20
जोनाथनं दाऊदयात ग्वाहालि याःगु
1 अनंलि दाऊद रामाय् नैयोतपाखें बिस्युं वनाः जोनाथनयाथाय् वन। वं वयात धाल, “जिं छु यानागु दु? जिगु छु दोष दु? छिमि बौया विरोधय् जिं छु मभिंगु यानागु दु अले छाय् वं जितः स्यायेत स्वःगु?”
2 जोनाथनं लिसः बिल, “थथे मजुइमा! छि सी मखु। जितः मन्यंसे जिमि बौनं छुं यानादी मखु धकाः जिं सी हे स्यू। अले थ्व खँ जिमि बौनं छाय् सुपिका तइ लय्? थ्व खँ सत्य मखु।”
3 तर दाऊदं धाल, “छितः जि गुलि यः धकाः छिकपिनि बौनं स्यू, छिकपिनि बौनं थःगु मनय् थथे धाःगु दु, ‘थ्व खँ जोनाथनं मसीमा, मखुसा व दुःखी जुइ।’ धात्थें परमप्रभु म्वाःम्ह खः थें अले छि म्वाःम्ह खः थें, जिगु मृत्यु न्ह्यःने थ्यंकः वःगु दु।”
4 जोनाथनं दाऊदयात धाल, “छितः छु याःसा यः जिं छिगु निंतिं व हे याये।”
5 दाऊदं लिसः बिल, “कन्हय् अमाइया नखः खः अले जि जुजुलिसें नयेत्वने यायेमाः। तर जि कंस सन्ध्या ई तक बुँइ हे सुपिलाच्वने।
6 छुं जुयाः छिकपिनि बौनं जितः लुमंकल धाःसा वय्कःयात थथे धयादिसँ, ‘बेथलेहेमय् थःगु छेँ याकनं वने माःगुलिं दाऊदं जिनापं बिदा कयाः वन छाय्धाःसा दँय्दसं अन वया परिवारनापं बलि छायेमाःगु जुयाच्वन।’
7 छुं जुयाः वय्कलं ‘व पाय्छि जू’ धकाः धाल धाःसा छिकपिनि दास बचय् जुइ। तर वय्कः तसकं तंम्वल धाःसा जिगु निंतिं भिं बिचाः याःगु मदु धकाः छिं सीकादिसँ।
8 स्वयादिसँ, छपिनि दासयात सदां दयाच्वनीगु दयामाया यानादिसँ, छाय्धाःसा छि व जि परमप्रभुया न्ह्यःने बाचा चिनागु दु। जि दोषी जूसा छिं हे जितः स्यानादिसँ। छाय् जि छिमि बौया ल्हातं सी माल?”
9 जोनाथनं धाल, “अथे मखु! जिमि बौनं छिगु मभिं यायेगु मति तःगु दु धइगु जिं स्यूगु जूसा छन्त मधाइ ला?”
10 दाऊदं जोनाथनयात धाल, “छिकपिनि बौ तंपिकयाः छितः ब्वःब्यूगु खँ सुनां वयाः जितः धाः वइ?”
11 अले जोनाथनं दाऊदयात धाल, “वा, जिनापं बुँइ वनेनु।” अले इपिं निम्हं बुँइ वन।
12 जोनाथनं धाल, “दाऊद, परमप्रभु इस्राएलया परमेश्वरया न्ह्यःने जिं पाफयाः धाये, कंस थ्व हे इलय् जिं थः बौलिसे खँ ल्हाये, छिगु बारे वय्कःया बिचाः बांलासा जिं छितः खबर याये।
13 तर जिमि बौनं छिगु बारे मभिं बिचाः याःगु दुसा, जिं छितः खबर बियाः याउँक बिसिके मछ्वल धाःसा परमप्रभुं जितः स्यानादीमा। परमप्रभु जिमि बाःलिसें दीगु थें छिनापं नं दीमा।
14 जि म्वानाच्वंतले परमप्रभुं थें छि जितः सदां दयाच्वनीगु दया माया यानादिसँ।
15 जिगु परिवारयात नं सदां दयाच्वनीगु दया माया यायेगु गुबलें त्वःतादी मते, परमप्रभुं पृथ्वीईं फुक्क छिगु शत्रुतय्त नाश याये धुंकूसां नं त्वःतादी मते।”
16 जोनाथनं दाऊदया वंशनापं थुकथं बाचा चित, “परमप्रभुं दाऊदया फुक्क शत्रुतय्त सजाँय बियादीमा।”
17 हाकनं छकः जोनाथनं दाऊदयात थः पक्का माया याये धकाः बाचा ल्हाकल छाय्धाःसा वं दाऊदयात थःत थें तुं माया याःगु खः।
18 अले वं दाऊदयात धाल, “कन्हय् अमाइया नखः खः। छि मझाल धाःसा थाय् खालि जुइ अले सकसिनं सीकी छि थन मदी।
19 कंस खुन्हु छ न्हापा आपत जूबलय् सुपिलाच्वंगु थासय् वनाः सुपि हुँ अले अन एजेलया ल्वहंया ल्युने पियाच्वँ।
20 जिं उकियात ताकय् यानाः कय्कू थें च्वंक स्वंगू तीरं कय्के।
