु खँ न्यनादिसँ,
सुम्क च्वनादिसँ, जिं छितः बुद्धि स्यने।”