15
กำสอนเรื่องความบริสุทธิ์ตังในใจ๋
1 ต๋อนนั้นมีหมู่ฟาริสีกับหมู่ธรรมาจ๋ารย์บางคนเตียวตางมาจากกรุงเยรูซาเล็มมาหาพระเยซู ถามว่า
2 “เป๋นจาใดหมู่สาวกของต้านจึงปากั๋นดูถูกดูแควนกำสอนต๋ามฮีตเก่าฮอยเดิม ตี้ป้ออุ๊ยแม่หม่อนสอนไว้เรื่องก๋านซ่วยมือต๋ามธรรมเนียมก่อนกิ๋นข้าว”
3 พระเยซูจึงตอบหมู่เขาว่า “เป๋นจาใดหมู่ต้านเถิงดูถูกดูแควนกำสั่งของพระเจ้าเรื่องตี้เอาก้าหันแต่ฮีตเก่าฮอยเดิมต่างๆ ของหมู่ต้าน
4 ย้อนพระเจ้าบอกว่า ‘หื้อเคารพนับถือป้อแม่ของตั๋ว’ กับ ‘คนใดตี้สาปแจ้งป้อแม่จะต้องมีโต้ษเถิงต๋าย’
5 แต่หมู่ต้านแอกขะแตกสอนว่า ‘ทรัพย์สมบัติตี้ควรจะจ้วยเหลือป้อแม่นั้นก็เปิงดีตี้จะเอาไปถวายหื้อกับพระเจ้าแตน’
6 จาอี้ละหมู่ต้านก็เยียะหื้อถ้อยกำของพระเจ้าบ่มีผลย้อนฮีตเก่าฮอยเดิมตี้สอนต่อๆ กั๋นมา
7 หมู่ต้านเป๋นคนหน้าซื่อใจ๋ก๊ด อิสยาห์อู้ถูกแต๊ๆ ตี้ตวายตั๊กเถิงต้านตังหลายว่า
8 ‘คนหมู่นี้นับถือเฮาก้าปากของเขาเต้าอั้น
แต่ใจ๋อยู่ห่างไก๋จากเฮา
9 ก็เลยบ่มีประโยชน์ตี้หมู่เขาจะนมัสก๋านเฮา
ย้อนเขาเอากฎตี้คนตั้งขึ้นมาอ้างเป๋นกำสั่งของพระเจ้า’ ”
10 แล้วพระเยซูก็ฮ้องคนตังหลายเข้ามา อู้กับหมู่เขาว่า “ฟังหื้อดีๆ หื้อเข้าใจ๋แต๊ๆ เน่อ
11 บ่ใจ้สิ่งตี้เข้าปากเยียะหื้อคนเป๋นมลทินในสายต๋าพระเจ้าเน่อ แต่สิ่งตี้ออกมาจากปากเยียะหื้อคนเป๋นมลทิน”
12 หมู่สาวกของพระเยซูเข้ามาบอกว่า “อาจ๋ารย์ ฮู้ก่อ ตี้ต้านอู้ไปนั้นเยียะหื้อหมู่ฟาริสีปากั๋นเจ็บใจ๋ขนาด”
13 พระเยซูตอบเป๋นกำเผียบว่า “เก๊าไม้เก๊าใดตี้พระบิดาของเฮาตี้อยู่บนสวรรค์บ่ได้ปูก ก็จะหลกออกเหียหมดตึงฮาก
14 บ่ถ้าไปใส่ใจ๋หมู่เขาเน่อ เขาหมู่นั้นเผียบเหมือนคนนำตางตี้ต๋าบอด ถ้าคนต๋าบอดจู๋งคนต๋าบอด ตึงสองคนก็จะปากั๋นตกขุมตกบ่อ”
15 เปโตรบอกพระเยซูว่า “ขอจ้วยอธิบายเรื่องกำเผียบตี้ได้เล่าไปนั้นหื้อข้าพเจ้าตังหลายแหมกำเต๊อะ”
16 พระเยซูอู้ว่า “ต้านตังหลายยังบ่เข้าใจ๋แหมกา
17 บ่ฮู้กา ของกู้อย่างตี้เข้าไปในปาก ก็จะลงต๊องแล้วก็ถ่ายออกไปเหีย
18 แต่กำอู้ตี้ออกมาจากปากนั้นก็ออกมาจากจิตใจ๋ สิ่งตี้ออกมานี้เยียะหื้อคนเป๋นมลทิน
19 ย้อนว่าก๋านกึ๊ดฮ้าย ก๋านฆ่าคน ก๋านเล่นจู๊ ก๋านเยียะบาปตางเพศกู้อย่าง ก๋านลักของ ก๋านขี้จุ ก๋านใส่ฮ้ายคนอื่นก็ออกมาจากจิตใจ๋ของคน
20 สิ่งหมู่นี้เยียะหื้อเป๋นคนมลทินในสายต๋าพระเจ้า แต่เรื่องตี้บ่ได้ซ่วยมือก่อนกิ๋นข้าวนั้น บ่ได้เยียะหื้อคนเป๋นมลทินเน่อ”
พระเยซูจ้วยแม่ญิงต่างจ้าด
21 แล้วพระเยซูก็ออกมาจากตี้หั้น เตียวเข้าไปในเขตเมืองไทระกับเมืองไซดอน
