انجیل مرقس
۱
یحیی تعمید‌دهنده راه را برای عیسی آماده می‌کند
(متی ۳: ۱-۱۲، لوقا ۳: ۱-۱۸)
۱ ابتدا انجیل عیسی مسیح پسر خدا.
۲ چنانکه در اشعیا نبی مکتوب است، «اینک رسول خود را پیش روی تو می‌فرستم تاراه تو را پیش تو مهیا سازد.
۳ صدای ندا کننده‌ای در بیابان که راه خداوند را مهیا سازید و طرق او راراست نمایید.»
۴ یحیی تعمید‌دهنده در بیابان ظاهر شد وبجهت آمرزش گناهان به تعمید توبه موعظه می‌نمود.
۵ و تمامی مرز و بوم یهودیه و جمیع سکنه اورشلیم نزد وی بیرون شدند و به گناهان خود معترف گردیده، در رود اردون از او تعمیدمی یافتند.
۶ و یحیی را لباس از پشم شتر وکمربند چرمی بر کمر می‌بود و خوراک وی ازملخ و عسل بری.
۷ و موعظه می‌کرد و می‌گفت که «بعد از من کسی تواناتر از من می‌آید که لایق آن نیستم که خم شده، دوال نعلین او را باز کنم.
۸ من شما را به آب تعمید دادم. لیکن او شما را به روح‌القدس تعمید خواهد داد.»
یحیی عیسی را تعمید می‌دهد
(متی ۳: ۱۳-۱۷، لوقا ۳: ۲۱-۲۲)
۹ و واقع شد در آن ایام که عیسی از ناصره جلیل آمده در اردن از یحیی تعمید یافت.
۱۰ وچون از آب برآمد، در ساعت آسمان را شکافته دید و روح را که مانند کبوتری بروی نازل می‌شود.
۱۱ و آوازی از آسمان در‌رسید که «توپسر حبیب من هستی که از تو خشنودم.»
تجربه عیسی در بیابان
(متی ۴: ۱-۱۱، لوقا ۴: ۱-۱۳)
۱۲ پس بی‌درنگ روح وی را به بیابان می‌برد.
۱۳ و مدت چهل روز در صحرا بود و شیطان او راتجربه می‌کرد و با وحوش بسر می‌برد و فرشتگان او را پرستاری می‌نمودند.
موعظه عیسی در جلیل
(متی ۴: ۱۲-۱۷، لوقا ۴: ۱۴-۱۵، یوحنا ۴: ۴۳-۴۵)
۱۴ و بعد از گرفتاری یحیی، عیسی به جلیل آمده، به بشارت ملکوت خدا موعظه کرده،
۱۵ می گفت: «وقت تمام شد و ملکوت خدانزدیک است. پس توبه کنید و به انجیل ایمان بیاورید.»
چهار ماهیگیر عیسی را پیروی می‌کنند
(متی ۴: ۱۸-۲۲)
۱۶ و چون به کناره دریای جلیل می‌گشت، شمعون و برادرش اندریاس را دید که دامی دردریا می‌اندازند زیرا که صیاد بودند.
۱۷ عیسی ایشان را گفت: «از عقب من آیید که شما را صیادمردم گردانم.»
۱۸ بی‌تامل دامهای خود را گذارده، از پی او روانه شدند.
۱۹ و از آنجا قدری پیشتررفته، یعقوب بن زبدی و برادرش یوحنا را دید که در کشتی دامهای خود را اصلاح می‌کنند.
۲۰ درحال ایشان را دعوت نمود. پس پدر خود زبدی را با مزدوران در کشتی گذارده، از عقب وی روانه شدند.
عیسی با اقتدار بسیار تعلیم می‌دهد
(لوقا ۴: ۳۱-۳۷)
۲۱ و چون وارد کفرناحوم شدند، بی‌تامل درروز سبت به کنیسه درآمده، به تعلیم دادن شروع کرد،
۲۲ به قسمی که از تعلیم وی حیران شدند، زیرا که ایشان را مقتدرانه تعلیم می‌داد نه مانندکاتبان.
