23
พระเยซูเตื๋อนหื้อฮู้เกี่ยวกับหมู่ธรรมาจ๋ารย์กับหมู่ฟาริสี
1 พระเยซูอู้กับคนตังหลายตึงหมู่สาวกของพระองค์ว่า
2 “หมู่ธรรมาจ๋ารย์กับหมู่ฟาริสีมีอำนาจตี้จะสอนต้านตังหลายเรื่องบทบัญญัติของโมเสส
3 อะหยังตี้เขาสอน ก็หื้อเจื้อฟังกับเยียะตวยต๋ามกำสอนนั้น แต่สิ่งตี้หมู่เขาเยียะ ห้ามเยียะตวยเน่อ ย้อนว่าคนหมู่นี้สอนอย่างนึ่ง แต่เยียะแหมอย่างนึ่ง
4 เขาตั้งกฎตี้ยากๆ หื้อคนตังหลายยึดถือ เผียบเหมือนหมู่เขาเอาของหนักๆ หื้อคนอื่นแบกไว้ แต่หมู่เขาก็บ่ยอมจ้วยจิสักหน้อย
5 “เขาฮิเยียะกู้อย่างเปื้ออวดคนเต้าอั้น เขาแป๋งแอ็บใส่ข้อพระคัมภีร์แก่นใหญ่เหลือเปิ้นมัดตี้ตั๋ว แล้วใส่เสื้อคุมตี้มีพู่ห้อยยาวเหลือเปิ้น
6 เขาซอบนั่งตั๊ดตี้มีเกียรติในงานเลี้ยง กับตี้สำคัญในธรรมศาลาของจาวยิว
7 หมู่เขาซอบหื้อคนไหว้ก๋างกาดก๋างลี กับซอบหื้อคนตังหลายฮ้องเขาว่า ‘อาจ๋ารย์’
8 “แต่ห้ามหื้อคนอื่นฮ้องหมู่ต้านว่า ‘อาจ๋ารย์’ ย้อนว่าต้านตังหลายมีอาจ๋ารย์คนเดียว กับหมู่ต้านก็เป๋นปี้น้องกั๋นตึงหมด
9 ห้ามฮ้องคนบนโลกนี้ว่า ‘พระบิดา’ ย้อนว่าต้านตังหลายมีพระบิดาองค์เดียวตี้อยู่ในสวรรค์คือพระเจ้า
10 ห้ามหื้อคนใดฮ้องต้านตังหลายว่า ‘เจ้านาย’ ย้อนว่าต้านตังหลายมีเจ้านายคนเดียวคือพระคริสต์
11 ในหมู่ต้านคนตี้เป๋นใหญ่เหลือเปิ้น จะต้องเป๋นคนตี้ฮับใจ๊ต้านตังหลาย
12 คนตี้ยกตั๋วขึ้น คนนั้นจะถูกเต็กหื้อต่ำลง ส่วนคนตี้ถ่อมตั๋วลง ก็จะได้ฮับก๋านยกขึ้น
พระเยซูด่าหมู่ผู้นำศาสนา
13 “ความฉิบหายก็จะเกิดกับหมู่ธรรมาจ๋ารย์กับหมู่ฟาริสี ย้อนว่าหมู่เจ้าเป๋นคนหน้าซื่อใจ๋ก๊ด หมู่เจ้าได้กีดกั๋นคนอื่นบ่หื้อไปแผวแผ่นดินสวรรค์ เซิ่งหมู่เจ้าก็บ่ยอมเข้าไป เมื่อคนอื่นฮิจะเข้าไป หมู่เจ้าเองก็ขวางไว้เหีย
15 “ความฉิบหายก็จะเกิดกับหมู่ธรรมาจ๋ารย์กับหมู่ฟาริสี เจ้าเป๋นคนหน้าซื่อใจ๋ก๊ด ตี้ต้องฮับความตุ๊ก หมู่เจ้ายอมข้ามน้ำข้ามทะเล เปื้อเซาะหาคนก้าคนเดียวหื้อเข้าฮีตศาสนายิว เมื่อเข้าฮีตแล้ว ก็เยียะหื้อเขาสมควรตี้จะตกหม้อหน้าฮกนักเหลือเจ้าตังหลายแหมสองเต้า
