126
1 إِزْڒِي ن ؤُڭعّذْ.
ؤُمِي إِسّعْقبْ سِيذِي
إِنِّي د-إِذوْڒنْ غَارْ صِيهْيُونْ،
ثُوغَا أَنغْ أَخْمِي يِينِّي إِتُّورْجَانْ.
2 ثُوغَا أَقمُّونْ نّغْ إِشُّورْ
س ثْضحَّاشْثْ،
إِڒسْ نّغْ إِشُّورْ س ؤُسْڒِيوْڒوْ.
نَّانْ جَارْ ڒڭْنُوسْ:
’سِيذِي إِڭَّا ذَايْسنْ
ثِيمسْڒَايِينْ ثِيمقّْرَانِينْ!‘
3 سِيذِي إِڭَّا ذَايْنغْ
ثِيمسْڒَايِينْ ثِيمقّْرَانِينْ،
أَقَا نشِّينْ نْفَارْحْ زَّايسْ.
4 أَ سِيذِي، قدْجبْ ثَامحْبَاسْثْ نّغْ،
أَمْ مَامّشْ تّْقدْجْبنْثْ ثِيغزْرَاثِينْ
ثَامُّورْثْ ن لْجَانُوبْ.
5 إِنِّي إِزَارّْعنْ س إِمطَّاونْ،
أَذْ مْجَارنْ س ؤُسْڒِيوْڒوْ.
6 ونِّي يَاربُّونْ
ثَاخَانْشثْ ن زَّارِيعثْ،
إِتّْرُو خْمِي د-إِڭُّورْ،
مَاشَا خْمِي د غَا يَاسْ،
أَذْ د-يَاسْ س ؤُسْڒِيوْڒوْ،
أَذْ يَارْبُو ثِيقبِّيضِينْ ن إِمنْذِي نّسْ.