12
มารีย์เอาน้ำมันหอมล้างตี๋นหื้อพระเยซู
1 ก่อนเถิงงานปัสกาหกวัน พระเยซูก็มาตี้หมู่บ้านเบธานีเซิ่งเป๋นหมู่บ้านตี้ลาซารัสอยู่ ลาซารัสคนนี้ตี้พระองค์เยียะหื้อเป๋นขึ้นจากความต๋าย
2 หมู่คนตี้หั้นจัดงานเลี้ยงหื้อพระองค์ มารธาก็จ้วยผ่อกอยเรื่องของกิ๋นของว่า ต๋อนนั้นลาซารัสก็นั่งกิ๋นข้าวอยู่โต๊ะเดียวกั๋นกับพระองค์
3 มารีย์เอาน้ำมันหอมนารดาบริสุทธิ์รากาแปงมาประมาณเกิ่งลิตร แล้วก็ถอกใส่ตี๋นของพระเยซู แล้วเอาผมของตั๋วเก่าเจ๊ดตี๋นหื้อพระองค์ ใคว่ตึงบ้านก็หอมน้ำมันหอมนั้นขนาด
4 แต่ยูดาส อิสคาริโอท สาวกคนนึ่งของพระเยซู คนตี้จะหักหลังพระองค์ ก็อู้ว่า
5 “เยียะหยังบ่เอาน้ำมันหอมนี้ไปขาย แล้วเอาสตางค์มาปั๋นหื้อกับคนตุ๊กคนจ๋น ถ้าขายจะได้สตางค์เหรียญเถิงสามร้อย”
6 ตี้ยูดาสอู้จาอี้บ่ใจ้ว่าเขาเป๋นห่วงคนตุ๊ก แต่ย้อนว่าเขาเป๋นคนขี้ลัก ซอบลักสตางค์ในถงสตางค์ส่วนรวมตี้เขาเป๋นคนผ่อ
7 พระเยซูก็อู้ว่า “ห้ามว่าหื้อนาง นางเยียะจาอี้เปื้อจะเกียมก๋านฝังศพของเฮา
8 คนตุ๊กคนจ๋นจะยังอยู่ตวยหมู่ต้านไปตลอด แต่เฮาจะบ่อยู่ตวยหมู่ต้านไปตลอด”
หมู่หัวหน้าปุโรหิตวางแผนตี้จะฆ่าลาซารัส
9 บ่ากองหมู่จาวยิวจ๋ำนวนนักได้ยินว่าพระเยซูอยู่ตี้หมู่บ้านเบธานี หมู่เขาก็เลยปากั๋นไปตี้หั้น ย้อนใค่หันพระเยซูกับลาซารัส คนตี้พระเยซูเยียะหื้อเป๋นขึ้นจากความต๋าย
10 จาอั้น หมู่หัวหน้าปุโรหิตก็เลยวางแผนจะฆ่าลาซารัสตวย
11 ย้อนลาซารัสเป๋นขึ้นจากความต๋ายแต๊ๆ หมู่จาวยิวหลายคนก็เลยละหมู่ผู้นำจาวยิวแล้วไปเจื้อวางใจ๋พระเยซู
หมู่คนต้อนฮับพระเยซูเข้ากรุงเยรูซาเล็ม
12 แหมวันนึ่งคนนักขนาดตี้มาฮ่วมงานปัสกา ได้ยินว่าพระเยซูก่ำลังเข้ามาตี้กรุงเยรูซาเล็ม
13 หมู่เขาก็ปากั๋นเอากิ่งปาล์มไปต้อนฮับพระองค์แล้วโห่ฮ้องว่า
“โฮซันนา”
“ขอพระเจ้าปั๋นปอนผู้ตี้มาในนามองค์พระผู้เป๋นเจ้าเต๊อะเน่อ”
“ขอพระเจ้าปั๋นปอนกษัตริย์อิสราเอลเต๊อะเน่อ”
14 พระเยซูเอาลูกลาตั๋วนึ่งขี่มา อย่างในพระคัมภีร์ตี้เขียนไว้ว่า
15 “จาวเมืองศิโยนเหย บ่ต้องกั๋ว
ผ่อหั้นลอ กษัตริย์ของหมู่เจ้าก่ำลังมา
พระองค์ขี่ลูกลาอยู่”
16 ในต๋อนนั้นหมู่สาวกของพระองค์ยังบ่เข้าใจ๋เรื่องนี้ แต่หลังจากตี้พระเยซูได้ฮับเกียรติอันยิ่งใหญ่แล้ว หมู่เขาก็กึ๊ดขึ้นได้ว่า พระคัมภีร์ได้เขียนเกี่ยวกับพระเยซูเถิงเรื่องนี้ไว้ กับหมู่เขาเป๋นคนตี้ได้เยียะจาอั้นหื้อพระองค์
