21
พระเยซูขี่ลาเข้ากรุงเยรูซาเล็ม
1 เมื่อพระเยซูกับหมู่สาวกเข้ามาใก้กรุงเยรูซาเล็ม ก็มาแผวหมู่บ้านเบธฟายีบนดอยบ่ากอกเทศ ก็ใจ๊สาวกสองคนเข้าไปก่อน
2 สั่งว่า “เข้าไปในหมู่บ้านตังหน้าหั้นเน่อ ตันทีตี้เข้าไปแล้ว จะปะแม่ลากับลูกของมันมัดอยู่ตี้หั้น หื้อแก้เจื้อกจู๋งมาหื้อเฮาตึงสองตั๋ว
3 ถ้ามีคนถาม หื้อตอบเขาว่า องค์พระผู้เป๋นเจ้าต้องก๋านใจ๊ เขาก็จะหื้อมาเลยตันที”
4 สิ่งตี้เกิดขึ้นนี้ก็เปื้อหื้อเป๋นไปต๋ามตี้ผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระเจ้าอู้ไว้ว่า
5 “หื้อบอกจาวเมืองศิโยนว่า
‘ผ่อหั้นลอ กษัตริย์ของหมู่เจ้าก่ำลังมาหาเจ้าตังหลาย
พระองค์สุภาพอ่อนโยนขี่หลังลา
ขี่หลังลูกลามา’ ”
6 สาวกสองคนนั้นก็ไป แล้วเยียะต๋ามตี้พระเยซูสั่ง
7 เขาจู๋งลาสองตั๋วแม่ลูกมาหื้อพระเยซู เอาเสื้อผ้าของหมู่เขาปู๋บนหลังลา พระองค์ก็ขึ้นขี่
8 หมู่คนจ๋ำนวนนักปากั๋นเอาเสื้อผ้าของตั๋วปู๋บนหนตาง บางคนก็ฟันกิ่งไม้มายายต๋ามหนตางตวย
9 หมู่คนตี้เตียวนำหน้ากับเตียวตวยหลังพระเยซู ปากั๋นโห่ฮ้องเสียงดังว่า
“โฮซันนาแก่บุตรของกษัตริย์ดาวิด
ขอพระเจ้าปั๋นปอนผู้ตี้มาในนามองค์พระผู้เป๋นเจ้า
โฮซันนาในตี้สูงสุด”
10 เมื่อพระเยซูเข้าไปในกรุงเยรูซาเล็ม คนตึงเมืองแตกตื่นถามกั๋นว่า “คนนี้เป๋นใผกา”
11 คนตังหลายตอบว่า “คนนี้จื้อเยซู เป๋นผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระเจ้ามาจากหมู่บ้านนาซาเร็ธในแคว้นกาลิลี”
พระเยซูเข้าไปในพระวิหาร
12 พระเยซูเข้าไปในบริเวณพระวิหาร แล้วไล่เหิบหมู่คนตี้ก่ำลังซื้อขายของกั๋นอยู่ตี้หั้น กับปึ๊ดโต๊ะของคนฮับแลกสตางค์ กับยู้ตี้นั่งของคนขายนกก๋าแก๋ขว้างตวย
13 พระองค์อู้กับคนหมู่นั้นว่า “มีกำเขียนไว้ในพระคัมภีร์ว่า ‘พระวิหารของเฮาจะฮ้องว่าเป๋นตี้สำหรับอธิษฐาน’ แต่หมู่เจ้ามาเยียะหื้อก๋ายเป๋นถ้ำของโจ๋รเหีย”
14 มีคนต๋าบอดกับคนง่อยปากั๋นเข้ามาหาพระเยซูตี้พระวิหาร แล้วพระองค์ฮักษาหมู่เขาหื้อหาย
15 เมื่อหมู่หัวหน้าปุโรหิตกับหมู่ธรรมาจ๋ารย์หันสิ่งอัศจ๋รรย์ต่างๆ ตี้พระเยซูเยียะ กับได้ยินเสียงหละอ่อนโห่เอิ้นกั๋นในบริเวณพระวิหารว่า “โฮซันนาแก่บุตรของกษัตริย์ดาวิด”หมู่เขาก็ปากั๋นโขดพระเยซู
16 หมู่เขาถามพระเยซูว่า “ต้านบ่ได้ยินตี้หละอ่อนหมู่นี้โห่เอิ้นกั๋นกา” พระเยซูตอบว่า “ได้ยินก่า หมู่ต้านบ่เกยอ่านปะในพระคัมภีร์พ่องกาตี้ว่า ‘พระเจ้าได้เกียมหละอ่อน กับหละอ่อนเกิดใหม่ๆ หื้อฮ้องถวายกำสรรเสริญพระองค์’ ”
17 พระเยซูก็ละหมู่เขา แล้วก็ออกจากกรุงเยรูซาเล็มไปนอนตี้หมู่บ้านเบธานี