21 अले जिं छम्ह ल्याय्म्हय्सित व मालेत छ्वयाहाये। जिं वयात थथे धाये, ‘स्व, तीरत छ च्वनाच्वंगु थासं थुखेपाखे दु, कयाहिँ हुँ’ धकाः धायेबलय् छ सुलाच्वंगु थासं पिहां वयेफु। धात्थें परमप्रभु म्वाःम्ह खः थें, जिं पाफयाः धाये छितः छुं जुइ मखु, धन्दा कयादी म्वाः।
22 तर जिं व ल्याय्म्हय्सित ‘स्व, तीरत छंगु उखेपाखे दु’, धकाः धायेबलय् छि झासँ, परमप्रभुं हे छितः छ्वयादीगु खः।
23 झीपिं निम्हय्सिया दथुइ परमप्रभुयात साक्षी तयाः यानागु बाचा न्ह्याबलेंया निंतिं जुइ।”
24 अथे जुयाः दाऊद बुँइ सुपिला च्वन। अमाइया नखःबलय् अले जुजु भ्वय् नयेत फेतुनादिल।
25 जुजु न्ह्याबलें थः च्वनेगु थासय् अंगया लिक्कसं तुं च्वन। जोनाथन शाऊलया चुलिंचू उखेपाखे च्वन। अले अबनेर जुजुया लिक्क च्वन। दाऊदयाथाय् धाःसा खालि दु।
26 उखुन्हु शाऊलं छुं मधाः। वं “व विधिकथं अशुद्ध जुयाः व मवःगु जुइमा, धात्थें व अशुद्ध हे जुल जुइ” धकाः बिचाः यात।
27 तर कन्हय् खुन्हु ला निगूगु दिं दाऊदयाथाय् हानं खालि हे तिनि। अले शाऊलं जोनाथनयात न्यन, “म्हिगः व थौं यिशैया काय् दाऊद छाय् भ्वय् नयेत मवःगु?”
28 जोनाथनं शाऊलयात धाल, “दाऊदं बेथलेहेमय् वनेत जितः थथे धकाः बिन्ति यात,
29 ‘जिमि परिवारपिं शहरय् बलि छायाच्वंगु दु। जिमि दाजुं जितः अन वा धकाः आज्ञा यानाच्वंगु दु। छिसं जितः येय्कादीसा, जिमि दाजुयाथाय् वनेबियादिसँ।’ अथे जुयाः व छिगु भोजय् वये मफुत।”
30 थ्व खँ न्यनाः शाऊलं जोनाथननापं तंपिकायाः धाल, “ग्वाज्यः, छ विद्रोही मिसाया काय् खः। छ यिशैया काय्या पं लिनाच्वंगु दु धकाः जिं स्यू। थुकथं छं थःगु व थःत बुइकूम्ह मांयागु बेइज्जत याःगु दु।
31 यिशैया काय् म्वानाच्वंतले छं थ्व देशया जुजु जुइ फइ मखु धकाः छं थ्व खँ सीकाति। आः थथें वनाः वयात थन जिथाय् सःताः हजि। वयात धात्थें स्यायेमाः।”
32 जोनाथनं थः बौयात लिसः बिल, “छाय् वयात स्याये हे माः? वं छु याःगु दु?”
33 तर थ्व खँ न्यनाः शाऊलं थःगु भाला ल्ह्वनाः काय्यात कय्काछ्वत। अले थः बौनं दाऊदयात पक्का हे स्यायेत स्वयाच्वंगु खः धकाः सीकल।
34 अले जोनाथन तसकं तंम्वयाः टेबिलं दनाः वन, नखःया निन्हु खुन्हु वं छुं नं मनः। छाय्धाःसा वया बौनं दाऊदयात मछालपुगु व्यवहार याःगुलिं वया नुगः क्वतुन।
35 कन्हय् खुन्हु सुथय् क्वःछिनातःगु इलय् हे जोनाथन दाऊदयात नापलाय्त छम्ह ल्याय्मम्ह ज्वनाः बुँपाखे वन।
36 वं व ल्याय्म्हम्हय्सित धाल, “जिं तीर कय्के छ ब्वांय् वनाः तीर माला हिं।” अले व वन, व पुलावने न्ह्यः हे जोनाथनं तीर कय्कल।
37 व जोनाथन वाण कय्कूगु थासय् थ्यनाः जोनाथनं तःसलं थथे धाल, “स्व, वाण छंगु उखेपाखे दु।
38 ई सितिं छ्वये मते, याकनं या।” अले वं तीरत कयाः थः मालिकयाथाय् तुं लिहां वल।
39 तर थुकिया कारण जोनाथन व दाऊदं जक स्यू। व ल्याय्म्हय्सिनं छुं नं मस्यू।
40 जोनाथनं थःगु ल्वाभः वयात बिल अले शहरय् यंकि धकाः धाल।
41 व ल्याय्म्हम्ह वने धुंकाः दाऊद दच्छिनं ल्वहंया ल्युने पिहां वयाः जोनाथनयात क्वछुनाः स्वकः तक भागि यात। अले निम्हय्सिनं चुप्पा नयाः निम्हं ख्वल। अले जोनाथनयात स्वयाः दाऊदयात अप्वः दुःख लगय् जुल।
42 अनंलि जोनाथनं दाऊदयात धाल, “याउँक हुँ, छ व जि अले छिकपिनि सन्तान व जिमि सन्तानया दथुइ सदां साक्षी जुयादीम्ह परमप्रभुया नामं झीसं बाचा चिनागु दु।” अले दाऊद याकनं हे अनं वन, जोनाथन धाःसा शहरय् तुं लिहां वन।