17 หมู่คนตี้อยู่กับพระเยซูต๋อนตี้พระองค์ฮ้องลาซารัสออกจากอุโมงค์ฝังศพ กับเยียะหื้อลาซารัสเป๋นขึ้นจากความต๋ายนั้น ก็เป๋นพยานในสิ่งตี้เขาได้ยินได้หันมา
18 จาอั้นหลายคนก็ปากั๋นมาหาพระเยซู ย้อนได้ยินว่าพระองค์เยียะหมายสำคัญนี้
19 หมู่ฟาริสีก็อู้กั๋นว่า “หันก่อ หมู่เฮาเยียะอะหยังเขา ก็บ่สำเร็จสักอย่าง คนตึงโลกปากั๋นไปติดต๋ามเขาเหียหมด”
จาวกรีกใค่ปะพระเยซู
20 มีจาวกรีกบางคนในคนตังหลายตี้ขึ้นไปนมัสก๋านพระเจ้าตี้กรุงเยรูซาเล็มในหละหว่างงานปัสกา
21 แล้วหมู่เขาก็ไปหาสาวกของพระเยซูคนนึ่ง จื้อ ฟีลิป ตี้มาจากหมู่บ้านเบธไซดาในแคว้นกาลิลี แล้วก็ขอฟีลิปว่า “ต้านครับ เฮาใค่ปะพระเยซู”
22 ฟีลิปก็เลยไปบอกอันดรูว์ แล้วเขาตึงสองคนก็ไปบอกพระเยซู
23 พระเยซูก็อู้ว่า “เถิงเวลาแล้วตี้พระเจ้าจะเยียะหื้อหันเถิงความยิ่งใหญ่ของบุตรมนุษย์
24 เฮาบอกความจริงแก่ต้านตังหลายว่า ถ้าเม็ดข้าวแห้งแล้วตกลงดิน ก็จะงอกขึ้นมาหื้อผลแหมหลายเม็ด แต่ถ้าบ่ตกลงดิน ก็จะเป๋นก้าเม็ดข้าวเม็ดเดียวเต้าอั้น
25 คนใดตี้ใจ๊จีวิตหันแก่ตั๋วเก่าในโลกนี้ คนนั้นก็ฮักษาจีวิตนั้นบ่ได้ก็จะต๋าย แต่ถ้าใผใจ๊จีวิตบ่หันแก่ตั๋วในโลกนี้ ก็จะฮักษาจีวิตไว้ได้จ๋นฮับจีวิตนิรันดร์
26 ใผตี้ฮับใจ๊เฮา ก็ต้องติดต๋ามหลามตวยเฮามา เฮาอยู่ตี้ไหน ผู้ฮับใจ๊ของเฮาก็จะอยู่ตี้หั้นตวย ใผตี้ฮับใจ๊เฮา พระเจ้าก็จะยกย่องคนนั้น
พระเยซูอู้เถิงความต๋ายของพระองค์
27 “บ่าเดี่ยวนี้เฮาตุ๊กอกตุ๊กใจ๋ขนาด จะอู้จาใดดี จะหื้อเฮาอู้ว่า ‘พระบิดาเจ้าข้า ขอโผดจ้วยข้าพระองค์หื้อป๊นเวลาแห่งความตุ๊กยากนี้ตวยเต๊อะ’ จาอั้นกา บ่ใจ้ ตี้เฮามาในโลกก็เปื้อเวลาแห่งความตุ๊กยากนี้
28 ข้าแต่พระบิดา ขอหื้อคนหันเถิงความยิ่งใหญ่ของพระองค์” แล้วก็มีเสียงอู้จากต๊องฟ้าว่า “เฮาได้เยียะหื้อหันความยิ่งใหญ่แล้ว กับจะเยียะหื้อหันแหม”
29 เมื่อคนตี้อยู่หั้นได้ยินเสียงนั้น บางคนก็อู้ว่าเป๋นเสียงฟ้าฮ้อง แต่คนอื่นอู้ว่า “ทูตสวรรค์อู้กับต้าน”
30 แล้วพระเยซูก็บอกกับหมู่เขาว่า “เสียงนี้ก็เปื้อหมู่ต้านบ่ใจ้เปื้อเฮา
31 เถิงเวลาตี้จะตัดสินลงโต้ษโลกแล้ว ผู้ปกครองแห่งโลกนี้ก็จะโดนไล่ออกไป
32 เมื่อเฮาถูกยกขึ้นจากแผ่นดินโลก เฮาก็จะจั๊กนำกู้คนมาเจื้อวางใจ๋เฮา”
33 พระเยซูอู้จาอี้เปื้อบอกหื้อฮู้ว่าพระองค์จะต๋ายจาใด
34 คนตังหลายก็อู้ว่า “บทบัญญัติบอกหมู่เฮาไว้ว่า พระคริสต์จะมีจีวิตตลอดไป แล้วเยียะหยังต้านอู้ว่า ‘บุตรมนุษย์จะต้องถูกยกขึ้น’ กับ ‘บุตรมนุษย์’ เป๋นใผ”
