17
यहूदाया पाप व सजाँय
1 “यहूदाया पाप नँयागु ज्याभलं कियातःगु दु।
अले इमिगु नुगःया ग्वरलय्
व इमिगु वेदीया नेकुलिइ
च्वल्वहंया च्वकां कियातःगु दु।
2 वाउँगु वाउँगु सिमाया क्वय्
व ततःजाःगु डाँडाय् दुगु वेदीत
व अशेराया थांत
इमि काय् म्ह्याय्पिन्सं नं लुमंकी।
3 थ्व देशय् दुगु जिगु पर्वत
व छिमिगु फुक्क धन-सम्पत्ति
छिमिगु पुजा याइगु थाय्नापं
देश न्यंकया पापया कारणं
जिं छिमि शत्रुतय्त लुटपाट याकेबी।
4 जिं छिमित सर्बयकथं बियागु जमिन
छिमिगु थःगु हे दोषं यानाः
छिमिसं त्वःते माली।
छिमिसं म्हमस्यूगु देशय्
जिं छिमित छिमि शत्रुतय्गु सेवा याकेबी।
छाय्धाःसा जिगु तं मि थें जूगु दु,
अले व न्ह्याबलें च्यानाच्वनी।”
परमप्रभुयापाखें बुद्धिया खँ
5 परमप्रभुं थथे धयादी,
“व मनूयात सराः लायेमा,
गुम्हय्सिगु मन जिपाखें फहिलावनी,
गुम्हय्सिनं मनूयागु व सीनावनीपिं
मनूया शक्तियागु भलसा काइ।
6 व सुख्खा व लः मदुगु थासय्,
छुं नं बुया मवइगु चि हे चि दुगु
जमिनय् बुया वइगु छगू झाः थें खः।
व गुबलें तःमा जुइ मखु।
7 “धन्य खः व मनू, गुम्हय्सिनं परमप्रभुयागु भलसा काइ,
गुम्हय्सिगु आशा परमप्रभु खः।
8 व खुसि सिथय् पिनातःगु सिमा थें खः,
गुकियागु हा लः तक न्यनावंगु दु।
तांन्वःबलय् व ग्याइ मखु,
छाय्धाःसा वयागु हः न्ह्याबलें वाउँसे च्वनी।
वं न्ह्याबलें फल बियाच्वनी।”
9 मनूयागु मनं मेगु फुक्क स्वयाः अप्वः झंगः लाइ।
उकियात लंके फइ मखु।
उकियात सुनां थुइके फइ?
10 “जि परमप्रभुं मनूतय्गु मनयात दुवालाः स्वये,
इमिगु नुगःयात जाँचय् याये।
छम्ह छम्हय्सित जिं वयागु पहःचहः
व ज्या स्वयाः फल बी।”
यर्मियां परमप्रभुयात भरोसा याःगु
11 मखुकथं धन कमय् याःम्ह मनू,
मेपिनिगु खेँचं मचा थ्वय्कीम्ह झंगः थें खः।
बच्छि आयु वनीबलय् हे उगु धनं वयात त्वःताः वनी।
लिपतय् व मूर्ख ठहरय् जुइ।
12 शुरुंनिसें हे तःजाःगु थासय् थापं याःगु गौरवं जाःगु सिंहासन हे
झीगु आराधनाया पवित्रथाय् खः।
13 हे परमप्रभु, छि इस्राएलया आशा खः।
छितः त्वःतिपिं सकलें मछालेमाली।
छिपाखें फस्वयावनीपिं धुलय् च्वयातःगु नां थें मदयावनी,
छाय्धाःसा इमिसं छि परमप्रभु म्वाःगु लःया मुहानयात त्वःतूगु दु।
14 हे परमप्रभु, छिं जितः लाय्कादिसँ,
अले जि बांलाक लनी।
जितः बचय् यानादिसँ
अले जि बचय् जुइ। जिं छितः हे प्रशंसा याये।
15 मनूतय्सं जितः धाइगु,
“परमप्रभुयागु वचन गन दु?
