13
अमनोन व तामार
दाऊदया काय् अब्‍शालोमया तामार नांयाम्‍ह छम्‍ह तसकं बांलाःम्‍ह केहेँ दु। दाऊदया मेम्‍ह काय् अमनोन वयागु मतिनाय् भुलय् जुल। अमनोनं थः चिरिमांपाखें दुम्‍ह केहेँ तामारयात थुलि यय्‌कल कि चच्‍छि न्‍हिच्‍छि वयात लुमंकाः च्‍वँच्‍वं व म्‍हं हे मफुत। व ब्‍याहा मजूनिम्‍ह मिसामचा जूगुलिं वयात छुं यायेत अमनोनयात थाकु।
तर अमनोनया योनादाब नांयाम्‍ह छम्‍ह पासा दु। व दाऊदया दाजु शिमाहया* काय् खः। योनादाब तसकं चलाखम्‍ह खः। वं अमनोनयात धाल, “हे राजकुमार, छि छाय् न्‍हियान्‍हिथं थथे निराश जुयादीयागु, छितः छु जुल?”
अनंलि अमनोनं वयात धाल, “जिं जिमि किजा अब्‍शालोमया केहेँ तामारयात तसकं यय्‌काःगु दु।”
अले योनादाबं वयात धाल, “छ म्‍हंमफु धकाः लासाय् द्यनाच्‍वँ।” छिमि अबु छन्‍त स्‍वःवइबलय् वयात थथे धा, “दया यानाः जिमि केहेँ तामार वयाः जितः नयेगु निंतिं नसा ब्‍यु वयेमा। वं जिगु न्‍ह्यःने नसा दय्‌केमा, अले जिं वयात स्‍वये, वयागु हे ल्‍हातं जितः तयाब्‍यूगु जिं नये।”
अथे जुयाः अमनोन म्‍हंमफुगु पहः यानाः लासाय् द्यनाच्‍वन। जुजु वयात स्‍वयेत वःबलय् वं धाल, “स्‍वयादिसँ, जिमि केहेँ तामार थन वयाः जिगु न्‍ह्यःने थःगु हे ल्‍हातं मरि छुनाः जितः नके बियादिसँ।” अथे जुयाः दाऊदं दरबारय् तामारयाथाय् थथे धकाः खबर छ्वल, “छिमि दाजु अमनोनया छेँय् वनाः वयागु निंतिं नसा ज्‍वरय् याः हुँ।”
अले तामार अमनोनयाथाय् वःबलय् व लासाय् द्यनाच्‍वंगु खन। वं भचा छुचुं न्‍हायाः वयागु न्‍ह्यःने मरि छुल। अले वं भाजंनापं यंकाः अमनोनया न्‍ह्यःने तयाबिल तर अमनोनं नये मानय् मजू। अमनोनं धाल, “थनं फुक्‍क पिहां हुँ” अथे जुयाः फुक्‍कं वयागु कोथां पिहां वन।
10 अनंलि वं तामारयात धाल, “मरि थन जिथाय् लासाय् हे हजि अले छं थःगु हे ल्‍हातं जितः नकि।” अले तामारं थःम्‍हं दय्‌कूगु मरि काल, अले व ज्‍वनाः अमनोनयाथाय् दुनेया कोथाय् वन। 11 तर तामारं मरि ब्‍यूबलय् अमनोनं वयागु ल्‍हाः ज्‍वनाः थथे धाल, “हे जिमि केहेँ, जिनापं द्यं वा।”
12 तर तामारं लिसः बिल, “मज्‍यू जिमि दाजु, जिगु बेइज्‍जत यानादी मते। थज्‍याःगु ज्‍या इस्राएलय् याये मज्‍यू। जितः थज्‍याःगु मभिंगु ज्‍या यानादी मते। 13 मनूतय्‌थाय् जिं थःगु ख्‍वाः गय् यानाः क्‍यना जुइगु? अले मनूतय्‌त छिं थःगु बारे छु धयादी? फुक्‍क इस्राएलीतय् दथुइ छि मभिंम्‍ह व मूर्खम्‍ह जुइ। छिसं जुजुनापं खँ ल्‍हानादिसँ अले जितः छिनाप ब्‍याहा यानाबीत वय्‌कः मानय् जुइ।”
14 तर वं तामारया खँ न्‍यं हे मन्‍यन अले व तामार स्‍वयाः बल्‍लागुलिं वयात बलजफतिं ज्‍वनाः बलात्‍कार यात। 15 अनंलि अमनोनं तामारयात तसकं मय्‌कल। अमनोनया न्‍हापायागु मतिना स्‍वयाः आःयागु मय्‌कूगु यक्‍वः अप्‍वः जुल। अमनोनं तामारयात धाल, “याकनं दनाः पिहां हुँ!”
