सोलोमनया उपदेश
10
(१०:१–२२:१६)
परमप्रभुयात मानय् याइपिनिगु खँय्
1 सोलोमनया उपदेश
बुद्धिमानम्ह काय्नं
बौयात लय्ताय्की।
तर मूर्खम्ह काय्नं
थः मांयात दुःख बी।
2 बेइमान यानाः मुंकूगु धनं
भिंकी मखु,
तर धार्मिकतां ज्यान बचय् याइ।
3 परमप्रभुं धार्मिक मनूतय्त
नये पित्याका स्याइ मखु।
दुष्टतय्त धाःसा
इमिसं मनंतुंगु पूवंकेबी मखु।
4 अल्छीपिं मनूत चीमि जुइ,
मेहनत याइपिं तःमि जुइ।
5 ज्ञान दुम्ह मनुखं
बालि लयेगु इलय् अन्न मुंकी,
बालि लयेगु इलय्
द्यनाः नइम्हय्सिनं
मछालापुकाबी।
6 भिं मनूतय्त आशिष दइ,
तर मभिंम्ह मनूया म्हुतुइ
ल्वापु जक सुलाच्वनी।
7 भिंपिं मनूतय्त लुमंका तइ,
मभिंपिन्त धाःसा
धाय्वं ल्वःमंकाछ्वइ।
8 ज्ञान दुपिं मनूतय्सं
स्यनेकने याःगु खँ न्यनी,
मूर्ख खँ ल्हानाजुइपिं धाःसा
नाश जुयावनी।
9 इमान्दारपिं मनूत
मग्यासे जुइफइ।
बेमानतय्त धाःसा ज्वनी।
10 मखुगु खँय् मिखा
तिस्सिना बीपिं मनूतय्सं
दुःख हइ।
तर न्ह्यःने हे ब्वःबीपिन्सं
चितासू बी।
11 भिंपिं मनूतय्गु म्हुतु
जीवनया मुहान खः।
मभिंपिं मनूतय्सं थःपिनिगु म्हुतुइ
ल्वाये लीगु खँ सुचुकातइ।
12 घृणां ल्वापु ह्वइ,
मायां मभिंगु फुक्कं त्वपुयाबी।
13 बुद्धि दुपिं मनूतय्गु म्हुतुइ
भिंगु खँ दइ,
बुद्धि मदुपिन्त धाःसा
कथिं दाइ।
14 बुद्धि दुपिं मनूतय्सं
फतिंफत्तले ज्ञान मुंकी।
मूर्खतय्सं सर्वनाशयात सःती।
15 धनसम्पत्ति
तःमिपिनिगु किल्ला खः,
धनसम्पत्ति मदइगु
चीमिपिनिगु पंगः खः।
16 भिंगु ज्याया सिरपाः
जीवन खः,
तर पापं पाप हे अप्वय्की।
17 न्वानाखँ न्यनिपिन्त
जीवन दइ,
मन्यंपिन्सं मेपिन्त नं स्यंकी।
18 थःगु नुगलय् घृणा सुचुकातइपिं
फताहा खः।
अले मखुगु खँ बय्बय् यानाजुइपिं
मूर्ख खः।
19 अप्वः खँ ल्हानाजुइबलय्
पाप नं जुइफु,
बुद्धिमानपिं मनूत
अप्वः नवाइ मखु।
20 धर्मीतय्गु खँ मुक्कं वहः थें जुइ,
पापीतय्गु नुगः धाःसा
ज्याख्यलय् दइ मखु।
21 धर्मीतय्गु खं
यक्वसित ग्वाहालि दइ,
मूर्खत थःपिनिगु हे
बुद्धिं यानाः सी।
22 परमप्रभुया आशिषं
मनूतय्त तःमि याइ,
वय्कलं इमित
दुःख तनादी मखु।
23 मूर्खत मभिंगु ज्याय् लय्ताइ
दुग्यां दुपिं मनूत
बुद्धि दुगु ज्याय् लय्ताइ।
24 धर्मीतय्सं मनं तुंगु खँ पूवनी,
दुष्टत छु खँय् ग्याइगु खः,
व हे इमित जुइ।
25 वाफय् वइबलय्
दुष्टतय्त पुइकायनी,
धर्मीतय्त गुबलें नं
इकिधिकि हे संकी मखु।
26 वायात चुपाउँ,
अले मिखायात कुँ थें
अल्छी मनूतय्त
ज्या याकेगु नं अथे हे खः।
27 परमप्रभुया भय कायेगु धयागु
थःगु जीवनयात
ताहाकः यायेगु खः,
दुष्टतय्गु आयु धाःसा
चिहाकः जुइ।
28 धर्मीत आशां द्याइ मखु,
दुष्टतय्गु आशा सितिं वनी।
29 परमप्रभुया लँ
धर्मीतय्गु निंतिं किल्ला खः,
दुष्टतय्त धाःसा नाश याइ।
30 धर्मीत गुबलें ल्यहेंदनि मखु,
दुष्टत धाःसा
पृथ्वीइ ल्यनी मखु।
31 धर्मीतय्गु म्हुतुं
बुद्धिया खँ पिहां वइ,
मखुगु खँ ल्हाइगु मे चाइ।
32 धर्मीतय्गु म्हुतुं
छु खँ भिं धकाः स्यू,
दुष्टतय्गु म्हुतुं
अःखःगु खँ जक पिहां वइ।