वय्कलं व खँ पूवंकादीमा।”
16 छिम्ह फैजवाः जुइगुपाखें जि बिस्युं वनागु मदु।
जिं निराशया दिंया इच्छा यानागु मदु धकाः छिं स्यू।
हे परमप्रभु, जिं छु धया
व छिगु हे न्ह्यःने धाःगु खः धकाः छिं स्यू।
17 जिगु निंतिं छि भयया कारण जुयादी मते।
विपत्तिया दिनय् छि हे जिगु शरण कायेगु थाय् खः।
18 जितः दुःख बीपिं हे मछाले मालेमा,
तर जितः धाःसा मछाले म्वाय्कादिसँ।
इमित ख्यानादिसँ तर जितः ग्यायेगुपाखें बचय् यानादिसँ।
इमिके आतंकया दिं हयादिसँ
अले निदुगं नाशं इमित चुंचुं यानादिसँ।
शबाथ दिं मानय् यायेगु
19 परमप्रभुं जितः थथे धयादिल, “यहूदाया जुजुपिं दुनेपिने जुइगु मनूतय्गु ध्वाखा व यरूशलेमया मेमेगु ध्वाखाय् वनाः दँ।
20 इमित थथे धा, ‘थुपिं ध्वाखां दुहां वनीपिं अय् यहूदाया जुजु व यहूदाया फुक्क मनूत, अले यरूशलेमयापिं सकलें मनूत, परमप्रभुया वचन न्यँ!
21 परमप्रभुं थथे धयादी – थःगु बारे होशियार जु! विश्रामबार खुन्हु छुं नं कु क्वबी मते! अले यरूशलेमया ध्वाखात जुयाः छुं नं कु दुने हये मते!
22 विश्रामबार खुन्हु छिमिगु छेँनं कु क्वबियाः पिने यंके मते, उखुन्हु छुं नं ज्या याये मते। तर जिं छिमि तापाःबाज्यापिन्त धया थें विश्रामबारयात पवित्र मानय् या!
23 अय्नं इमिसं खँ मन्यं, जिगु खँय् ध्यान मब्यू। तर उकिया पलेसा इपिं जिराहा जुल। इमिसं जिगु आज्ञा पालन मयाः। अले जिं स्यनागु खँ नाला मकाः।’
24 परमप्रभुं धयादी, ‘विश्रामबार खुन्हु थ्व शहरया ध्वाखां छुं नं कु महयेत छिमिसं जिगु खँ ध्यान बियाः न्यन धाःसा अले विश्रामबारयात पवित्र मानय् यायेत छुं ज्या मयात धाःसा,
25 दाऊदया सिंहासनय् च्वंपिं जुजुपिं थः भारदारतनापं थ्व शहरया ध्वाखात जुयाः दुहां वइ। इपिं व इमि भारदारत रथ व सल गयाः यहूदायापिं मनूत व यरूशलेमयापिं मनूतनापं थ्व शहरया ध्वाखां वयेगु वनेगु याइ। अले थ्व शहर न्ह्याबलें दयाच्वनी।
26 अले इपिं यहूदाया शहर शहरं, यरूशलेमया जःखः च्वंगु थासं, बेन्यामीन देशं, पच्छिमय् च्वंगु फेदी, पहाडी लागा व दच्छिन नेगेबं होमबलित, बलित, अन्नबलित व धुपाँय् व सुभाय्या बलित हयाः परमप्रभुया देगलय् वइ।
27 तर विश्रामबारयात पवित्र मानय् या! अले विश्रामबार खुन्हु कु क्वबियाः यरूशलेमया ध्वाखा ध्वाखाय् जुयाः दुहां वये मते धइगु जिगु खँ छिमिसं ध्यान बियाः मन्यन धाःसा जिं उकिया ध्वाखात मि तयाबी। अले थुकिं यरूशलेमया किल्लात भज्यंक नाश याइ।’ ”