प्‍यंगूगु ब्‍व
90
भज ९०–१०६
परमेश्‍वरया मनू मोशाया प्रार्थना
हे परमप्रभु,
छि पुस्‍तां पुस्‍ता तक
जिमिगु च्‍वनेगु थाय्
जुयादीगु दु।
पहाडत दये न्‍ह्यः,
छिं पृथ्‍वी व संसारयात सृष्‍टि
यानादी न्‍ह्यः निसें,
अले शुरुंनिसें लिपा तकं
छि हे परमेश्‍वर खः।
 
छिं मनूयात हाकनं
धुलय् लित छ्वयादी।
अले धयादी,
“हे मनूया सन्‍तान, लिहां हुँ।”
छिगु लागि द्वःछि दँ ला
म्‍हिगः वंगु छन्‍हु थें जक खः,
चान्‍हय्‌सिगु चिहाकःगु ई थें
जक खः।
बाः वःगु लखं थें
छिं मनूतय्‌त चुइकायंकादी,
इपिं म्‍हगस थें खः,
इपिं सुथय् बुयावइगु
घाँय् थें खः।
सुथय् बुँ ह्वयाः व थाहां वइ,
तर बहनी गनाः
सुकूचिनावनी।
 
छिगु तमं जिपिं नाश जुइ,
छिगु तःधंगु तमं
जिमित ख्‍याइ।
छिं जिमिगु पाप
थःगु न्‍ह्यःने तयादी,
जिमिगु सुलाच्‍वंगु पापयात
थःम्‍हं खनीगु थासय्
तयादी।
छिगु तमं जिमिगु आयु
कम यानाबी।
जिमिगु जीवन
झसुकाः ततं फुनावनी।
10 जिपिं न्‍हयेदँ
तक म्‍वाइ,
बलं फत धाःसा
चयदँ तक जुइफु,
अय्‌नं जिमिगु ई
संकट व दुःखय् जक फुइ,
छाय्‌धाःसा जीवन याकनं फुइ
अले जिपिं ब्‍वयावनी।
 
11 छिगु तंया शक्ति
सुनां सीके फु?
छिगु तं नं छिगु भय कायेगु
ति हे तःधं धकाः
सुनां स्‍यू?
12 जिपिं बुद्धि दुपिं जुइत जिमित
थःगु दिं ल्‍याः खायेगु
स्‍यनादिसँ।
 
13 अज्‍ज ग्‍वःन्‍हु तक छिगु तं
दयाच्‍वनी?
हे परमप्रभु! थः दासतय्‌त
दया यानादिसँ।
14 सुथ पतिकं थःगु
सदां दयाच्‍वनीगु दया मायां
जिमित जाय्‌कादिसँ।
अले जिमिसं भजन हाले फयेमा
व म्‍वानाच्‍वंतले लय्‌तायाच्‍वने
फयेमा।
15 ग्‍वःन्‍हु तक छिं जिमित
सास्‍ती बियादिल,
अले ग्‍वःदँ तक
जिमिसं दुःखसिया,
उलि हे दँ
जिमित लय्‌ताय्‌कादिसँ।
16 छिगु ज्‍या
छि दासतय्‌सं खनेमा,
छिगु महिमा
इमि सन्‍तानतय्‌सं खनेमा।
 
17 परमप्रभु, जिमि परमेश्‍वर,
छिगु दया माया जिमिके दयेमा,
जिमिसं यानागु फुक्‍क ज्‍याय्
जिमित ताःलाकादिसँ।
 
90:4 २ पत्र ३:८