3
Jezus przewyższa Mojżesza 
 
1 Przyjaciele, jesteście święci i powołani do życia wiecznego. Pamiętajcie więc o Jezusie, Bożym posłańcu i najwyższym kapłanie naszej wiary.  
2 On był wierny Bogu, który Go powołał, podobnie jak Mojżesz, który wiernie służył całemu Bożemu ludowi.  
3 Budowniczy cieszy się jednak większym uznaniem niż budynek, który zbudował. Dlatego Jezus jest otoczony większą chwałą niż Mojżesz.  
4 Każdy dom ma swojego budowniczego, a stwórcą wszystkiego jest Bóg.  
5 Mojżesz wiernie służył Bożemu ludowi, ale był tylko sługą i zapowiadał to, co miało dopiero nastąpić.  
6 Chrystus natomiast, jako Syn Boży, panuje nad Bożym ludem, do którego należymy także my, jeśli ufamy Panu i pokładamy w Nim naszą nadzieję.   
Ostrzeżenie przed niewiarą 
 
7 Dlatego właśnie Duch Święty mówi:  
„Dziś, jeśli usłyszycie głos Boga,   
8 nie stawiajcie Mu oporu,  
jak Izraelici podczas buntu,  
gdy byli kuszeni na pustyni.   
9 Bóg powiedział bowiem:  
Wasi przodkowie wystawiali mnie na próbę  
chociaż na własne oczy widzieli to,  
czego dokonałem.  
Dlatego przez czterdzieści lat   
10 gniewałem się na to pokolenie  
i powiedziałem sobie:  
Ci ludzie wciąż błądzą  
i nie chcą poznać mojej woli.   
11 Rozgniewałem się i powiedziałem:  
Nie dotrą na miejsce,  
w którym przygotowałem im odpoczynek”.   
12 Przyjaciele, uważajcie więc, aby u kogoś z was nie pojawiła się w sercu niewiara i aby nie odsunął się od żywego Boga.  
13 Codziennie zachęcajcie jedni drugich, dopóki trwa „dzisiaj”, aby nikt z was nie pozwolił okłamać się grzechowi i nie zaczął sprzeciwiać się Bogu.  
14 Mamy bowiem udział we wszystkim, co należy do Chrystusa, jeśli do końca będziemy Mu ufać.  
15 Właśnie dlatego powiedziano:  
„Dziś, jeśli usłyszycie głos Boga,  
nie stawiajcie Mu oporu,  
jak Izraelici podczas buntu”.   
16 Kim byli ci, którzy słyszeli głos Boga, a jednak buntowali się? Czy nie byli to ludzie, którzy wcześniej pod wodzą Mojżesza wyszli z Egiptu?  
17 Na kogo przez czterdzieści lat gniewał się Bóg? Czy nie na tych, którzy zgrzeszyli i poumierali na pustyni?  
18 A jakich ludzi miał na myśli, mówiąc: „Nie dotrą na miejsce, w którym przygotowałem im odpoczynek”, jeśli właśnie nie tych, którzy okazali nieposłuszeństwo?  
19 Widzimy więc, że powodem, dla którego nie dotarli na miejsce, była ich niewiara!