23
พระเยซูต่อหน้าเจ้าเมืองปีลาต
1 แล้วกู้คนในตี้ประชุมก็ลุกขึ้นปาพระเยซูไปหาปีลาตตี้เป๋นเจ้าเมือง
2 หมู่เขาฟ้องว่า “หมู่เฮาหันป้อจายคนนี้สุ่ยคนตังหลายบ่เสียภาษีหื้อซีซาร์ แล้วก็อ้างว่าตั๋วเขาคือพระคริสต์เป๋นกษัตริย์องค์นึ่ง”
3 ปีลาตซักถามพระเยซูว่า “ต้านเป๋นกษัตริย์ของจาวยิวกา” พระองค์ก็ตอบว่า “ต้านอู้แล้ว”
4 ปีลาตจึงบอกหมู่หัวหน้าปุโรหิตกับคนตังหลายว่า “เฮาบ่มีหลักฐานอะหยังตี้จะลงโต้ษป้อจายคนนี้”
5 หมู่เขาซ้ำยืนยันอย่างแข็งขันว่า “คนนี้สุ่ยจาวเมืองหื้อวุ่นวายโดยกำสอนของเขาไปใคว่แคว้นยูเดีย ตั้งเก๊าตี้แคว้นกาลิลีก่อนแล้วจ๋นมาเถิงตี้นี่”
พระเยซูต่อหน้ากษัตริย์เฮโรด
6 เมื่อปีลาตได้ยินจาอั้นก็ถามว่า “ป้อจายคนนี้เป๋นจาวกาลิลีกา”
7 เมื่อฮู้ว่าพระเยซูมาจากดินแดนตี้กษัตริย์เฮโรดปกครองอยู่ ก็ส่งพระองค์ไปหาเฮโรด ต๋อนนั้นต้านอยู่ในกรุงเยรูซาเล็มปอดี
8 เมื่อเฮโรดหันพระเยซูก็ดีใจ๋ ย้อนต้านใค่ปะพระเยซูมาเมินแล้ว ต้านเกยได้ยินเรื่องพระเยซู ก็หวังว่าจะได้หันพระองค์เยียะก๋านอัศจ๋รรย์พ่อง
9 เฮโรดจึงถามพระเยซูหลายอย่าง แต่พระองค์บ่ตอบอะหยังสักอย่าง
10 หมู่หัวหน้าปุโรหิตกับหมู่ธรรมาจ๋ารย์ก็ใส่ความพระเยซูอย่างรุนแรง
11 เฮโรดกับหมู่ทหารของเขาปากั๋นใค่หัวใส่พระองค์ เยาะเย้ยดูถูกดูแควนพระองค์ เอาเสื้อคุมอย่างดีของกษัตริย์หื้อพระองค์นุ่ง แล้วส่งพระองค์ปิ๊กไปหื้อปีลาตแหม
12 ปีลาตกับเฮโรดก็คืนดีกั๋นในวันนั้น ย้อนว่าตะก่อนเป๋นศัตรู๋กั๋น
พระเยซูถูกกำตัดสิน
13 ปีลาตฮ้องหมู่หัวหน้าปุโรหิต หมู่ผู้นำจาวยิว กับคนตังหลายมาประชุมกั๋น
14 แล้วอู้กับหมู่เขาว่า “ต้านตังหลายได้ปาคนนี้มาหาเฮา ฟ้องว่าเขาได้สุ่ยจาวเมืองหื้อกบฏ เฮาได้สอบสวนเขาต่อหน้าต้านตังหลายแล้วก็หันว่าบ่มีหลักฐานปอตี้จะตัดสินได้ว่าเขาเยียะผิดอย่างตี้ต้านว่าลอ
15 กษัตริย์เฮโรดก็หันว่าเขาบ่มีความผิดเหมือนกั๋น ย้อนจาอั้นกษัตริย์เฮโรดได้ส่งตั๋วปิ๊กมาหื้อเฮาแหม เฮาหันว่าคนนี้บ่ได้เยียะอะหยังผิดจ๋นต้องลงโต้ษเถิงต๋าย
16 เฮาจะสั่งเฆี่ยนเขาแล้วปล่อยไปเหีย”
18 คนตังหลายปากั๋นเอิ้นเสียงดังบอกปีลาตว่า “เอาคนนี้ไปฆ่าเหีย แล้วป่อยบารับบัสหื้อหมู่เฮาเต๊อะ”
