จดหมายเขียนเถิงหมู่ปี้น้องผู้เจื้อจาว
ฮีบรู
บ่มีใผแน่ใจ๋ได้ว่าผู้เขียนจดหมายเถิงจาวฮีบรูเป๋นใผ ในจดหมายฉบับนี้บ่มีกำตั๊กตวาย กับบ่ได้บอกชัดเจนว่าเขียนเถิงใผ เถิงแม้ว่าผู้เชี่ยวชาญพระคัมภีร์คาดว่าผู้เขียนอาจจะเป๋นเปาโล บารนาบัส กาว่า อปอลโล แต่ก็บ่มีใผฮู้ได้อย่างแน่นอน แต่ผู้เจื้อสมัยคริสตจักรยุคแรกยอมฮับจดหมายฉบับนี้ว่าเป๋นถ้อยกำตี้พระเจ้าดลใจ๋หื้อคนเขียน จดหมายฉบับนี้คาดว่าคงเขียนขึ้นก่อนปี๋ ค.ศ. 70
จดหมายฉบับนี้คงเขียนเถิงผู้เจื้อจาวยิวตี้ฮ้องแหมจื้อว่า จาวฮีบรู หมู่เขาโดนค่ำย้อนความเจื้อของหมู่เขา เซิ่งอาจจะเยียะหื้อหมู่เขาละความเจื้อย้อนก๋านค่ำนั้น บ่มีใผฮู้ผู้เจื้อหมู่นี้อยู่ตี้ไหน พระธรรมกิจก๋านของอัครทูตรายงานว่า หลังสเทเฟนต๋ายแล้ว คริสตจักรต่างๆ ก็โดนค่ำอย่างหนัก แล้วหมู่ผู้เจื้อก็แตกขะแลขะแจไปหลายตี้หลายแห่ง กับบอกข่าวดีในกู้ตี้ตี้ได้ไป (กิจก๋าน 8:1,4; 11:19) จดหมายเขียนเถิงจาวฮีบรู เซิ่งอาจจะเป๋นหมู่นึ่งตี้ได้แตกขะแลขะแจไปตี้อื่นนั้น
เนื้อหาในจดหมายอู้เถิงจาวฮีบรู ได้ยกข้อพระคัมภีร์พันธสัญญาเก่ามาอ้างหลายข้อ จดหมายฉบับนี้ได้บอกไว้ว่า พระเจ้าพระบิดาส่งพระเยซูคริสต์มาเปื้อรับรองพันธสัญญาใหม่ ย้อนพระเยซูต๋ายบนไม้ก๋างเขนเปื้อคนตังหลาย พันธสัญญาเก่าตี้รวมบทบัญญัติ กับก๋านถวายสัตว์ปู่จา ก็บ่มีผลอะหยังแล้ว กับบ่จ๋ำเป๋นแหมต่อไป จดหมายฉบับนี้ได้บอกเถิงว่าพระเยซูคริสต์ยิ่งใหญ่เหลือตึงหมู่ทูตสวรรค์ ตึงหมู่ผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระเจ้าสมัยก่อนแม้แต่โมเสส ตี้เป๋นผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระเจ้าตี้ยิ่งใหญ่ตี้สุดในสมัยพระคัมภีร์พันธสัญญาเก่า กับได้บอกว่าพระเยซูเป๋นมหาปุโรหิตตี้ยิ่งใหญ่เหลือมหาปุโรหิตสมัยพันธสัญญาเก่าตึงหมด พระองค์นั่งอยู่ตังเผิกขวาของพระเจ้าในสวรรค์ กับอ้อนวอนขอพระเจ้าเผื่อผู้เจื้อตังหลาย
1
พระเจ้าอู้ผ่านตางพระบุตรของพระองค์
1 เมินมาแล้วพระเจ้าอู้กับป้ออุ๊ยแม่หม่อนของเฮา โดยตางผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระองค์หลายเตื้อหลายวิธีตวยกั๋น