16 “ความฉิบหายก็จะเกิดกับคนนำตางตี้ต๋าบอด ตี้ต้องฮับความตุ๊ก หมู่เจ้าสอนว่า ‘ถ้าคนใดก็ต๋ามเมื่อสาบานโดยอ้างพระวิหาร ก็บ่มีความหมายอะหยัง แต่ถ้าคนใดสาบานอ้างคำของพระวิหาร เขาจะต้องเยียะตวยกำสาบานตี้ได้อ้างแล้วนั้นหื้อได้’
17 หมู่คนง่าวป๋ายบ่ปอต๋าบอดแหม อันไหนสำคัญเหลือกั๋น คำในพระวิหารกาว่าพระวิหารตี้เยียะหื้อคำนั้นเป๋นสิ่งศักดิ์สิทธิ์
18 หมู่เจ้ายังอู้แหมว่า ‘ถ้าคนใดก็ต๋ามสาบานโดยอ้างแต้นปู่จา ก็บ่มีความหมายอะหยัง แต่ถ้าคนใดสาบานโดยอ้างเครื่องปู่จาบนแต้นปู่จานั้น เขาจะต้องเยียะตวยกำสาบานตี้ได้ว่านั้นหื้อได้’
19 เจ้าคนต๋าบอดแต๊ๆ อะหยังสำคัญเหลือกั๋น เครื่องปู่จากาว่าแต้นปู่จา อันใดตี้เยียะหื้อเครื่องปู่จานั้นศักดิ์สิทธิ์
20 ย้อนจาอี้ใผก็ต๋ามตี้สาบานโดยอ้างแต้นปู่จา เขาก็สาบานโดยอ้างแต้นปู่จาตึงเครื่องปู่จากู้อย่างตี้อยู่บนแต้นนั้นตวย
21 คนตี้สาบานโดยอ้างพระวิหาร เขาก็สาบานโดยอ้างพระวิหารผดแผวพระเจ้าผู้ตี้อยู่ในพระวิหารตวย
22 กับคนตี้สาบานโดยอ้างสวรรค์ ก็สาบานโดยอ้างบัลลังก์ของพระเจ้าตึงพระองค์ตี้นั่งอยู่บนบัลลังก์นั้นตวย
23 “ความฉิบหายก็จะเกิดกับหมู่ธรรมาจ๋ารย์กับหมู่ฟาริสี เจ้าเป๋นคนหน้าซื่อใจ๋ก๊ด ย้อนหมู่เจ้าถวายสิบลดจากหอมด่วน เม็ดผักจี กับยี่หร่า แต่สิ่งตี้สำคัญเหลือนั้นในบทบัญญัติ คือความยุติธรรม ความเมตต๋า กับความซื่อสัตย์ก็ละเลยเหีย ส่วนก๋านถวายสิบลด เจ้าก็ควรเยียะอยู่ แต่บ่ดีละสิ่งสำคัญหมู่นั้นตวย
24 คนนำตางตี้ต๋าบอด หมู่เจ้ากรองแมงตั๋วหน้อยๆ ออกจากน้ำกิ๋น แต่ลืนอูฐเข้าไปตึงตั๋ว
25 “ความฉิบหายก็จะเกิดกับหมู่ธรรมาจ๋ารย์กับหมู่ฟาริสี เจ้าเป๋นคนหน้าซื่อใจ๋ก๊ด หมู่เจ้าล้างถ้วยจานก้าตังนอกเต้าอั้น แต่ตังในนั้นมีก้าความโลภกับความมัวเมาในกิเลสเต๋มไปหมด
26 หมู่ฟาริสีต๋าบอด หื้อหมู่เจ้าล้างตังในถ้วยจานหื้อสะอาดเหียก่อน แล้วตังนอกก็จะสะอาดไปตวย
27 “ความฉิบหายก็จะเกิดกับหมู่ธรรมาจ๋ารย์กับหมู่ฟาริสี เจ้าเป๋นคนหน้าซื่อใจ๋ก๊ด ย้อนหมู่เจ้าเผียบเหมือนอุโมงค์ฝังศพตี้ตาสีขาว ตังนอกผ่องามแต๊ๆ แต่ตังในมีก้ากระดูกคนต๋ายกับสิ่งตี้เป๋นมลทินกู้อย่างเต๋มไปหมด
28 เหมือนกับหมู่เจ้า ตี้หื้อคนหันว่าเป๋นคนเยียะสิ่งตี้ถูกต้องต๋ามธรรม แต่แต๊ๆ ในตั๋วเจ้ามีความหน้าซื่อใจ๋ก๊ดกับความบ่ดีเต๋มไปหมด
