147
परमेश्‍वरं हाकनं यरूशलेम
दय्‌कादिल
हल्‍लेलूयाह!
झी परमेश्‍वरया
भजन हालेगु
गुलि बांलाःगु खँ खः।
वय्‌कःया प्रशंसा यायेगु
न्‍ह्याइपुगु
व पाय्‌छिगु खँ खः।
वय्‌कलं यरूशलेमयात
हानं दय्‌कादी,
ज्‍वनाः परदेशय् यंकूपिन्‍त
वय्‌कलं यरूशलेमय्
लित हयादी।
वय्‌कलं नुगः क्‍वतुंपिन्‍त
लाय्‌कादी,
अले इमिगु घालय्
पट्टी चिनादी।
वय्‌कलं नगुतय्‌गु
ल्‍याः क्‍वःछिनादी,
अले फुक्‍कसिगु नां तयादी।
झी परमप्रभु तःधंम्‍ह
व तसकं बल्‍लाःम्‍ह खः,
वय्‌कः फुक्‍क स्‍यूम्‍ह खः,
परमप्रभुं क्‍वत्‍यका
च्‍वनेमाःपिन्‍त थकयादी,
तर दुष्‍टतय्‌त बँय् बस्‍वानादी।
 
सुभाय् ब्‍युब्‍युं
परमप्रभुया निंतिं म्‍ये हा,
वीणा थानाः
झी परमेश्‍वरया भजन हा,
वय्‌कलं आकाशयात
सुपाँचं त्‍वपुयादी,
पृथ्‍वीइ वा वय्‌कादी,
अले पहाड पहाडय्
घाँय् बुइकादी।
वय्‌कलं नये पित्‍याःपिं
पशुतय्‌त व क्‍वःया मस्‍तय्‌त
नयेगु नसा बियादी।
 
10 वय्‌कः सलयागु बलय्
व मनूयागु तुतिइ
लय्‌तायादी मखु।
11 तर परमप्रभु वय्‌कःया भय
काइपिं खनाः
अले वय्‌कःया
सदां दइगु दया मायाय्
भलसा काइपिं खनाः
लय्‌तायादी।
 
12 हे यरूशलेम,
परमप्रभुया प्रशंसा या!
हे सियोन,
थः परमेश्‍वरया प्रशंसा या!
13 छाय्‌धाःसा वय्‌कलं
छंगु शहरया ध्‍वाखा
बल्‍लाकादी,
अले छन्‍थाय् च्‍वंपिं मनूतय्‌त
सुवाः बियादी।
14 वय्‌कलं छंगु सिमानाय्
शान्‍ति हयादी,
वय्‌कलं भिंगु छ्वपाखें
छंगु पित्‍याः लंकादी।
15 वय्‌कलं पृथ्‍वीयात
आज्ञा बियादी
अले थत्‍थें वय्‌कःया
आज्ञाया पालन जुइ।
16 वय्‌कलं ऊन थें यानाः
च्‍वापु गाय्‌कादी,
वय्‌कलं पुगाःगुयात
नौ थें ह्वलादी।
17 वय्‌कलं ल्‍वहंचात थें
प्‍वँ गाय्‌कादी,
वय्‌कःया चिकुयात
सुनानं सह याये फइ मखु।
18 वय्‌कलं थःगु वचन छ्वयादी
अले उमित नाय्‌कादी,
वय्‌कलं फय् वय्‌कादी
अले लः न्‍ह्याइ।
 
19 वय्‌कलं थःगु आज्ञा
याकूबयात,
अले थःगु नियम व विधि
इस्राएलयात कनादीगु दु।
20 मेगु छुं जातियात
वय्‌कलं थथे यानादीगु मदु,
वय्‌कःया नियम इमिसं मस्‍यू।
हल्‍लेलूयाह!