พระเยซูด่าต้นบ่าเดื่อตี้บ่มีหน่วย
18 เมื่อแจ้งเจ๊าต๋อนพระเยซูก่ำลังเตียวปิ๊กเข้ากรุงเยรูซาเล็ม พระองค์อยากกิ๋นข้าว
19 เมื่อพระองค์หันใส่เก๊าบ่าเดื่ออยู่ฮิมตาง ก็เตียวเข้าไปใก้ แต่บ่มีอะหยังบนเก๊า มีก้าใบเต้าอั้น พระองค์ก็บอกบ่าเดื่อเก๊านั้นว่า “ห้ามออกหน่วยแหมซ้ำเน่อ” บ่ากองว่าหื้อแล้ว บ่าเดื่อเก๊านั้นก็เหี่ยวแห้งต๋ายขำหน้าขำต๋า
20 เมื่อหมู่สาวกหันก็ปากั๋นงืด ถามพระเยซูว่า “เป๋นไปได้จาใดเก๊าบ่าเดื่อเหี่ยวแห้งต๋ายเวยจาอี้”
21 พระเยซูตอบว่า “เฮาบอกความจริงแก่ต้านตังหลายว่า ถ้าต้านมีความเจื้อ บ่อิกขะหลิกใจ๋สักหน้อย ต้านก็จะเยียะจาอี้ได้เหมือนกั๋น จะเยียะได้นักเหลือนี้แหมตวย บ่ว่าจะสั่งดอยม่อนนี้ย้ายลงไปในทะเลเหีย ก็จะเป๋นไปจาอั้น
22 ถ้าต้านเจื้อ ต้านก็จะได้ฮับกู้อย่างต๋ามตี้ต้านอธิษฐานขอ”
ผู้นำศาสนาต๊าพระเยซูเรื่องสิทธิอำนาจ
23 พระเยซูเข้าไปในบริเวณพระวิหาร ต๋อนตี้ก่ำลังสอนอยู่นั้น หมู่หัวหน้าปุโรหิตกับหมู่คนเฒ่าคนแก่เข้ามาถามพระองค์ว่า “ต้านมีสิทธิอำนาจอะหยังเยียะสิ่งหมู่นี้ ใผหื้อสิทธิอำนาจต้าน”
24 พระเยซูตอบว่า “เฮาจะถามหมู่ต้านสักข้อนึ่งก่อน ถ้าหมู่ต้านตอบเฮา เฮาเถิงจะบอกว่าเฮาใจ๊สิทธิอำนาจของใผมาเยียะสิ่งหมู่นี้
25 ลองตอบเฮามากำลอว่า สิทธิอำนาจของยอห์นตี้เขาหื้อบัพติศมานั้นมาจากไหน มาจากพระเจ้ากาว่ามาจากคน” หมู่เขาก็เปิ็กษากั๋นว่า “ถ้าหมู่เฮาจะว่า ‘มาจากพระเจ้า’ ต้านก็จะย้อนถามหมู่เฮาแหมว่า ‘แล้วเป๋นจาใดบ่เจื้อยอห์น’
26 แต่ถ้าหมู่เฮาจะว่า ‘มาจากคน’ ก็กั๋วคนตังหลายจะโขด ย้อนว่าคนตังหลายปากั๋นเจื้อว่ายอห์นเป๋นผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระเจ้า”
27 หมู่เขาก็เลยตอบพระองค์ว่า “หมู่เฮาบ่ฮู้เน่อ” พระเยซูก็บอกหมู่เขาว่า “ถ้าจาอั้น เฮาก็จะบ่บอกเหมือนกั๋นว่า เฮาใจ๊สิทธิอำนาจของใผเยียะสิ่งหมู่นี้
กำเผียบเรื่องลูกบ่าวสองคน
28 “บอกกำลอว่า หมู่ต้านกึ๊ดจาใดเกี่ยวกับเรื่องตี้จะเล่าต่อไปนี้ คือป้อจายคนนึ่งมีลูกบ่าวสองคน เขาบอกลูกบ่าวคนเก๊าว่า ‘ลูกป้อ วันนี้ไปเยียะก๋านในสวนองุ่นของป้อกำเน่อ’
29 “ลูกบ่าวคนเก๊าตอบว่า ‘อึ บ่ไป’ แต่เมื่อลูนเขาเปี่ยนใจ๋ไป
30 “จากนั้นป้อก็ไปบอกลูกบ่าวคนหล้าเหมือนกั๋นว่า ‘ลูกป้อ วันนี้ไปเยียะก๋านในสวนองุ่นของป้อกำเน่อ’ ลูกบ่าวคนหล้าตอบว่า ‘ตกลงครับ ผมจะไปเยียะ’ แต่เขาก็บ่ได้ไปเยียะสักกำ
31 “ขอถามว่า ลูกบ่าวสองคนนี้ คนใดตี้เจื้อฟังเยียะต๋ามกำสั่งของป้อ” หมู่เขาตอบว่า “ลูกบ่าวคนเก๊า” พระเยซูก็บอกหมู่เขาว่า “เฮาบอกความจริงแก่ต้านตังหลายว่า คนเก็บภาษีกับแม่ญิงขายตั๋ว จะได้เข้าในแผ่นดินสวรรค์ก่อนหมู่ต้านเน่อ
