पस्ताय् चायेगु इनाप
4
1 परमप्रभुं धयादी,
“हे इस्राएलयापिं मनूत, छिपिं लिहां वये मास्ति वःसा जिथाय् लिहां वा।
छिमिसं थःगु घच्चाइपुगु मूर्तित जिगु न्ह्यःनं चीकाछ्वल धाःसा
अले हाकनं मखुगु लँय् मवन धाःसा,
2 छिमिसं सत्य, न्याय व खःकथं
‘धात्थें परमप्रभु म्वाःम्ह खः’
धया पाफल धाःसा
वय्कःपाखें जाति जातितय्त आशिष दइ।
अले इमिसं वय्कःयात तःधंकी।”
3 यहूदा व यरूशलेमयापिं मनूतय्त परमप्रभुं थथे धयादी,
“छिमिसं थःगु नुगःया छाःगु बुँ पा।
कंया दथुइ पुसा ह्वले मते।
4 हे यहूदा व यरूशलेमयापिं मनूत,
परमप्रभुया न्ह्यःने थःगु नुगः हिकी।
मखुसा छिमिसं याःगु मभिंगु ज्यां यानाः जिगु तं मि थें च्यानाः पिहां वइ।
सुनानं उकियात स्याये फइ मखु।
उत्तरपाखें हमला जुइगु ख्याच्वः
5 “यहूदाय् थ्व न्यंकि, यरूशलेमय् थ्व च्वय्कि, ‘देशन्यंक तुरही पु!’
तःसलं हालाः धा, ‘छथाय् मुं!
झीपिं छचाःखेरं पःखाः ग्वयातःगु शहरय् बिस्युं वनेनु।’
6 सियोन वनेगु लँय् झण्डा धस्वाकि।
लिमबाकुसे शरण कायेत बिस्युं हुँ।
छाय्धाःसा जिं उत्तरपाखें विपत्ति
व तःधंगु नाश हयेत्यनागु दु।”
7 छम्ह सिंह थःगु गुफां पिहां वःगु दु।
जातितय्त नाश याइम्ह पिहां वये धुंकूगु दु।
छिमिगु देशयात नाश यायेत व थःगु थासं पिहां वये धुंकूगु दु।
छिमिगु शहर मनूत मदयाः नाश जुइ।
8 अथे जुयाः भांग्राया वसः फ्यु।
ह्वाँय्ह्वाँय् ख्व,
छाय्धाःसा परमप्रभु
आः तक नं झीपिं खनाः तंचायाच्वनादीगु दु।
9 “उबलय् जुजु व नायःतय्गु नुगः क्वतुनी।
पुजाहारीत वातां जुइ, अगमवक्तात अजू चाइ,”
परमप्रभुं धयादी।
10 अले जिं धया, “हाय! परमप्रभु परमेश्वर, छिं छन्त शान्ति दइ धकाः धयाः यरूशलेमयापिं मनूतय्त ध्वंलाःगु दु। छाय्धाःसा जिमिगु गःपतय् तरवार तःगु दु।”
11 उबलय् थुपिं मनूत व यरूशलेमयात थथे धाइ, “मरुभूमिया नांगा डाँडा डाँडां क्वाःगु फय् जिमि मनूत दुथाय् न्ह्याइ। थ्व अन्नय् दुगु धू व सु पुइकायंकीगु बुलुहुं वइगु फय् मखु।
12 तर जिगु आज्ञां तसकं फय् वइ। आः जिं इमित सजाँयया आज्ञा बी।”
यहूदायात शत्रुतय्सं घेरय् याःगु
13 स्व, व सुपाँय् थें हथासं वयाच्वंगु दु।
वयागु रथ ग्वःफय् थें व वयागु सल इमा स्वयाः तसकं ब्वाँय् वनी।
आः गथे याये!
जिपिं नाश जुइ धुंकल।
14 हे यरूशलेम, छ बचय् जुइत थःगु नुगलं मभिंगु खँ सिलाछ्व।
गुबलय् तक मभिंगु बिचाः छंगु नुगलय् तया तयेगु?
