10
हेरोगदुत एने आतली पुस्तेक
1 पुशो मी हेरगाम रेन निचो उतेरतालो एक उंजु ताकेतदार हेरोगदुत दिख्यो। तो वादलो पांगेर रियेल ईतो एने तान मुंडान आहने एक वालान दोंदली एती; तान मुय दिह्यान गेत, एने पाय आक्ठान खाम ने गेत एता।
2 तान आथा माय एक आतीस उगाड़ील पुस्तेक एती। हेरोगदुत तान जेवड्या पायाह देरीया पोर एने डाखऱ्या पायाह देरती पोर मिल्यो,
3 एने मोठेस आयड़ेल, जिहकेरीन सिहो ढाखार ने। एने तान आयेड़नेन पासाण ढाखारनेन हात सोबदा होमलाना।
4 जेवी ता ढाखारनेन हात सोबदा होमलाय गीया, तेवी मी लिखण्यु ईतो, पुण मी हेरगाम रेन ज्यो आवाज होमल्यो, “जी वात ढाखारनेन हात सोबदा माय होमलेल हे; त्युह मा लिखही, पुण आठाली मेल।”
5 तेवी जा हेरोगदुताह मी देरीया एने देरती पोर उबरियेल दिखेल ईतो, तो तान जेवड्या आथाह हेरगा उगे विस्यो।
6 जो कायेम जीवतालो हे, तो जुगाह एने ता माय जो काय हे तो, एने देरती पोर जो काय हे तो, एने देरीया माय जो काय हे ताह बाणायेल हे। ताच ने सुगोण खाईन केयो, “एवी उंजु वार नाय एय।”
7 पुण जेवी हातवो हेरोगदुत ने होमेलनेन टेम आवी मतलब पावलीह वाजाड़ी, तेवी बोगवानान लिकायेल वात पुरी एय जाय, ज्याह तो तान पावोर एने जाणकाराह आपेल ईतो।
8 एने हेरगाम रेन बोलणार माणुह पोशो मार हेऱ्यो वातु केरने बाज गीयो, एने माहु केयो, “जा, जो हेरोगदुत देरीया एने देरती पोर उबरिनोह, तान आथावाली उगड़ील पुस्तेक लीय ली।”
9 मी हेरोगदुताह फाय जाईन केयो, “ज्यी आतली पुस्तेक माहु आप दे।” तो माहु केयो,
“ज्यीह ली एने खाय ली; ज्यी तार पेटाह खाटालो ते केरी, पुण तारा मुया माय मोवालान गेत गुली लागी।”
10 मी ती पुस्तेकीह हेरोगदुत ने आथाम रेन मांगीन खाय गीयो, एने ती मारा मुया माय मोवालान गेत गुली ते लागी। पुण तीह खाणेन पासाण मार मुय खाटालो एय गीयो।
11 ज्यान पासाण तो माहु ज्यो केयो, “तुवाह मोकतास देसान, जातीन, बाषान एने राजान बाराम पोशो जाणाव केरने पोड़ी।”