19 (บารับบัสถูกยับขังคอกในข้อหาฆ่าคนต๋าย กับก่อก๋านวุ่นวายในกรุงเยรูซาเล็ม)
20 ปีลาตยังมีใจ๋ใค่ป่อยพระเยซู ก็อู้กับหมู่เขาแหมเตื้อนึ่ง
21 คนหมู่นั้นก็เอิ้นเสียงดังบอกปีลาตว่า “เขิงบนไม้ก๋างเขน เขิงบนไม้ก๋างเขน”
22 ปีลาตอู้กับหมู่เขาเป๋นเตื้อตี้สามว่า “เขิงเขาเยียะหยัง เขาเยียะอะหยังผิด เฮาบ่หันว่าเขามีความผิดจ๋นต้องต๋ายลอ เฮาจะเฆี่ยนเขาก็ปอ แล้วจะป่อยตั๋วไป”
23 คนตังหลายฮ้องเป๋นเสียงเดียวกั๋นว่า “เขิงบนไม้ก๋างเขน”
24 ปีลาตตัดสินใจ๋เยียะต๋ามตี้หมู่เขาต้องก๋าน
25 จึงป่อยคนตี้ถูกยับเข้าคอกในข้อหาก่อก๋านวุ่นวายกับฆ่าคนต๋าย หื้อหมู่เขาไป ส่วนพระเยซูก็หื้อหมู่เขาเอาไปเยียะจาใดก็ได้ ต๋ามใจ๋หมู่เขา
ก๋านเขิงบนไม้ก๋างเขน
26 เมื่อทหารปาพระเยซูออกไป หมู่เขาเขซีโมนจาวเมืองไซรีน ตี้ก่ำลังลุกบ้านนอกมา หื้อแบกไม้ก๋างเขนตวยพระองค์ไป
27 มีคนจ๋ำนวนนักตวยพระองค์ไป ตึงหมู่แม่ญิงตี้ไห้ย้อนอินดูพระองค์
28 พระเยซูเหลียวมาผ่อหมู่เขาแล้วอู้ว่า “ลูกสาวแห่งเยรูซาเล็มเหย บ่ถ้าไห้ย้อนอินดูเฮา แต่หื้อไห้ย้อนอินดูตั๋วเก่ากับลูกของตั๋วเต๊อะ
29 ย้อนจะมีเวลานึ่งตี้คนตังหลายจะว่า ‘แม่ญิงหมู่นี้ตี้เป๋นหมัน ต๊องตี้บ่ได้มาน กับหัวนมตี้หละอ่อนบ่เกยดูด ก็เป๋นสุข’
30 เวลานั้นหมู่เขาจะอู้กับดอยตังหลายว่า ‘ขอดอยโหยดมาเต๋งเฮา ขอม่อนดอยบังเฮาไว้น่อยเต๊อะ’
31 ย้อนว่าถ้าคนตังหลายเยียะกับคนบริสุทธิ์ขนาดนี้ แล้วอะหยังจะเกิดขึ้นกับคนตี้เยียะผิดพ่อง”
32 หมู่ทหารกุมนักโต้ษแหมสองคนมาตวยพระเยซู เปื้อฆ่าพร้อมกับพระองค์
33 หมู่เขาปาตึงสามคนมาเถิงตี้แห่งนึ่งจื้อว่า “เนินกระโหล้งหัว” แล้วเอาพระเยซูเขิงบนไม้ก๋างเขนฮ่วมกับนักโต้ษสองคน ตังซ้ายคนนึ่ง ตังขวาคนนึ่ง
34 พระเยซูอธิษฐานว่า “พระบิดาเจ้าข้า ขอยกโต้ษหื้อหมู่เขาตวย ย้อนหมู่เขาบ่ฮู้ว่าก่ำลังเยียะอะหยัง” หมู่ทหารเอาเสื้อผ้าของพระองค์มาจกเบอร์แบ่งกั๋น
35 จาวเมืองตังหลายก็ยืนผ่ออยู่ หมู่ผู้นำจาวยิวอู้เยาะเย้ยพระองค์ว่า “เขาจ้วยจีวิตคนอื่นหื้อรอดได้ ก็หื้อจ้วยจีวิตตั๋วเก่าผ่อลอ ถ้าเขาเป๋นพระคริสต์ผู้ตี้พระเจ้าได้เลือกไว้”
36 หมู่ทหารก็เยาะเย้ยพระองค์ตวย หมู่เขาเอาเหล้าองุ่นส้มหื้อพระองค์กิ๋น