16 वं लिसः बिल, “म्‍हाः! जितः ख्‍यानाः पितिनाछ्वयेगु तःधंगु मभिंगु ज्‍या यानादी मते।”
अय्‌नं वयागु खँ न्‍यँ हे मन्‍यं। 17 अले वं थः च्‍यःतय्‌त सःताः धाल, “थ्‍व मिसायात पितिनाछ्व, अले लुखा तिनाः चुकू तयाब्‍यु।”
18 च्‍यःतय्‌सं वयात पितिनाः लुखा तिनाः चुकू तयाबिल। तामारं ब्‍याहा मजूनिम्‍ह राजकुमारीं फीगु पूरा लंजग्‍वः दुगु लं फिनातःगु खः। 19 तामारं थःगु छेनय् नउ तल अले थःम्‍हं फिनातःगु लंजग्‍वः दुगु भान्‍तां लं खुनाः ल्‍हातं थःगु ख्‍वाः त्‍वःपुयाः ख्‍वख्‍वं पिहां वन।
20 वया दाजु अब्‍शालोमं वयात खनाः न्‍यन, “छु अमनोनं छन्‍त बलात्‍कार यात ला कि छु? केहेँ मय्‌जु, व खँ नुगलय् तयाः दुःख ताय्‌के मते। व ला छं चिरिमांया काय् खः। थ्‍व खँ सुयातं धाये मते।” तामार अब्‍शालोमया छेँय् वनाः च्‍वँ वन अले व छम्‍ह त्‍वःतातःम्‍ह मिसा थें याकःचा दुःखी जुयाच्‍वन।
21 दाऊदं थ्‍व फुक्‍क खँ न्‍यंबलय् व तसकं तंम्‍वल। 22 अब्‍शालोमं अमनोनयात भिं व मभिं छुं मधाल। थः केहेँ तामारयात बेइज्‍जत याःगुलिं अब्‍शालोमं अमनोनयात तसकं मय्‌कल।
अब्‍शालोमं अमनोनयात स्‍याःगु
23 निदँ लिपा अब्‍शालोमं एफ्राइम शहरया लिक्‍क बाल-हासोरय् फैतय्‌गु ऊन चायेगु नखः हनाच्‍वंबलय् जुजुया फुक्‍क काय्‌पिन्‍त नं सःतल। 24 अब्‍शालोमं जुजुयाथाय् वयाः धाल, “स्‍वयादिसँ, छःपिनि दास फैया ऊन चायेगु नखः हनाच्‍वंगु दु। छि व छिकपिनि भारदारत नं झायादी ला?”