۲۳ و در کنیسه ایشان شخصی بود که روح پلیدداشت. ناگاه صیحه زده،
۲۴ گفت: «ای عیسی ناصری ما را با تو چه‌کار است؟ آیا برای هلاک کردن ما آمدی؟ تو را می‌شناسم کیستی، ای قدوس خدا!»
۲۵ عیسی به وی نهیب داده، گفت: «خاموش شو و از او درآی!»
۲۶ در ساعت آن روح خبیث او را مصروع نمود و به آواز بلند صدازده، از او بیرون آمد.
۲۷ و همه متعجب شدند، بحدی که از همدیگر سوال کرده، گفتند: «این چیست و این چه تعلیم تازه است که ارواح پلید رانیز با قدرت امر می‌کند و اطاعتش می‌نمایند؟»
۲۸ و اسم او فور در تمامی مرز و بوم جلیل شهرت یافت.
شفای مادرزن پطرس و بسیاری دیگر
(متی ۸: ۱۴-۱۷، لوقا ۴: ۳۸-۴۱)
۲۹ و از کنیسه بیرون آمده، فور با یعقوب ویوحنا به خانه شمعون و اندریاس درآمدند.
۳۰ ومادر‌زن شمعون تب کرده، خوابیده بود. درساعت وی را از حالت او خبر دادند.
۳۱ پس نزدیک شده، دست او را گرفته، برخیزانیدش که همان وقت تب از او زایل شد و به خدمت گذاری ایشان مشغول گشت.
۳۲ شامگاه چون آفتاب به مغرب شد، جمیع مریضان و مجانین را پیش او آوردند.
۳۳ و تمام شهر بر در خانه ازدحام نمودند.
۳۴ و بسا کسانی را که به انواع امراض مبتلا بودند، شفا داد ودیوهای بسیاری بیرون کرده، نگذارد که دیوهاحرف زنند زیرا که او را شناختند.
موعظه عیسی در سراسر جلیل
(متی ۴: ۲۳-۲۵، لوقا ۴: ۴۲-۴۴)
۳۵ بامدادان قبل از صبح برخاسته، بیرون رفت و به ویرانه‌ای رسیده، در آنجا به دعا مشغول شد.
۳۶ و شمعون و رفقایش در‌پی او شتافتند.
۳۷ چون او را دریافتند، گفتند: «همه تو رامی طلبند.»
۳۸ بدیشان گفت: «به دهات مجاورهم برویم تا در آنها نیز موعظه کنم، زیرا که بجهت این کار بیرون آمدم.»
۳۹ پس در تمام جلیل درکنایس ایشان وعظ می‌نمود و دیوها را اخراج می‌کرد.
شفای یک جذامی
(متی ۸: ۱-۴، لوقا ۵: ۱۲-۱۶)
۴۰ و ابرصی پیش وی آمده، استدعا کرد وزانو زده، بدو گفت: «اگر بخواهی، می‌توانی مراطاهر سازی!»
۴۱ عیسی ترحم نموده، دست خودرا دراز کرد و او را لمس نموده، گفت: «می‌خواهم. طاهر شو!»
۴۲ و چون سخن گفت، فی الفور برص از او زایل شده، پاک گشت.
۴۳ و اورا قدغن کرد و فور مرخص فرموده،
۴۴ گفت: «زنهار کسی را خبر مده، بلکه رفته خود را به کاهن بنما و آنچه موسی فرموده، بجهت تطهیر خودبگذران تا برای ایشان شهادتی بشود.»
۴۵ لیکن اوبیرون رفته، به موعظه نمودن و شهرت دادن این امر شروع کرد، بقسمی که بعد از آن او نتوانست آشکارا به شهر درآید بلکه در ویرانه های بیرون بسر می‌برد و مردم از همه اطراف نزد وی می‌آمدند.