29 “ความฉิบหายก็จะเกิดกับหมู่ธรรมาจ๋ารย์กับหมู่ฟาริสี เจ้าเป๋นคนหน้าซื่อใจ๋ก๊ด ย้อนหมู่เจ้าได้แป๋งอุโมงค์ฝังศพตี้เปิงกับผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระเจ้า แล้วแต่งหย้องหลุมฝังศพของคนหมู่ตี้เยียะถูกต้องต๋ามธรรม
30 หมู่เจ้าก็อู้ว่า ‘ถ้าเฮาอยู่ในสมัยป้ออุ๊ยแม่หม่อนของเฮานั้น เฮาจะบ่ยอมฮ่วมมือกับเขา ตี้ฆ่าหมู่ผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระเจ้าหมู่นี้แน่ๆ’
31 เป๋นก๋านแสดงหื้อหันว่าหมู่เจ้ายอมฮับว่า ตั๋วเก่าเป๋นลูกหลานของคนหมู่นั้น ตี้ฆ่าผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระเจ้า
32 ย้อนจาอั้น หื้อเยียะบาปตี้ป้ออุ๊ยแม่หม่อนของหมู่เจ้าได้ตั้งเก๊าเยียะไว้หื้อเสร็จเหียเต๊อะ
33 “หมู่จ้าดงู หมู่จ้าดงูปิ๊ด หมู่เจ้าจะป๊นจากหม้อหน้าฮกได้จาใด
34 ย้อนจาอั้น เฮาจะส่งผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระเจ้า คนตี้มีปั๋ญญา กับธรรมาจ๋ารย์มาหาเจ้าตังหลาย แล้วเจ้าตังหลายก็จะยับเขาหมู่นั้นไปฆ่าเหียพ่อง ไปเขิงบนไม้ก๋างเขนพ่องไปเฆี่ยนในธรรมศาลาของจาวยิวพ่อง ไล่หมู่เขาหนีจากเมืองนึ่งไปแหมเมืองนึ่งพ่อง
35 ย้อนจาอั้นโต้ษจะมาเถิงหมู่เจ้านี่ละ ตี้ได้ฆ่าคนตี้บริสุทธิ์ ตั้งแต่อาแบลตี้ถูกฆ่าต๋ายจ๋นเถิงเศคาริยาห์ลูกของเบเรคิยาห์ ตี้ถูกฆ่าต๋ายหละหว่างพระวิหารกับแต้นปู่จา
36 เฮาบอกความจริงแก่เจ้าตังหลายว่า โต้ษตี้ได้ฆ่าคนหมู่นั้นก็จะมาเถิงคนในยุคนี้อย่างแน่นอน
พระเยซูเตื๋อนคนในกรุงเยรูซาเล็ม
37 “โอ เยรูซาเล็ม เยรูซาเล็มเหย เจ้าคือผู้ตี้ได้ฆ่าผู้เป๋นปากเป๋นเสียงแตนพระเจ้า แล้วเอาบ่าหินขว้างคนหมู่นั้นตี้พระเจ้าส่งมาหาหมู่เจ้าจ๋นต๋าย หลายเตื้อเฮาใค่เอาลูกของเจ้ามาไว้ในอ้อมอก เหมือนแม่ไก่กกลูกอยู่ใต้ปีกของมัน แต่เจ้าบ่ยอม
38 ผ่อหื้อดีเน่อ เฮือนของเจ้าจะถูกละขว้างหื้อฮ้างไปเหีย
39 เฮาขอบอกเจ้าตังหลายไว้เน่อว่า ตั้งแต่นี้ต่อไปปายหน้า เจ้าตังหลายจะบ่หันเฮาแหมแล้ว จ๋นกว่าหมู่เจ้าจะเอิ้นว่า ‘ขอพระเจ้าปั๋นปอนผู้ตี้มาในนามขององค์พระผู้เป๋นเจ้า’ ”