7
अपसं मखु, न्‍याय व दया
दारा जुजुं राज्‍य यानाच्‍वंगु प्‍यंगूगु दँया किसलेव धाःगु गुंगूगु लाया प्‍यन्‍हु खुन्‍हु* परमप्रभुयागु वचन जकरियाथाय् वल। बेथेलयापिं मनूतय्‌सं शरेसेर व रेगेम-मेलकपिन्‍त परमप्रभुयात बिन्‍ति यायेत व दक्‍व शक्ति दुम्‍ह परमप्रभुया देगःयापिं पुजाहारीत व अगमवक्तातय्‌के थ्‍व खँ न्‍यनेत छ्वल, “झीसं आः तक न्‍हापांनिसें दँय्‌दसं यानाः थें न्‍यागूगु लाय् अपसं च्‍वनाः शोक यायेमाः ला?”
अले दक्‍व शक्ति दुम्‍ह परमप्रभुयागु वचन जिथाय् वल, “देशय् च्‍वंपि मनूत व पुजाहारीतय्‌त न्‍यँ, ‘वंगु न्‍हयेदँय् छिमिसं न्‍यागूगु व न्‍हय्‌गूगु लाय् अपसं च्‍वनाः शोक याःबलय् छु छिमिसं धात्‍थें हे जिगु हे निंतिं अपसं च्‍वनागु खः ला? छिमिसं नखःचखःया भ्‍वय् नइबलय् छु थःगु हे निंतिं त्‍वनीगु व नइगु मखु ला? परमप्रभुं न्‍हापा थ्‍व हे खँ न्‍हापायापिं अगमवक्तातपाखें धयादीगु खः? उबलय् यरूशलेम च्‍वन्‍ह्यानाः उकी ग्‍वाः ग्‍वाः मनूत दुगु जुल। यक्‍व मनूत उकिया जःखः च्‍वंगु चिचीधंगु शहरय् जक मखु अय्‌नं दच्‍छिन लाःगु नेगेव व पच्‍छिमय् क्‍वय् लाःगु इलाकाय् नं च्‍वंगु जुल।’ ”
हाकनं परमप्रभुयागु वचन जकरियाथाय् वल, “दक्‍व शक्ति दुम्‍ह परमप्रभुं थथे धयादी, ‘खःगु न्‍याय या, थवंथवय् दयामाया व माया क्‍यँ। 10 भाःत सी धुंकूपिं मिस्‍त व मांबौ मदुपिं मस्‍त, परदेशी वा मगाःमचाःपिन्‍त क्‍वत्‍यले मते। छम्‍हय्‌सिनं मेम्‍हय्‌सित स्‍यंकेगु योजना दय्‌के मते।’
11 “ ‘अय्‌नं जिराहा जुयाः जि मनूतय्‌सं जिगु खँ मन्‍यं। इमिसं थःगु न्‍हय्‌पं तित। 12 दक्‍व शक्ति दुम्‍ह परमप्रभुं थःगु आत्‍मां न्‍हापा न्‍हापायापिं अगमवक्तापाखें बियादीगु व्‍यवस्‍था व वचन न्‍यनेमाली धकाः इमिसं थःगु नुगःयात ल्‍वहं थें छाय्‌कल। उकिं दक्‍व शक्ति दुम्‍ह परमप्रभु तसकं तम्‍वयादिल।
13 “ ‘गथे जिं सःताबलय् इमिसं मन्‍यन अथे हे इमिसं सःतिबलय् जिं इमिगु बिन्‍ति न्‍यने मखु,’ दक्‍व शक्ति दुम्‍ह परमप्रभुं धयादी। 14 ‘म्‍हमस्‍यूपिं जातितय्‌गु दथुइ ग्‍वःफसं थें जिं इमित छ्यालब्‍याल याना। थुकथं इमिगु देश झिजांमिजां दंगुथाय् जुल। अन सुं नं मनू वये वने मया। इमिसं जिगु खँ मन्‍यंगुलिं व न्‍ह्यइपुगु देश झिजांमिजां दंगुथाय् जुल।’ ”
* 7:1 ७ डिसेम्‍वर ५१८ ई.पु. 7:5 वंगु न्‍हयेदँय् ई.पु. ५८६ लय् वंगु न्‍हयेदँय् सुं मनूतय्‌सं बेबिलोनयां शासन यानाच्‍वंबलय् यहूदाया गभर्नर जुयाच्‍वंम्‍ह गेडाल्‍याहयात स्‍यात, अले सुं मनूतय्‌सं वयात बांलाःम्‍ह मनूकथं लुमंका विलाप याना ख्‍वल। स्‍वयादिसँ, २ राज २५:२२-२५; यर ४१:१-३