15 दान शहर व एफ्राइमया डाँडा डाँडां खबर हइपिं
मनूतय्सं छगू विपत्तिया खबर कनाच्वंगु दु।
16 “ताताःपाःगु देशं शत्रुत वयाच्वंगु दु
धकाः यरूशलेमयापिं मनूतय्त
‘व जाति जातितय्त ख्याच्वः बीत इपिं वःगु दु।
थुपिं शत्रुत यहूदाया शहरया विरोधय् हाली।
17 मनूतय्सं क्यब पियाच्वंगु थें थुपिं शत्रुतय्सं यरूशलेमयात घेरय् याइ
छाय्धाःसा अनयापिं मनूतय्सं परमप्रभुयागु विरोधय् विद्रोह याःगु दु,’ ”
परमप्रभुं धयादी।
18 “हे यहूदा, छंगु ज्याखं थ्व खँ छं थःके हल।
छंगु पापं छंके थ्व दुःखकष्ट हःगु खः।
उकिं छंगु नुगलय् सूगु दु।”
यर्मिया थःमनूतय्गु निंतिं ख्वःगु
19 जिगु नुगः! जिगु नुगः!
जिगु नुगः स्यानाः वाथा वाथा कनाच्वंगु दु।
जि सुम्क च्वने मफु।
जिं तुरहीया सः व लडाइँया सः ताःगु दु।
20 छगू विपत्तिया लिपा मेगु विपत्ति वइ।
छाय्धाःसा देश नाश जुइ धुंकूगु दु।
आकाझाकां जिगु पाल नाश जुल,
जि शरण कायेगु थाय् पलखं हे नाश जुल।
21 जिं लडाइँया झण्डा गुबलय् तक स्वयेमाली?
इमिगु तुरहीया सः गुबलय् तक न्यनेमाली?
22 “जिमि प्रजा मूर्ख खः,
इमिसं जितः म्हमस्यू।
इपिं मभिंपिं मस्त खः।
इमिके दुग्यां मदु।
मभिंगु ज्या यायेत इपिं चलाख
तर भिंगु ज्या याये मसः।”
यर्मियां नाशया दर्शन खंगु
23 जिं पृथ्वीइ स्वया,
थ्व बां मलू अले शून्य।
अले आकाशय् स्वया,
उकी जः मदु।
24 जिं पहाड पहाडय् स्वया,
उपिं थुरथुर खानाच्वंगु दु, डाँडात न्ह्यःने ल्युने लिगिलिगि सनाच्वंगु दु।
25 जिं स्वया, अन मनूत मन्त,
अले आकाशयापिं फुक्क झंगःत ब्वयावने धुंकल।
26 हानं जिं स्वया, परमप्रभुयागु न्ह्यःने
वय्कःयागु तच्वःगु तमं यक्व सइगु बुँ मरुभूमि जूगु
अले शहरत नाश जूगु।
27 परमप्रभुं थथे धयादी, “देश फुक्क झिजांमिजां दनी।
तर उकियात भज्यंक नाश धाःसा याये मखुत।
28 अथे जुयाः पृथ्वी ह्वाँय्ह्वाँय् ख्वइ।
आकाश खिउँसे च्वनी।
जिं धायेधुन अले जिं थःगु मन हीके मखु।
जिं क्वःछीधुन, जिं थःगु बिचाः हिले मखु।”
29 सल गया वःपिनिगु व धनुष घाना तःपिनिगु सः न्यनाः
फुक्क शहरयापिं मनूत बिस्युं वनी।
गुलिं झालय् दुहां वनी, गुलिं ल्वहंधिकय् थाहांवनी।
फुक्क शहर सुनसान जुल, अन सुं च्वनी मखु।
30 हे नाश जूम्ह यरूशलेम! छं छु यानाच्वनागु? छाय् छं बांलाःगु वसः फिनागु?
छाय् छं लुँयागु तिसा तियागु?
छाय् थःगु मिखाय् अजः तयागु?
सुयागु निंतिं मफतय् छं थःत बांलाकागु?
छं प्रेमीपिन्सं छन्त त्वःतूगु दु,
इमिसं छन्त स्यायेत स्वःगु दु।
31 मचाबू ब्यथा जूम्ह मिसायागु थें हाःसः, न्हापांम्ह मचा बुइकूम्ह मिसायागु थें ख्वःसः जिं ताल।
स्वाँ स्वाँ यानाः थःगु ल्हाः फयाः बांलाःम्ह यरूशलेमं
थथे धयाच्वंगु जिं ताल,
“जि बेहोश जुयाच्वंगु दु,
आः जि गथे याये!
इपिं जितः स्यायेत वयाच्वंगु दु।”