9
พระเยซูฮักษาคนเป๋นง่อย
1 พระเยซูก็ลงเฮือข้ามทะเลสาบปิ๊กไปเมืองคาเปอรนาอุมตี้เป๋นตี้อยู่ของพระองค์
2 มีคนปากั๋นหามคนง่อยนอนอยู่ตี้นอนคนนึ่งมาหาพระเยซู เมื่อพระองค์หันความเจื้อของหมู่เขา ก็อู้กับคนง่อยว่า “ลูกเหย สบายใจ๋เต๊อะ บาปของเจ้าได้โผดยกหื้อแล้วเน่อ”
3 เมื่อหมู่ธรรมาจ๋ารย์บางคนได้ยินจาอั้นก็กึ๊ดในใจ๋ว่า “คนนี้ก่ำลังอู้หมิ่นประมาทพระเจ้า”
4 พระเยซูฮู้กำกึ๊ดในใจ๋ของหมู่เขา ก็ถามว่า “เป๋นจาใดหมู่ต้านจึงกึ๊ดบ่ดีในใจ๋จาอี้
5 อันใดจะง่ายเหลือกั๋น ตี้จะว่า ‘บาปของเจ้าได้โผดยกแล้ว’ กาว่า ‘ลุกขึ้นเตียวไปเต๊อะ’
6 แต่เปื้อว่าต้านตังหลายจะฮู้ว่า บุตรมนุษย์มีสิทธิอำนาจในโลกตี้จะโผดยกโต้ษบาปได้” แล้วพระองค์ก็อู้กับคนง่อยนั้นว่า “ลุกขึ้นแบกตี้นอนปิ๊กไปบ้านเต๊อะ”
7 คนง่อยนั้นก็ลุกขึ้น แล้วเตียวปิ๊กบ้าน
8 เมื่อจาวบ้านจาวเมืองหันจาอั้น กู้คนก็เก๋งกั๋ว แล้วปากั๋นสรรเสริญพระเจ้า ตี้ยอมหื้อคนมีสิทธิอำนาจเยียะจาอั้นได้ตวย
พระเยซูฮ้องมัทธิวเป๋นสาวก
9 เมื่อพระเยซูออกจากตี้หั้นมาแล้ว ก็หันป้อจายคนนึ่งจื้อมัทธิวนั่งอยู่ตี้ด่านเก็บภาษี พระองค์บอกเขาว่า “ตวยเฮามาเต๊อะ” มัทธิวก็ลุกขึ้นตวยพระองค์ไป
10 ต๋อนตี้พระเยซูกับหมู่สาวกกิ๋นข้าวอยู่ในบ้านของมัทธิว คนเก็บภาษีกับคนบาปหลายคนก็เข้ามาฮ่วมกิ๋นข้าวตวย
11 เมื่อหมู่ฟาริสีหันจาอั้น ก็อู้กับหมู่สาวกของพระเยซูว่า “เป๋นจาใดอาจ๋ารย์ของหมู่ต้าน มานั่งกิ๋นข้าวฮ่วมกับคนเก็บภาษีตึงคนบาปจาอั้น”
12 เมื่อพระเยซูได้ยินจาอั้น ก็ตอบว่า “คนอยู่ดีสบาย แข็งแฮง บ่ต้องก๋านหมอ แต่คนตี้บ่สบายต้องก๋านหมอ
13 หื้อปิ๊กไปเฮียนพระคัมภีร์ข้อนี้หื้อดีๆ ตี้พระเจ้าบอกว่า ‘เฮาต้องก๋านความเมตต๋า บ่ใจ้ต้องก๋านสัตว์มาปู่จา’ ย้อนเฮาบ่ได้มาเปื้อฮ้องหาคนตี้กึ๊ดว่าเป๋นคนถูกต้องต๋ามธรรม แต่มาเปื้อฮ้องหาคนบาป”
เรื่องก๋านถือศีลอดอาหาร
14 ส่วนสาวกของยอห์นผู้หื้อบัพติศมา มาถามพระเยซูว่า “หมู่เฮาตึงหมู่ฟาริสีถือศีลอดอาหาร แต่เป๋นจาใดสาวกตังหลายของต้านบ่เยียะพ่อง”