35 พระเยซูอู้ว่า “แสงแจ้งของเฮาจะอยู่กับหมู่ต้านไปแหมสักบึดสักเมื่อ หื้อเตียวไปต๋อนตี้ยังมีแสงแจ้งอยู่ เปื้อความมืดจะตวยบ่ตันต้าน ย้อนคนตี้เตียวในความมืดก็จะบ่หันว่าก่ำลังเตียวไปตางใด
36 ต๋อนตี้ยังมีแสงแจ้งของเฮาอยู่ ก็หื้อเจื้อวางใจ๋ในแสงแจ้งนั้นเต๊อะ เปื้อว่าต้านจะได้เป๋นลูกของความเป่งแจ้ง” บ่ากองพระเยซูอู้จบแล้ว ก็ละหมู่เขาไปแล้วซ่อนตั๋วจากคนตังหลาย
หมู่จาวยิวบ่เจื้อวางใจ๋พระเยซู
37 เถิงแม้ว่าพระเยซูเยียะหมายสำคัญหลายอย่างหื้อหมู่เขาหัน แต่หมู่เขาก็ยังบ่เจื้อวางใจ๋พระองค์
38 เปื้อหื้อเป๋นไปต๋ามตี้อิสยาห์ผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระเจ้าอู้ไว้ว่า
“องค์พระผู้เป๋นเจ้า มีใผพ่องตี้เจื้อกำอู้ของหมู่เฮา
และพระองค์แสดงฤทธิ์อำนาจหื้อใผผ่อ”
39 จาอั้นหมู่เขาก็เลยเจื้อพระองค์บ่ได้ ย้อนว่าอิสยาห์อู้ไว้แหมว่า
40 “พระเจ้าเยียะหื้อต๋าหมู่เขาบอด
และเยียะหื้อจิตใจ๋หมู่เขาหลึกหลึ่ง
เปื้อว่าต๋าหมู่เขาจะผ่อบ่หัน
กับจิตใจ๋หมู่เขาก็จะบ่เข้าใจ๋
หมู่เขาจะได้บ่ปิ๊กมาหาเฮาเปื้อหื้อเฮาฮักษาหมู่เขาหื้อหายดี”
41 อิสยาห์อู้จาอี้ก็ย้อนว่า เขาได้หันความยิ่งใหญ่ของพระเยซูล่วงหน้าแล้ว และอู้เถิงพระองค์ไว้
42 แต่ต๋อนนั้นมีหลายคน ตึงหมู่ผู้นำจาวยิวก็เจื้อวางใจ๋พระองค์ แต่เขาก็บ่ก้ายอมฮับพระองค์อย่างเปิดเผย ย้อนกั๋วตี้หมู่ฟาริสีจะไล่หมู่เขาออกจากสมาชิกธรรมศาลา
43 ย้อนว่าหมู่เขาซอบกำยกย่องของคนนักเหลือกำยกย่องของพระเจ้า
กำสอนของพระเยซูเป๋นกำตัดสินลงโต้ษ
44 พระเยซูฮ้องเอิ้นว่า “ใผตี้เจื้อวางใจ๋เฮา เขาบ่ได้เจื้อวางใจ๋ก้าเฮาเต้าอั้น แต่เขาเจื้อวางใจ๋พระองค์ผู้ตี้ใจ๊เฮามาตวย
45 คนตี้ผ่อหันเฮา เขาก็หันพระองค์ผู้ตี้ใจ๊เฮามา
46 เฮาเข้ามาเป๋นความเป่งแจ้งหื้อโลก เปื้อกู้คนตี้เจื้อวางใจ๋เฮาจะบ่อยู่ในความมืด
47 “คนตี้ได้ยินกำสอนของเฮาแล้วบ่เจื้อฟัง เฮาบ่ตัดสินลงโต้ษเขา ย้อนว่าเฮาบ่ได้มาเปื้อตัดสินลงโต้ษโลกนี้ แต่เฮามาเปื้อจ้วยโลกนี้หื้อรอดป๊นบาปโต้ษ
48 ถ้าใผบ่ยอมฮับเฮาและบ่ฮับกำอู้ของเฮา จะมีอย่างนึ่งตี้จะตัดสินลงโต้ษเขา คือกำตี้เฮาได้อู้ไปแล้วนั้นเนาะ จะตัดสินลงโต้ษเขาในวันสุดต๊าย
49 ย้อนกำอู้หมู่นี้เฮาบ่ได้อู้ต๋ามใจ๋ตั๋วเก่า แต่พระบิดาผู้ตี้ใจ๊เฮามาสั่งเฮาว่าจะอู้อะหยังอย่างใดพ่อง
50 แล้วเฮาก็ฮู้ว่ากำสั่งของพระองค์นั้นจะนำไปเถิงจีวิตนิรันดร์ เฮาเลยอู้ต๋ามตี้พระบิดาสั่งหื้ออู้”