22 มีแม่ญิงจาวคานาอันคนนึ่งตี้อยู่ต๋ำหมู่หั้นเข้ามาเอิ้นฮ้องพระเยซูว่า “พระองค์เจ้าข้า ต้านผู้เป๋นบุตรของกษัตริย์ดาวิด ขอโผดอินดูข้าเจ้าพ่องเต๊อะ ลูกสาวของข้าเจ้าโดนผีเข้า เป๋นตุ๊กทรมานขนาด”
23 ส่วนพระเยซูบ่ยอมอู้กับแม่ญิงคนนั้นสักกำ หมู่สาวกก็เข้ามาบอกพระองค์ว่า “ไล่เหิบไปไก๋ๆ เต๊อะ นางฮ้องเอิ้นตวยตื๊อหมู่เฮามาบ่ยอมย้าง”
24 พระเยซูงว้ายหลังไปตอบแม่ญิงคนนั้นว่า “พระเจ้าส่งเฮามาจ้วยก้าคนอิสราเอลเต้าอั้นตี้เป๋นเหมือนแกะหลง”
25 แต่แม่ญิงคนนั้นก็เข้ามาคุกเข่าต่อหน้าพระเยซู แล้วอู้ว่า “พระองค์เจ้าข้าขอโผดจ้วยข้าเจ้าตวยเต๊อะ”
26 พระเยซูตอบว่า “บ่ถูกต้องตี้จะเอาของกิ๋นของลูกไปโจ้งหื้อหมา”
27 แต่แม่ญิงคนนั้นตอบว่า “แม่นแล้ว แต่ว่าต้านเจ้าข้า แม้แต่หมาก็ยังได้กิ๋นเศษของกิ๋นตี้ตกจากโต๊ะของเจ้าของ”
28 พระเยซูตอบว่า “หญิงเหย เจ้ามีความเจื้อนักแต๊ๆ สิ่งตี้เจ้าขอก็หื้อเป๋นไปต๋ามตี้ต้องก๋านนั้นเต๊อะ” เวลาเดียวกั๋นนั้นลูกสาวของนางก็หายเป๋นปกติ
พระเยซูฮักษาคนป่วยจ๋ำนวนนัก
29 พระเยซูออกจากตี้หั้นเตียวเลาะฮิมฝั่งทะเลสาบกาลิลี แล้วก็ขึ้นบนดอยนั่งอยู่ตี้หั้น
30 มีหมู่คนจ๋ำนวนนักมาหาพระองค์ ปาหมู่คนง่อย คนต๋าบอด คนพิก๋าน คนเป๋นใบ้ ตึงคนตี้เป๋นพยาธิสะป๊ะ มาวางนอนใก้ตี๋นพระเยซู แล้วพระองค์ก็โผดฮักษาหมู่เขาจ๋นหายกั๋นหมดกู้คน
31 จ๋นคนตังหลายปากั๋นงืดเมื่อได้หันคนใบ้อู้ได้ คนพิก๋านก็หาย คนง่อยก็เตียวได้ คนต๋าบอดก็ผ่อหันได้แหม คนตังหลายก็ปากั๋นสรรเสริญพระเจ้าของจาวอิสราเอล
พระเยซูเลี้ยงคนสี่ปันคน
32 พระเยซูฮ้องหมู่สาวกมาหาอู้ว่า “เฮาอินดูคนหมู่นี้ขนาด ย้อนหมู่เขาอยู่ตวยเฮาสามวันมาแล้ว บ่าเดี่ยวนี้บ่มีอะหยังกิ๋นสักอย่าง ถ้าเฮาหื้อหมู่เขาปิ๊กบ้านโดยบ่ได้กิ๋นอะหยังเตื้อ หมู่เขาก็จะเป๋นปิหมดแฮงก๋างตางก็ได้”
33 หมู่สาวกอู้ว่า “ในตี้ทุรกั๋นดารจาอี้จะไปเซาะของกิ๋นตี้ไหนมาเลี้ยงคนจ๋ำนวนนักมอกอี้ได้”
34 พระเยซูถามหมู่สาวกว่า “หมู่ต้านมีเข้าหนมปังกี่ก้อน” หมู่สาวกตอบว่า “มีเข้าหนมปังเจ็ดก้อนกับป๋าตั๋วหน้อยๆ บ่กี่ตั๋ว”
35 พระองค์สั่งหื้อคนตังหลายนั่งลงบนปื๊นดิน
36 แล้วพระองค์ฮับเอาเข้าหนมปังเจ็ดก้อนกับป๋านั้นมาอธิษฐานขอบพระคุณพระเจ้า แล้วก็หักเข้าหนมปังตึงป๋า ยื่นหื้อหมู่สาวกเอาไปแจกคนตังหลาย
37 กู้คนกิ๋นอิ่มกั๋นหมด แล้วยังเก็บของกิ๋นตี้เหลือใส่ก๋วยได้แหมเจ็ดแก่นเต๋มๆ
38 คนตึงหมดตี้นั่งกิ๋นของกิ๋นตวยกั๋นหั้นนับก้าป้อจายได้สี่ปันคน บ่นับแม่ญิงกับหละอ่อน
39 เมื่อพระเยซูส่งกู้คนปิ๊กเมือบ้านหมดแล้ว พระองค์ก็ลงเฮือไปแคว้นมากาดาน