15 พระเยซูก็ตอบเป๋นกำเผียบว่า “เมื่อเจ้าบ่าวยังอยู่ เปื้อนๆ ของเขาจะเป๋นตุ๊กโศกเศร้าได้จาใด แต่จะมีวันนึ่งตี้เจ้าบ่าวจะถูกเอาไปจากหมู่เขา เถิงต๋อนนั้นหมู่เขาก็จะปากั๋นถือศีลอดอาหาร
16 “บ่มีใผเอาผ้าใหม่ไปปะเสื้อผ้าเก่าเน่อ ย้อนว่าผ้าใหม่ตี้ปะไปนั้นเมื่อหดก็จะจั๊กเสื้อผ้าผืนเก่าปุดนักเหลือเก่า
17 กับบ่มีใผเอาเหล้าองุ่นหมักใหม่ๆ ใส่ถงหนังเก่า ย้อนว่าเหล้าองุ่นหมักใหม่นั้นจะเยียะหื้อถงหนังเก่าแตก เหล้าองุ่นก็ฮั่วออกมาหมด ถงแก่นนั้นก็จะใจ๊บ่ได้ แต่เปิงดีตี้จะเอาเหล้าองุ่นหมักใหม่ใส่ในถงหนังใหม่ แล้วเหล้าองุ่นกับถงหนังใจ๊ได้ตึงสอง”
พระเยซูจ้วยจีวิตหละอ่อนกับฮักษาแม่ญิงเป๋นเลือดตกบ่หยุด
18 ต๋อนตี้พระเยซูก่ำลังอู้กำเผียบอยู่นั้น ก็มีนายธรรมศาลาของจาวยิวคนนึ่ง เข้ามาคุกเข่าไหว้ต่อหน้าพระองค์อู้ว่า “ลูกสาวของข้าพเจ้าต๋ายบ่ปอเมินมานี่ ขอพระองค์โผดไปวางมือบนตั๋วของเขา ลูกสาวของข้าพเจ้าก็จะปิ๊กเป๋นขึ้นมาแหมใหม่”
19 พระเยซูตึงหมู่สาวกของพระองค์ก็ตวยเขาไป
20 ต๋อนนั้นก็มีแม่ญิงคนนึ่งเป๋นโรคเลือดตกบ่หยุดมาสิบสองปี๋แล้ว ตุ๊กทรมานเหลือขนาด แม่ญิงคนนี้ลักมอบมาตังหลังพระเยซู แล้วก็หยุบตี๋นเสื้อคุมของพระองค์
21 ย้อนนางกึ๊ดในใจ๋ว่า “ถ้าได้หยุบตี๋นเสื้อคุมของพระองค์เต้าอั้น เฮาก็จะหายแน่ๆ”
22 ส่วนพระเยซูงว้ายหลังปิ๊กมาหันใส่ก็อู้กับนางว่า “ลูกเหย สบายใจ๋ได้แล้วเน่อ ความเจื้อของเจ้าเยียะหื้อเจ้าหายโรคแล้ว” แล้วนางก็หายบ่าเดี่ยวนั้นเลย
23 เมื่อพระเยซูเตียวมาแผวเฮือนของนายธรรมศาลา ก็หันหมู่คนปากั๋นเป่าปี่เป่าแนเล่นเพลงงานศพ กับคนจ๋ำนวนนักเยียะเสียงดังวุ่นวะวุ่นวาย
24 พระเยซูก็ไล่คนหมู่นั้นว่า “ออกไปหื้อหมด หละอ่อนแม่ญิงคนนี้ยังบ่ต๋ายเตื้อลอ ก่ำลังนอนหลับอยู่บ่ดาย” คนตังหลายก็ใค่หัวใส่พระองค์
25 หลังจากไล่คนหมู่นั้นออกไปหมดแล้ว พระเยซูก็เข้าไปในห้องแล้วก๋ำมือหละอ่อนไว้ หละอ่อนก็ลุกขึ้นมา
