3
نجات فقط از راه ایمان
1 ای غلاطیان که عقل خود را از دست دادهاید، کدام جادوگر اینچنین شما را افسون کرده است؟ مگر این شما نبودید که وقتی مرگ عیسی مسیح بر صلیب را برایتان تشریح کردم، آنچنان مجذوب شدید که گویی همان لحظه او را با چشم خود بر صلیب میدیدید؟
2 فقط میخواهم این را بدانم: آیا شما روحالقدس را از راه اجرای احکام شریعت یافتید، یا از راه شنیدن و ایمان آوردن به انجیل؟
3 چرا فکرتان را به کار نمیاندازید؟ شما که قبلاً با حفظ احکام مذهبی نتوانستید از نظر روحانی مقبول خدا گردید، چگونه تصور میکنید که اکنون از همان راه میتوانید مسیحیان روحانیتری باشید؟
4 شما که اینقدر زحمات را در راه انجیل متحمل شدید، آیا حالا میخواهید همه را دور بریزید؟ پس در واقع بیهوده زحمت کشیدید!
5 باز میخواهم بدانم که خدا به چه دلیل روحالقدس را به شما عطا میکند و در میان شما معجزات بهعمل میآورد؟ آیا به دلیل انجام اعمال شریعت، یا به خاطر ایمان به پیامی که شنیدید؟
6 همانگونه که «ابراهیم به خدا ایمان آورد و این برای او عدالت شمرده شد.»
7 در نتیجه، فرزندان واقعی ابراهیم آنانی هستند که حقیقتاً به خدا ایمان دارند.
8 علاوه بر این، در کتب مقدّس از پیش دیده شده بود که خدا غیریهودیان را نیز بر اساس ایمانشان بیگناه به شمار خواهد آورد. از این رو، خدا در همان زمان به ابراهیم مژده داد و فرمود: «همهٔ قومها از طریق تو برکت خواهند یافت.»
9 بنابراین، هر که به ایمان توسل میجوید، از همان برکت و لطف الهی برخوردار خواهد شد که نصیب ابراهیم، آن مردِ ایمان، گردید.
10 همچنین، کسانی که میخواهند بهوسیلۀ اجرای دستورهای شریعت نجات یابند، زیر لعنت خدا قرار دارند؛ زیرا در کتب مقدّس چنین آمده است: «ملعون باد کسی که حتی یکی از دستورهای کتاب شریعت را زیر پا بگذارد.»
11 در نتیجه، روشن است که هیچکس نمیتواند از راه اتکا به شریعت، مورد قبول خدا واقع شود، چنانکه در کتب مقدّس آمده: «عادل به ایمان خواهد زیست.»
12 اما روش شریعت با روش ایمان تفاوت بسیار دارد، زیرا در مورد روش شریعت در کتب مقدّس آمده: «از طریق اطاعت از احکام شریعت است که شخص از حیات برخوردار میشود.»
13 اما مسیح ما را از لعنت ناشی از روش شریعت رهایی بخشید. بله، مسیح، لعنت ما را بر خود گرفت، زیرا در کتب مقدّس آمده: «ملعون است هر که به دار آویخته شود.»
14 اکنون خدا میتواند همان برکتی را که به ابراهیم وعده داده بود، بهوسیلۀ عیسی مسیح به غیریهودیان نیز عطا فرماید. اکنون همهٔ ما مسیحیان میتوانیم روحالقدس موعود را از راه همین ایمان به دست آوریم.
شریعت نمیتواند وعدهٔ خدا را باطل سازد
15 برادران عزیز، حتی در زندگی روزمرهٔ ما، اگر کسی پیمان و قرارداد امضا کند و یا وصیتنامهای تنظیم نماید، دیگر هیچکس نمیتواند آن را باطل کند و یا تغییری در آن بدهد.
16 به همین ترتیب، خدا نیز به ابراهیم و به نسل او وعدههایی داد. کتابمقدّس نمیگوید که وعدهها برای «نسلهای تو» هستند، که گویی پای نسلهای بسیار در میان باشد، بلکه میگوید «به نسل تو»، که تنها به یک شخص اشاره میکند، یعنی به مسیح.
17 حال، مقصودم این است: شریعتی که خدا چهارصد و سی سال بعد از روزگار ابراهیم به موسی عطا فرمود، نمیتوانست عهد خدا با ابراهیم را باطل کرده، آن را منتفی سازد.
18 زیرا اگر میراث از راه اجرای شریعت حاصل میشد، دیگر با قبول وعدۀ خدا به دست نمیآمد. اما خدا آن را از راه وعده به ابراهیم عطا فرمود.
19 پس در این صورت، خدا شریعت را به چه علّت عطا کرد؟ شریعت در واقع بعد از وعدههای خدا عطا شد تا به انسان نشان دهد که احکام خدا را نگاه نمیدارد و گناهکار است. اما روش شریعت فقط تا زمان آمدن مسیح میبایست ادامه یابد، یعنی همان فرزندی که خدا به ابراهیم وعده داده بود. در اینجا فرق دیگری نیز وجود دارد: خدا شریعت و احکام خود را توسط فرشتگان به موسی عطا کرد تا او نیز آن را به مردم بدهد.
20 حال اگر دو نفر به توافق برسند واسطهای لازم است، اما خدا، که یکی است، وقتی وعدۀ خود را به ابراهیم داد، این کار را بدون واسطه انجام داد.
21 بنابراین، آیا شریعت خدا با وعدههای او تناقض دارد؟ هرگز! زیرا اگر شریعتی به ما داده میشد که میتوانست به ما حیات ابدی ببخشد، در آن صورت، میسر میگردید که با اطاعت از آن، وارد رابطهای درست با خدا شویم.
22 اما کتب مقدّس مشخص میسازند که همه چیز در زندان گناه اسیر است، تا آن برکت موعود بهواسطۀ ایمان به عیسی مسیح به آنانی عطا شود که ایمان میآورند.
با ایمان پسر خدا میشویم
23 پیش از آمدن مسیح، همهٔ ما در زندان موقت احکام و قوانین مذهبی به سر میبردیم، و تنها امید ما این بود که نجاتدهندۀ ما عیسی مسیح بیاید و ما را رهایی بخشد.
24 اجازه بدهید این مطلب را طور دیگری شرح دهم: شریعت همچون دایهای بود که از ما مراقبت میکرد تا زمانی که مسیح بیاید و ما را از راه ایمان، مقبول خدا سازد.
25 اما اکنون که روش ایمان آمده، دیگر نیازی نداریم شریعت دایۀ ما باشد.
26 زیرا همگی ما در اثر ایمان به عیسی مسیح فرزندان خدا میباشیم؛
27 و همهٔ ما که تعمید گرفتهایم، جزئی از وجود مسیح شدهایم و مسیح را پوشیدهایم.
28 دیگر فرقی نمیکند که یهودی باشیم یا غیریهودی، غلام باشیم یا آزاد، مرد باشیم یا زن؛ زیرا همهٔ ما مسیحیان در عیسی مسیح یکی هستیم؛
29 و اکنون که از آن مسیح شدهایم، فرزندان واقعی ابراهیم میباشیم و در نتیجه، تمام وعدههایی که خدا به ابراهیم داد، به ما نیز تعلق میگیرد.