دعای پادشاه
مزمور ۱۰۱
مزمور داوود.
1 ای خداوند، محبت و عدالت تو را می‌ستایم و با سرود تو را می‌پرستم.
2 مراقب خواهم بود تا راه درست و بی‌عیب را در پیش بگیرم. نزد من کِی خواهی آمد؟
در خانه خود، با دلی راست زندگی خواهم کرد.
3 هر چیز بد و ناپسند را از پیش چشم خود دور خواهم نمود.
کردار افراد نادرست را دوست نخواهم داشت و در کارهایشان سهیم نخواهم شد.
4 نادرستی را از خود دور خواهم ساخت و با گناهکاران معاشرت نخواهم کرد.
5 کسی را که از دیگران بدگویی کند ساکت خواهم کرد؛ شخص مغرور و خودخواه را متحمل نخواهم شد.
6 من در پی اشخاص امین و خداشناس هستم تا آنها را به کاخ خود بیاورم. کسی که درستکار باشد، او را به کار خواهم گماشت.
7 حیله‌گر به کاخ من راه نخواهد یافت و دروغگو نزد من نخواهد ماند.
8 هر روز عده‌ای از شریران را نابود خواهم کرد تا شهر خدا را از وجود همهٔ آنها پاک سازم.