26 เรื่องตี้เกิดขึ้นนี้ก็เล่าลืออู้กั๋นไปใคว่แคว้นนั้น
พระเยซูฮักษาคนต๋าบอด
27 เมื่อพระเยซูออกมาจากเฮือนของนายธรรมศาลา ก็มีคนต๋าบอดสองคนตวยมา ฮ้องเอิ้นเสียงดังว่า “ต้านผู้เป๋นบุตรของกษัตริย์ดาวิด เหย ขอโผดอินดูหมู่เฮาตวยเต๊อะ”
28 เมื่อพระเยซูเข้าไปในเฮือนแล้ว คนต๋าบอดตึงสองคนก็ตวยเข้าไป พระองค์ถามเขาว่า “ต้านตึงสองเจื้อว่าเฮาจะเยียะหื้อต๋าของต้านผ่อหันได้จาอั้นกา” คนต๋าบอดสองคนนั้นตอบว่า “ต้านครับ เฮาเจื้อแต๊ๆ”
29 พระเยซูเอามือจิตี้แก่นต๋าของคนตึงสอง อู้ว่า “หื้อเป๋นไปต๋ามตี้ต้านเจื้อเต๊อะ”
30 แล้วเขาตึงสองคนก็ผ่อหัน พระเยซูเตื๋อนเขาว่า “ห้ามบอกเรื่องนี้หื้อใผคนใดฮู้”
31 แต่เมื่อเขาตึงสองไปแล้ว ก็เล่าเรื่องตี้เกิดขึ้นเกี่ยวกับพระองค์หื้อคนอื่นในแคว้นนั้นฮู้จ๋นใคว่ไปหมด
พระเยซูฮักษาคนเป๋นใบ้
32 ต๋อนตี้ป้อจายตี้หายต๋าบอดสองคนนั้นออกไปจากตี้หั้น มีคนปาป้อจายตี้โดนผีเข้ามาหาพระเยซู ผีได้เยียะหื้อเขาเป๋นใบ้
33 เมื่อพระเยซูไล่ผีนั้นออกไปแล้ว ป้อจายคนนั้นก็อู้ได้ คนตังหลายก็งืด ปากั๋นอู้ว่า “บ่เกยฮู้บ่เกยหันเรื่องจาอี้ในประเทศอิสราเอลมาก่อนสักเตื้อ”
34 แต่หมู่ฟาริสีอู้ว่า “คนนี้ไล่ผีออกได้โดยใจ๊อำนาจของหัวหน้าผี”
พระเยซูอู้เรื่องจ้วยกั๋นนำคนมาเจื้อ
35 พระเยซูเตียวตางไปใคว่กู้เมือง ตึงกู้หมู่บ้าน แล้วสั่งสอนในธรรมศาลาของจาวยิว กับบอกข่าวดีเรื่องแผ่นดินของพระเจ้า ก็ฮักษาพยาธิตึงก๋านเจ็บป่วยต่างๆ หื้อคนตังหลายหายตวย
36 เมื่อพระเยซูหันคนตังหลาย พระองค์ก็ฮู้สึกอินดูหมู่เขา ย้อนว่าหมู่เขาตุ๊กใจ๋หลายอย่าง กับบ่มีใผจ้วย เผียบเหมือนฝูงแกะตี้บ่มีคนเลี้ยง
37 พระองค์อู้กับหมู่สาวกว่า “มีคนนักตี้พร้อมจะฮับเจื้อเหมือนข้าวเหลืองเต๋มโต้ง แต่คนงานตี้จะเกี่ยวนั้นยังมีหน้อยล้ำไป
38 ย้อนจาอั้นหื้อจ้วยกั๋นอ้อนวอนขอพระเจ้า ผู้เผียบเหมือนเจ้าของนาหื้อส่งคนงานมา เปื้อจ้วยกั๋นเกี่ยวพืชผลของพระองค์ตวย”