13
1 إِ ؤُمقّْرَانْ ن إِمغْنَاجنْ. أَزهّذْ ن ذَاوُوذْ.
2 مشْحَاڒْ عَاذْ، أَ سِيذِي، إِ ذ أَيِي غَا ثتُّوذْ؟
أَڒْ مشْحَاڒْ عَاذْ
إِ خَافِي إِ غَا ثسّْنُوفَّارذْ ؤُذمْ نّشْ؟
3 مشْهَاڒْ إِ إِقِّيمنْ أَذْ ڭّغْ عَاذْ
ڒهْمُومْ ذِي ڒعْمَارْ إِنُو،
أَشْضَانْ ذڭْ وُوڒْ إِنُو مْكُوڒْ أَسّْ؟
أَڒْ مڒْمِي غَا إِسّْعُودْجْ ڒعْذُو إِنُو
إِخفْ نّسْ خَافِي؟
4 خْزَارْ-د، أَرّْ-د خَافِي،
أَ سِيذِي، أَربِّي إِنُو!
أڭّْ ثْفَاوْثْ غَارْ ثِيطَّاوِينْ إِنُو،
حِيمَا وَارْ تّطّْصغْ إِضصْ ن ڒْْموْثْ،
5 حِيمَا ڒعْذُو إِنُو وَارْ إِقَّارْ:
”نشّْغلّْبغْ خَاسْ!“،
حِيمَا ونِّي ذ أَيِي إِحصَّارنْ
وَارْ إِفَارّحْ مَاڒَا فَارْغغْ.
6 نشّْ تّشْڒغْ
خْ ثْمخْسِيوْثْ نّشْ إِشوَّارنْ.
ؤُڒْ إِنُو أَذْ إِفَارْحْ خْ ؤُسنْجمْ نّشْ.
نشّْ أَذْغنّْجغْ إِ سِيذِي،
مَاغَارْ نتَّا إِڭَّا ذَايِي ڒْْخِيرْ.