122
1 إِزْڒِي ن ؤُڭعّذْ. ن ذَاوُوذْ.
نشّْ فَارّْحغْ ؤُمِي ذ أَيِي نَّانْ:
”نشِّينْ أَذْ نُويُورْ
غَارْ ثَادَّارْثْ ن سِيذِي.
2 إِضَارنْ نّغْ بدّنْ-د
غَارْ ثوُّورَا نّشْ،
أَ ؤُرْشَالِيمْ!“
3 ؤُرْشَالِيمْ ثتّْوَابْنَا أَمْ يِيشْثْ ن ثنْذِينْثْ
نِّي إِتّْوَاشبَّارنْ مْلِيحْ
أَكْ-ذ يِيخفْ نّسْ.
4 غَارْ ذِينِّي تّْڭعَّاذنْثْ ثْقبَّاڒْ،
ثِيقبَّاڒْ ن سِيذِي،
عْلَاحْسَابْ لْفَارِيضَا إِ إِسْرَائِيل،
حِيمَا أَذْ قَاذَانْ إِسمْ ن سِيذِي.
5 مَاغَارْ ذِينِّي بدّنْ ڒكْرَاسِي ن شّْرعْ
ڒكْرَاسِي ن ثَادَّارْثْ ن ذَاوُوذْ.
6 تَّارمْ إِ ڒهْنَا ن ؤُرْشَالِيمْ:
”أَقَا أَذْ فڒْحنْ إِنِّي شمْ إِتّخْسنْ،
7 حِيمَا أَذْ ذِينْ يِيڒِي ڒهْنَا
غَارْ ڒْْحِيضْ ن زَّاثْ نّمْ،
ؤُڒَا ذ ڒْْهُوذْنثْ ذِي ڒقْصُورْ نّمْ.“
8 ذِي طّْوعْ ن أَيْثْمَا
ذ إِمدُّوكَّاڒْ إِنُو أَذْ إِنِيغْ:
”أَذْ ذَايمْ يِيڒِي ڒهْنَا!“
9 ذِي طّْوعْ ن ثَادَّارْثْ ن سِيذِي،
أَربِّي نّغْ،
أَذْ أَشْ أَرْزُوغْ خْ مِينْ إِشْنَانْ.