۱۴
قتل یحیای تعمیددهنده
(مرقس ۶: ۱۴-۲۹، لوقا ۹: ۷-۹)
۱ در آن هنگام هیرودیس تیترارخ چون شهرت عیسی را شنید،
۲ به خادمان خود گفت: «این است یحیی تعمیددهنده که ازمردگان برخاسته است، و از این جهت معجزات از او صادر می‌گردد.»
۳ زیرا که هیرودیس یحیی را بخاطر هیرودیا، زن برادر خود فیلپس گرفته، در بند نهاده و در زندان انداخته بود؛
۴ چون که یحیی بدو همی گفت: «نگاه داشتن وی بر تو حلال نیست.»
۵ و وقتی که قصد قتل او کرد، از مردم ترسید زیرا که او را نبی می‌دانستند.
۶ اما چون بزم میلاد هیرودیس را می‌آراستند، دختر هیرودیا درمجلس رقص کرده، هیرودیس را شاد نمود.
۷ از این‌رو قسم خورده، وعده داد که آنچه خواهدبدو بدهد.
۸ و او از ترغیب مادر خود گفت که «سریحیی تعمیددهنده را الان در طبقی به من عنایت فرما.»
۹ آنگاه پادشاه برنجید، لیکن بجهت پاس قسم و خاطر همنشینان خود، فرمود که بدهند.
۱۰ و فرستاده، سر یحیی را در زندان از تن جدا کرد،
۱۱ و سر او را در طشتی گذارده، به دختر تسلیم نمودند و او آن را نزد مادر خود برد.
۱۲ پس شاگردانش آمده، جسد او را برداشته، به خاک سپردند و رفته، عیسی را اطلاع دادند.
پنج نان و دو ماهی
(مرقس ۶: ۳۰-۴۴، لوقا ۹: ۱۰-۱۷، یوحنا ۶: ۱-۱۵)
۱۳ و چون عیسی این را شنید، به کشتی سوارشده، از آنجا به ویرانه‌ای به خلوت رفت. و چون مردم شنیدند، از شهرها به راه خشکی از عقب وی روانه شدند.
۱۴ پس عیسی بیرون آمده، گروهی بسیار دیده، بر ایشان رحم فرمود وبیماران ایشان را شفا داد.
۱۵ و در وقت عصر، شاگردانش نزد وی آمده، گفتند: «این موضع ویرانه است و وقت الان گذشته. پس این گروه رامرخص فرما تا به دهات رفته بجهت خود غذابخرند.»
۱۶ عیسی ایشان را گفت: «احتیاج به رفتن ندارند. شما ایشان را غذا دهید.»
۱۷ بدو گفتند: «در اینجا جز پنج نان و دو ماهی نداریم!»
۱۸ گفت: «آنها را اینجا به نزد من بیاورید!»
۱۹ وبدان جماعت فرمود تا بر سبزه نشستند و پنج نان و دو ماهی را گرفته، به سوی آسمان نگریسته، برکت داد و نان را پاره کرده، به شاگردان سپرد وشاگردان بدان جماعت.
۲۰ و همه خورده، سیر شدند و از پاره های باقی‌مانده دوازده سبد پرکرده، برداشتند.
۲۱ و خورندگان سوای زنان واطفال قریب به پنج هزار مرد بودند.
راه رفتن بر روی آب
(مرقس ۶: ۴۵-۵۲، یوحنا ۶: ۱۶-۲۱)
۲۲ بی‌درنگ عیسی شاگردان خود را اصرارنمود تا به کشتی سوار شده، پیش از وی به کناره دیگر روانه شوند تا آن گروه را رخصت دهد.
۲۳ وچون مردم را روانه نمود، به خلوت برای عبادت بر فراز کوهی برآمد. و وقت شام در آنجا تنها بود.
۲۴ اما کشتی در آن وقت در میان دریا به‌سبب بادمخالف که می‌وزید، به امواج گرفتار بود.
۲۵ و درپاس چهارم از شب، عیسی بر دریا خرامیده، به سوی ایشان روانه گردید.
۲۶ اما چون شاگردان، او را بر دریا خرامان دیدند، مضطرب شده، گفتندکه خیالی است؛ و از خوف فریاد برآوردند.
۲۷ اماعیسی ایشان را بی‌تامل خطاب کرده، گفت: «خاطر جمع دارید! منم ترسان مباشید!»
۲۸ پطرس در جواب او گفت: «خداوندا، اگر تویی مرا بفرما تا بر روی آب، نزد تو آیم.»
۲۹ گفت: «بیا!» در ساعت پطرس از کشتی فرود شده، برروی آب روانه شد تا نزد عیسی آید.
۳۰ لیکن چون باد را شدید دید، ترسان گشت و مشرف به غرق شده، فریاد برآورده، گفت: «خداوندا مرادریاب.»
۳۱ عیسی بی‌درنگ دست آورده، او رابگرفت و گفت: «ای کم‌ایمان، چرا شک آوردی؟»
۳۲ و چون به کشتی سوار شدند، بادساکن گردید.
۳۳ پس اهل کشتی آمده، او راپرستش کرده، گفتند: «فی الحقیقه تو پسر خدا هستی!»
شفای عده‌ای بسیار
(مرقس ۶: ۵۳-۵۶)
۳۴ آنگاه عبور کرده، به زمین جنیسره آمدند،
۳۵ و اهل آن موضع او را شناخته، به همگی آن نواحی فرستاده، همه بیماران را نزد او آوردند،
۳۶ و از او اجازت خواستند که محض دامن ردایش را لمس کنند و هر‌که لمس کرد، صحت کامل یافت.