12
แม่ญิงกับมังกร
1 หลังจากนั้น ก็มีหมายสำคัญอันยิ่งใหญ่เกิดขึ้นบนต๊องฟ้า คือมีแม่ญิงคนนึ่งนุ่งตะวันเป๋นเสื้อผ้า มีเดือนอยู่ปื๊นตี๋น บนหัวของนางมีมงกุฎตี้เป๋นดาวสิบสองดวง
2 แม่ญิงคนนี้ต๊อง นางฮ้องอย่างเจ็บปวดย้อนว่าใก้จะเกิดลูกแล้ว
3 ข้าพเจ้าก็ได้หันสิ่งตี้เป๋นหมายสำคัญแหมอย่างนึ่งเกิดขึ้นบนต๊องฟ้า มีมังกรแดงใหญ่ตั๋วนึ่ง มีเจ็ดหัวสิบเขา แต่ละหัวมีมงกุฎใส่อยู่
4 หางแกว่งกวั๊ดเอานึ่งในสามของดาวบนต๊องฟ้าขว้างตกลงมาบนโลก แล้วก็ยืนอยู่ตั๊ดหน้าแม่ญิงตี้ก่ำลังจะเกิดลูกคนนั้น เปื้อแนจะกิ๋นลูกของนางตันทีตี้เกิดออกมา
5 แม่ญิงคนนั้นได้เกิดลูกป้อจาย คนตี้จะปกครองจ้าดตังหลายด้วยคทาเหล็ก แต่พระเจ้าก็ฮับเอาลูกของนางไปอยู่ตวยบนบัลลังก์ของพระองค์
6 แล้วนางก็ได้หนีเข้าไปในดินแดนทุรกั๋นดาร ไปตี้พระเจ้าได้เกียมไว้สำหรับนาง เปื้อนางจะได้ฮับก๋านผ่อกอยเป๋นเวลานึ่งปันสองร้อยหกสิบวัน
7 ต่อมา ได้เกิดสงครามขึ้นบนสวรรค์ มีคาเอล กับทูตตี้ติดต๋ามเขาได้ต่อสู้กับมังกรตั๋วนั้น แต่มังกรตั๋วนั้นกับหมู่ตี้ติดต๋ามมันก็ต่อสู้ตอบโต้
8 ฝ่ายมังกรก๊าน มันกับหมู่ตี้ติดต๋ามจึงอยู่บนสวรรค์บ่ได้แหมต่อไป
9 มังกรใหญ่ตี้เป๋นงูโบราณนั้น เซิ่งฮ้องกั๋นว่า มาร กาว่า ซาต๋าน ผู้ตี้ล่อลวงมนุษย์ตึงโลก ก็ถูกยู้โจ้งลงมาบนโลกพร้อมกับหมู่ตี้ติดต๋าม
10 หลังจากนั้นข้าพเจ้าก็ได้ยินเสียงดังขึ้นในสวรรค์ว่า
“บ่าเดี่ยวนี้ พระเจ้าจ้วยเฮาหื้อรอดแล้ว กับพระเจ้าจะใจ๊ฤทธิ์อำนาจของพระองค์ปกครองแผ่นดินของพระองค์
กับพระคริสต์ของพระองค์ได้สำแดงสิทธิอำนาจของพระองค์แล้ว
ผู้ตี้เต็กโต้ษปี้น้องของเฮาต่อหน้าพระเจ้าตึงวันตึงคืน
ได้ถูกยู้โจ้งไปแล้ว
11 แต่ปี้น้องของเฮามีชัยได้นั้น
ก็ย้อนเลือดของลูกแกะตั๋วนั้นตี้ต๋าย
กับย้อนกำพยานของหมู่เขาเอง
หมู่เขายอมต๋ายบ่เสียดายจีวิตของต๋น
12 ย้อนจาอี้ ขอหื้อสวรรค์
กับผู้ตี้อยู่บนสวรรค์นั้นจงจื้นจมยินดีเต๊อะ
แต่หมู่เจ้าตี้อยู่ในโลกกับในทะเลจะปะกับความฉิบหาย
ย้อนมารได้ลงมาหาหมู่เจ้าด้วยความแค้นขนาดหนัก
ย้อนฮู้ว่าเวลาของมันมีหน้อยนักแกแล้ว”
13 เมื่อมังกรหันว่าถูกยู้ขว้างลงบนแผ่นดินโลกแล้ว ก็ได้ไล่เซาะหาแม่ญิงตี้เกิดลูกป้อจายคนนั้น
14 แต่แม่ญิงนั้นได้ฮับปีกของนกอินทรีใหญ่สองปีก เปื้อนางจะได้บินเข้าไปในตี้ดินแดนทุรกั๋นดาร ไปตี้ตี้ได้จัดเกียมไว้สำหรับนาง เปื้อนางจะได้ฮับก๋านผ่อกอยตลอดเวลาสามปี๋เกิ่ง กับจะได้อยู่ห่างจากมังกรตั๋วนั้น
15 แล้วมังกรก็ได้พ่นน้ำออกจากปากเหมือนกับแม่น้ำไหล เปื้อตี้จะหื้อน้ำปั๊ดแม่ญิงคนนั้นไป
16 แต่แผ่นดินโลกได้จ้วยแม่ญิงนั้น โดยแยกออกเป๋นฮ่อมดูดน้ำตี้มังกรนั้นได้พ่นออกมาจากปากไหลลงไปในฮ่อมนั้นเหีย
17 เยียะหื้อมังกรโขดแค้นแม่ญิงคนนั้นนักขนาด จึงไปเยียะสงครามกับลูกหลานตี้เหลืออยู่ของนาง หมู่เขาคือคนตี้เจื้อฟังบทบัญญัติของพระเจ้ากับกำพยานของพระเยซูเกี่ยวกับพระเจ้า
18 มังกรนั้นได้ไปยืนอยู่ตี้ฮิมฝั่งทะเล