47
पलिश्तीतय्गु बारे अगमवाणी
1 मिश्रयाम्ह जुजु फारों गाजाय् हमला याये न्ह्यः पलिश्तीतय्गु बारे यर्मिया अगमवक्तायाथाय् वःगु परमप्रभुया वचन थ्व हे खः,
2-3 परमप्रभुं थथे धयादी,
“स्व! उत्तरपाखे लः थाहां वयाच्वंगु दु।
व बाः वयाच्वंगु लःधाः थें जुइ।
वं देश व उकी दुगु फुक्कयात त्वपुयाबी,
शहर व अन दुपिं सकसितं त्वपुयाबी।
ब्वाँय् वनीपिं बल्लाःपिं सलतय्गु तुतिया ख्वःया सः,
शत्रुतय्गु रथत तसकं ब्वाँय् वंगु घःचाःया सः न्यनाः
मनूत चिल्लाय् दनाः हाली,
अले देशय् च्वंपिं सकलें ख्वइ।
अबुपिन्सं थःकाय् म्ह्याय्पिन्त ग्वाहालि बी मखु।
इमिगु ल्हाः याग्लाप्याग्ला जुइ।
4 छाय्धाःसा पलिश्तीत नाश जुइगु दिं वःगु दु,
अले बचय्जूपिं मध्ये टुरोस
व सीदोनयात ग्वाहालि बी फुपिं सकलें नाश जुइ।
परमप्रभुं पलिश्तीतय्त नाश यानादीत्यंगु दु,
कप्तोरया सिथं वःपिं सकसितं।
5 गाजायापिं मनूतय्सं नुगः मछिंकाः थःगु छ्यंया सँ खाइ।
अश्कलोनयात सुम्क तइ।
हे पलिश्तीतय् मैदानय् ल्यनाच्वंपिं,
छिमिसं गुबलय् तक थःगु दुःख क्यनेत थथःगु म्हय् घाः यानाच्वनेगु?
6 “छिमिसं ख्वख्वं धाइ, ‘हे परमप्रभुया तरवार,
छं गुबलय् आराम कायेगु?
छ थःगु दापय् लिहां हुँ,
छ सुम्क च्वँ।’
7 तर परमप्रभुं थ्वयात आज्ञा बियादी धुंकाः,
वय्कलं थ्वयात अश्कलोनयात
व समुद्र सिथय्यात हमला यायेगु आज्ञा बीधुंकाः
थ्वं गय् यानाः आराम काइ?”