25 जुजुं लिसः बिल, “वये मखु, जिमि काय्, जिपिं सकलें वयाः छन्‍त दुःख बी मखु।” अब्‍शालोमं तसकं कर यात, अय्‌नं दाऊद वने मानय् मजू। बरु अब्‍शालोमयात आशिष बियाः बिदा बियाछ्वत।
26 अले अब्‍शालोमं धाल, “छि झायादी मखुसा जिमि दाजु अमनोनयात जिनापं वनेबियादिसँ।” जुजुं न्‍यन, “व छाय् छलिसे वनेगु?” 27 तर अब्‍शालोमं हाकनं जिद्दी यात। अथे जुयाः दाऊदं अमनोन व जुजुया फुक्‍क काय्‌पिं वनापं हुँ धकाः धाल।
28 अब्‍शालोमं थः मनूतय्‌त थथे उजं बिल, “मौका स्‍वयाच्‍वँ, अले अमनोन त्‍वनाः धेधे चुइबलय् जिं ‘अमनोनयात स्‍या!’ धकाः धाये। अले छिमिसं वयात स्‍या। ग्‍याये माःगु मदु। साहस यानाः धिसिलाक्‍क च्‍वँ। थ्‍व जिगु छिमित आज्ञा खः।” 29 अले अब्‍शालोमया मनूतय्‌सं वं धाःथें अमनोनयात स्‍यात। अनंलि फुक्‍क जुजुया काय्‌पिं हथाय् चाचां थथःगु खच्‍चर गयाः छेँपाखे वन।
30 इपिं लँय् वनाच्‍वंबलय् जुजु दाऊदयाथाय् थज्‍याःगु खबर थ्‍यन, “अब्‍शालोमं छिकपिनि फुक्‍क काय्‌पिन्‍त स्‍याये धुंकल, छम्‍ह नं बचय् मजू!” 31 दाऊद जुरुक्‍क दनाः तसकं दुःख मन ताय्‌काः थःगु वसः खुत अले बँय् भ्‍वसू वन। अले वनापं दुपिं च्‍यःतय्‌सं नं थथःगु वसः खुत।
32 दाऊदया दाजु शिमाहया काय् योनादाबं धाल, “इमिसं छिकपिनि फुक्‍क काय्‌पिं स्‍याःगु मदु। अमनोनयात जक स्‍याःगु खः। अब्‍शालोमया केहेँ तामारयात अमनोनं बलात्‍कार याःगु न्‍हिनिसें हे वं थथे यायेत स्‍वयाच्‍वंगु खः। 33 छिकपिनि फुक्‍क काय्‌पिं सित धकाः धाःगु खँ पत्‍याः यानादी मते। अमनोनयात जक स्‍याःगु खः।” 34 उबलय् अब्‍शालोम इमिगु दथुं बिस्‍युं वने धुंकूगु खः।
अले पाः च्‍वनाच्‍वंम्‍हय्‌सिनं च्‍वय्‌पाखे थस्‍वःबलय् आकाझाकां मनूतय्‌गु छगू हुल होरोनैमपाखेया पहाडं क्‍वहां वयाच्‍वंगु खन। वं वयाः जुजुयात थथे धकाः खबर बिल, “स्‍वयादिसँ, होरोनैमपाखें पहाडं मनूतय्‌गु हुल क्‍वहां वयाच्‍वंगु जिं खनागु दु।”
35 योनादाबं जुजुयात धाल, “स्‍वयादिसँ, इपिं वइतिनि धकाः जिं धया थें हे छःपिनि काय्‌पिं झायाच्‍वंगु दु।”
36 वं थथे धयाच्‍वच्‍वं हे जुजुया काय्‌पिं दुने थ्‍यंकः वल। अले इपिं तसकं ख्‍वयाः विलाप यात। जुजु व वया च्‍यःत नं ह्वाँय्‌ह्वाँय् ख्‍वल।
37 अब्‍शालोम गशूरया जुजु अम्‍मीहूदया काय् तल्‍मैयाथाय् वनाः शरण काःवन। तर जुजुं न्‍हियान्‍हिथं थःकाय् अमनोनया निंतिं विलाप यात। 38 अब्‍शालोम गशूरय् बिस्‍युं वनाः स्‍वदँ तक अन हे च्‍वन। 39 अले अमनोन सीगुया बारे दाऊदया मनय् शान्‍ति दयेवं व हाकनं अब्‍शालोमयाथाय् वनेगु मति तल।
* 13:3 शिमाह थ्‍व शिमाह व शम्‍माह छम्‍ह हे खः 13:3 १ शमू १६:९