2 แต่ในยุคสุดต๊ายนี้ พระเจ้าได้อู้กับเฮาโดยตางพระบุตร ผู้ตี้พระเจ้าได้แต่งตั้งหื้อเป๋นผู้ฮับมรดกกู้อย่าง กับพระเจ้าได้สร้างจักรวาลโดยตางพระบุตรตวย
3 พระบุตรสำแดงหื้อหันรัศมีของพระเจ้า กับเป๋นปิมเดียวกั๋นกับพระเจ้า พระบุตรก๊ำจูกู้อย่างโดยกำอู้ตี้มีฤทธิ์อำนาจของพระองค์ เมื่อพระบุตรได้ล้างบาปหื้อคนตังหลายแล้ว พระองค์ก็ได้นั่งตังขวามือของพระเจ้าผู้ตี้ยิ่งใหญ่ตี้สุดในสวรรค์
4 จาอั้นพระบุตรก็ได้เป๋นใหญ่เหลือหมู่ทูตสวรรค์ เหมือนกับจื้อตี้พระองค์ได้ฮับก็ยิ่งใหญ่เหลือจื้อของหมู่ทูตสวรรค์
5 ย้อนว่าบ่มีทูตสวรรค์ต๋นใดเลยตี้พระเจ้าเกยอู้กับเปิ้นว่า
“เจ้าเป๋นลูกของเฮา วันนี้เฮาได้เป๋นป้อของเจ้าแล้ว”
กับบ่ได้อู้กับทูตสวรรค์ต๋นใดว่า
“เฮาเป๋นป้อของเจ้า เจ้าเป๋นลูกของเฮา”
6 เมื่อพระเจ้าส่งพระบุตรตี้เป๋นลูกคนเก๊าเข้ามาในโลกนี้ พระองค์ก็อู้ว่า
“หื้อหมู่ทูตสวรรค์ตังหลายของพระเจ้านมัสก๋านพระบุตร”
7 ส่วนหมู่ทูตสวรรค์ของพระองค์ พระเจ้าอู้ว่า
“พระเจ้าเยียะหื้อหมู่ทูตสวรรค์ของพระองค์เป๋นเหมือนลม
กับเยียะหื้อหมู่ผู้ฮับใจ๊ของพระองค์เป๋นเหมือนเปล๋วไฟ”
8 แต่ส่วนพระบุตรนั้นพระเจ้าอู้ว่า
“ข้าแต่พระเจ้า บัลลังก์ของพระองค์จะอยู่ตลอดไป
กับพระองค์จะปกครองแผ่นดินของพระองค์อย่างยุติธรรม
9 พระองค์ฮักความถูกต้องกับจังสิ่งบ่ดี
ย้อนจาอั้นพระเจ้าตี้เป๋นพระเจ้าของพระองค์
จึงเลือกพระองค์ กับหื้อพระองค์มีความจื้นจมยินดีตี้ได้ฮับเกียรติ
นักเหลือหมู่เปื้อนของพระองค์”
10 กับยังอู้แหมว่า
“ข้าแต่องค์พระผู้เป๋นเจ้า เมื่อเก๊าหัวที
พระองค์สร้างแผ่นดินโลกกับฟ้าสวรรค์
โดยพระองค์เอง
11 สิ่งหมู่นี้จะหายไป แต่พระองค์จะยังอยู่
สิ่งหมู่นี้จะเปื่อยยุ่ยไปเหมือนเสื้อผ้า
12 พระองค์จะหมวดสิ่งหมู่นี้เหมือนหมวดเสื้อคุม
สิ่งหมู่นี้จะเปี่ยนไปเหมือนเปี่ยนเสื้อผ้า
แต่พระองค์ก็ยังคงเหมือนเก่า
จีวิตของพระองค์บ่มีวันสิ้นสุด”
13 พระเจ้าเกยอู้กับทูตสวรรค์ต๋นใดพ่องว่า
“หื้อนั่งตังขวามือของเฮา
จ๋นเต๊าฮอดเฮาจะเยียะหื้อศัตรู๋ของต้าน
เป๋นตี้ฮองตี๋นของต้าน”
14 ทูตสวรรค์ตึงหมดเป๋นก้าวิญญาณตี้ฮับใจ๊พระเจ้า ตี้พระองค์ส่งมาจ้วยเหลือคนตี้จะได้ฮับความรอดป๊นบาปโต้ษ