नहूमया सफू
म्हसीका
नहूमया नांया अर्थ “सान्त्वना” खः। वयागु बारे मेगु अप्वः धयातःगु मदु। व छम्ह एलकोशय् च्वनीम्ह खः।
अश्शूरीतय्सं ई.पु. ७२२-७२१ लय् इस्राएलीतय्त ज्वना यंकूगु खः। थ्व हे कारणं यहूदानापं अन छचाःखेरं च्वंगु देशयात अश्शूरतपाखें तसकं भय दुगु खः।
योनां (योना ३-४ अध्यायलय्) निनवे नाश जुइतिनि धकाः अगमवाणी नवाःगु खः। थुकिया लिच्वः कथं फुक्क निनवेय् च्वंपिं मनूतय्सं थःगु पापयात स्वीकार यानाः परमप्रभुया न्ह्यःने पश्चाताप यात अले परमप्रभुं इमित क्षमा यानादिल। तर सछि दँ ति लिपा अनयापिं मनूत तसकं नुगः छाःपिं, मेपिन्त मदिक्क सास्ती बियाच्वनीपिं, मेपिन्त दास यानातइपिं व घमण्डी जूगु खः। ६१२ ई.पु. जुइ न्ह्यः इमिसं थुपिं पापत यानाः परमेश्वरया विरोधी जूगु खः। अथे जुयाः परमप्रभुं अश्शूरीतय्त शत्रुतय्गु ल्हातय् लःल्हानादीगु खः (१:१४; २:१)। नहूमया अगमवाणीया छुं भाग निनवेया बारे हे खः। अध्याय १ लय् परमेश्वरया तंया बारे थुइकाब्यूगु दु, अध्याय २ लय् निनवे नाश जुइगु बारे, अले अध्याय ३ लय् नं निनवे नाश जुइगु बारे ध्वाथुइक कनातःगु दु।
धलः पौ
परमप्रभुं निनवेयात न्याय याःगु १:१-१५
निनवेया पतन जूगु २:१–३:१९
नहूम
1
1 निनवेया खँय् अगमवाणी। एल्कोशी नहूमं खंगु दर्शनया सफू।
निनवेया विरोधय् परमप्रभुया तच्वःगु तं
2 परमप्रभु नुगः मुइकादीम्ह व बदला कयादीम्ह परमेश्वर खः।
परमप्रभु बदला कयादीम्ह व तम्वय्कादीम्ह खः।
परमप्रभुं थः विरोधीतय्त बदला कयादी,
शत्रुतय्गु निंतिं तःधंगु तं ल्यंकातयादी।
3 परमप्रभु तं चाय्त लिबाकादीम्ह व तसकं शक्ति दुम्ह खः।
दोषीतय्त परमप्रभुं सजाँय मब्यूसें त्वःती मखु।
ग्वःफय् व वाफय् वय्कःया लँपु खः
अले सुपाँय् धाःसा वय्कःया तुतिया धू खः।
4 वय्कलं ब्वबियादीबलय् समुद्र सुनावनी।
वय्कलं दक्व खुसित सुकादी।
बाशान व कर्मेलया वाउँसे च्वंगु घाँय्ख्यः गनावनी,
अले लेबनानया वाउँसे च्वंगु गुँत झ्वाः जुयावनी।
5 वय्कःया न्ह्यःने पहाडत थुरथुर खाइ,
अले डाँडात नायावनी।
वय्कःया न्ह्यःने पृथ्वी थुरथुर खाइ,
संसार व अन दुपिं फुक्क मनूत थुरथुर खाइ।
6 वय्कःया तंया न्ह्यःने सु दने फइ?
वय्कःयागु तच्वःगु तं सुनां सह याये फइ?
वय्कःयागु च्यानाच्वंगु तं मि थें प्वंकी,
अले वय्कःया न्ह्यःने ल्वहँधीत तज्याइगु जुइ।
7 परमप्रभु भिंम्ह खः,
दुःखया इलय् वय्कः शरण कायेगु थाय् खः।
वय्कःयाके भलसा तइपिन्त वय्कलं सुसाकुसा यानादी।
8 तर वय्कलं खुसिबालं निनवेयात नाश यानादी।
वय्कलं थः शत्रुतय्त
खिउँगु थासय् लिनाछ्वयादी।
9 परमप्रभुया विरोधय् इमिसं न्ह्याथें ज्याःगु ग्वसाः ग्वसां
वय्कलं इमित भज्यंक नाश यानादी।
दुःख निकः खुसी वइ मखु।
10 इपिं कंझालय् अलमलय् जुयाच्वनी,
अले इपिं दाखमद्यं काय्काच्वनी।
इपिं गनावने धुंकूगु छ्वख्वः थें भस्म जुइ।
11 अय् निनवे! छंपाखें छम्ह
परमप्रभुया विरोधय् ग्वसाः ग्वइम्ह,
व मभिंगु सल्लाह बीम्ह पिहां वःगु दु।
12 परमप्रभुं थथे धयादी,
“अश्शूरीत बल्लाःसां व ल्याखय् यक्व दःसां
इमित नाश याइ अले मदयावनी।
अय् यहूदा, जिं छन्त दुःख बियागु दु,
अय्सां आः हाकनं छन्त दुःख बी मखुत।
13 आः इमिगु झ्यातुगु कु जिं छंगु ब्वहलं लिकायाबी,
अले छिमित चिनातःगु सिखः चफुनाबी।”
14 अय् निनवे, परमप्रभुं छंगु बारे छगू आज्ञा बियादीगु दु,
“आवंलि छंगु नां ल्यंकातइपिं छं सुं सन्तान दइ मखु।
छंगु देगलय् दुपिं कियातःपि द्यःत व नाय्काः दय्कातःपिं मूर्तित
जिं भज्यंक नाश याये।
जिं छंगु चिहान तयार याये,
छाय्धाःसा छ भिंम्ह मखु।”
15 स्व, पहाड पहाडय्
भिंगु खँ न्यंकीम्ह
व शान्तिया खँ घोषणा याइम्हय्सिगु पलाः दु।
हे यहूदा, छं थःगु नखःचखः हँ,
थःगु भाकल पूवंकि।
छाय्धाःसा आः गुबलें दुष्टतय्सं हमला याइ मखुत,
इपिं भज्यंक नाश जुइ।