32 ย้อนว่ายอห์นได้มาจี๊ตางหื้อหันว่าจะใจ๊จีวิตอย่างถูกต้องต๋ามธรรมได้จาใด หมู่ต้านก็บ่ยอมเจื้อยอห์น แต่คนเก็บภาษีกับแม่ญิงขายตั๋วได้เจื้อยอห์น เถิงแม้ต้านตังหลายได้หันสิ่งหมู่นี้แล้ว แต่ก็ยังบ่ยอมกลับใจ๋จากบาปมาเจื้อยอห์นเลย
กำเผียบเรื่องสวนองุ่นกับคนเจ้า
33 “ฟังกำเผียบตี้จะเล่านี้หื้อดี เรื่องมีอยู่ว่า เจ้าของสวนคนนึ่งเยียะสวนองุ่น เขาล้อมฮั้วแวดสวนไว้หมด เจาะหินแป๋งเป๋นบ่อย่ำองุ่น กับแป๋งป้อมสำหรับเฝ้าสวนไว้ แล้วหื้อคนมาเจ้า ส่วนเจ้าของก็เตียวตางไปอยู่ต่างประเทศ
34 เมื่อเถิงหน้าเก็บหน่วยองุ่น เจ้าของสวนก็หื้อลูกจ้างไปหาหมู่คนเจ้า เปื้อฮับส่วนแบ่งองุ่นตี้เป๋นส่วนแบ่งของเขา
35 “แต่หมู่คนเจ้าก็ยับลูกจ้างหมู่นั้นไว้ แล้วปากั๋นบุบตี๋คนนึ่ง ฆ่าเหียคนนึ่ง กับเอาบ่าหินขว้างคนตี้สามจ๋นต๋าย
36 เจ้าของสวนก็ส่งหมู่ลูกจ้างมาหาแหมจ๋ำนวนนักเหลือเตื้อตี้แล้ว แต่ก็ถูกหมู่คนเจ้าสวนปากั๋นเยียะจาอั้นแหม
37 สุดต๊ายเจ้าของสวนส่งลูกบ่าวของเขาไป เจ้าของสวนอู้ว่า ‘คนเจ้าหมู่นั้นก็จะนับถือลูกบ่าวของเฮาพ่อง’
38 “แต่เมื่อหมู่คนเจ้าหันใส่ลูกบ่าวเจ้าของสวนมา ก็อู้กั๋นว่า ‘นี่ลอ คนตี้จะฮับมรดก หมู่เฮาจ้วยกั๋นฆ่ามันเหียเต๊อะ แล้วมรดกนั้นจะตกเป๋นของหมู่เฮา’
39 หมู่เขาก็ยับลูกบ่าวเจ้าของสวนนั้น อุ้มโจ้งออกไปนอกสวนแล้วก็ฆ่า
40 เมื่อเจ้าของสวนปิ๊กมาเขาจะเยียะจาใดกับคนเจ้าหมู่นี้”
41 หมู่หัวหน้าปุโรหิตกับคนเฒ่าคนแก่ตอบว่า “เจ้าของสวนจะฆ่าคนบ่ดีหมู่นั้นหื้อต๋ายอย่างตุ๊กทรมาน แล้วก็หื้อคนตี้ยอมแบ่งองุ่นหื้อกับเจ้าของสวนเมื่อเถิงหน้าเก็บหน่วยเจ้าต่อ”
42 พระเยซูบอกหมู่เขาว่า “หมู่ต้านบ่เกยอ่านพระคัมภีร์ข้อนี้กาตี้ว่า
‘ศิลาตี้สล่าแป๋งเฮือนเอาขว้างไปแล้วนั้น
ป๋ากฏว่าเป๋นศิลามุมเอก
สิ่งนี้มาจากองค์พระผู้เป๋นเจ้า
ตี้หมู่เฮาหันกับต๋า ก็งืดแต๊ๆ’
43 เฮาจะบอกหื้อฮู้ว่า แผ่นดินของพระเจ้าจะถูกยึดเอาไปจากหมู่ต้าน แล้วก็ยกหื้อกับคนตี้เยียะต๋ามกำสั่งของพระเจ้า
44 คนใดก็ต๋ามตี้โก้นเต๋งบ่าหินก้อนนี้ เขาก็จะแหลวเป๋นบ่าหลิ่นติ่นต่อน ถ้าบ่าหินก้อนนี้ตกเต๋งใส่ใผ คนนั้นก็จะแหลวไปเลย”
45 เมื่อหมู่หัวหน้าปุโรหิตกับหมู่ฟาริสีได้ยินกำเผียบเรื่องนี้ของพระเยซู ก็ฮู้ว่าพระองค์ก่ำลังอู้เถิงหมู่เขา
46 หมู่เขาก็ปากั๋นหาตางตี้จะยับพระองค์ แต่ก็กั๋วคนตังหลาย ย้อนว่ามีคนจ๋ำนวนนักเจื้อว่าพระเยซูเป๋นผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระเจ้า