37 อู้ว่า “ถ้าต้านเป๋นกษัตริย์ของจาวยิวก็จ้วยตั๋วเก่าหื้อรอดก่อนเต๊อะ”
38 มีป้ายเขียนข้อความติดไว้เหนือหัวพระองค์ว่า “คนนี้คือกษัตริย์ของจาวยิว”
39 นักโต้ษคนนึ่งตี้ถูกเขิงบนไม้ก๋างเขนข้างพระองค์ ก็เยาะเย้ยพระองค์ว่า “ต้านเป๋นพระคริสต์บ่ใจ้กา จ้วยตั๋วเก่ากับเฮาหื้อรอดแหล่”
40 แต่มีนักโต้ษแหมคนนึ่งห้ามเขาว่า “บ่กั๋วพระเจ้ากา เจ้าก็เป๋นนักโต้ษตี้ต้องถูกฆ่าต๋ายเหมือนกั๋น
41 เฮาสองคนก็สมกับโต้ษนั้นแต๊ หมู่เฮาได้ฮับโต้ษต๋ามตี้หมู่เฮาเยียะไปนั้น แต่ต้านคนนี้บ่ได้เยียะผิดอะหยังเลย”
42 แล้วเขาก็อู้ว่า “พระเยซูเจ้าข้า ขอกึ๊ดหาข้าพเจ้าพ่อง เมื่อพระองค์เข้าไปในสวนสวรรค์”
43 พระเยซูตอบเขาว่า “เฮาบอกความจริงแก่ต้านว่า วันนี้ต้านจะได้อยู่กับเฮาในสวนสวรรค์แน่นอน”
ก๋านต๋ายของพระเยซู
44 ต๋อนนั้นเป๋นเวลาประมาณเตี้ยงวัน ก็มืดไปใคว่แผ่นดินจ๋นเถิงบ่ายสามโมง
45 ตะวันก็ดับมืดไป ผ้ากั้งในพระวิหารก็ฉีกออกเป๋นสองเผิก
46 พระเยซูฮ้องเสียงดังขึ้นว่า “พระบิดาเจ้าข้า ข้าพระองค์ขอมอบวิญญาณของข้าพระองค์ไว้กับพระองค์” เมื่ออู้จาอั้นแล้วก็ต๋าย
47 นายร้อยทหารเมื่อหันเหตุก๋ารณ์เป๋นไปจาอั้น ก็สรรเสริญพระเจ้าว่า “แต๊ๆ แล้ว ต้านคนนี้เป๋นคนบริสุทธิ์”
48 คนตังหลายตี้มาหลุ้มผ่อเหตุก๋ารณ์ ก็ปากั๋นตบอกด้วยความโศกเศร้าเสียใจ๋ปิ๊กเมือบ้าน
49 คนตี้ฮู้จักพระเยซู กับหมู่แม่ญิงตี้เกยติดต๋ามพระองค์จากกาลิลีก็ปากั๋นยืนผ่ออยู่ห่างๆ
ก๋านฝังศพพระเยซู
50 มีป้อจายคนนึ่งจื้อโยเซฟ เป๋นคนดีกับเยียะถูกต้องต๋ามธรรม กับเป๋นสมาชิกสภาคนนึ่ง
51 เขาเป๋นจาวอาริมาเธียอยู่ในแคว้นยูเดีย กับก่ำลังถ้าแผ่นดินของพระเจ้า เขาบ่หันตวยในก๋านตัดสินฆ่าพระเยซู
52 เขาเข้าไปหาปีลาตเปื้อขอศพพระเยซู
53 เมื่อได้ฮับอนุญาตแล้ว ก็เอาศพลงมาจากไม้ก๋างเขน เอาผ้าลินินปันศพ แล้วเอาไปไว้ในอุโมงค์ตี้เจาะเข้าไปในหิน อุโมงค์นั้นยังบ่ได้ใส่ศพคนใดเตื้อ
54 วันนั้นเป๋นวันดาวันสะบาโต
55 หมู่แม่ญิงตี้เกยติดต๋ามพระเยซูมาจากกาลิลีก็ไปตวยโยเซฟตี้อุโมงค์นั้น จะได้หันว่าเขาเอาศพไว้จาใด
56 จากนั้นหมู่เขาก็ปิ๊กเมือบ้าน ไปเกียมเครื่องหอมกับน้ำมันหอมเปื้อจะเอามาอาบศพพระเยซู แต่ในวันสะบาโตเขาปากั๋นย้างวันนึ่งต๋ามบทบัญญัติของจาวยิว