146
هَالِّيلُو-يَاه.
أَ ڒعْمَارْ إِنُو، صبّحْ إِ سِيذِي.
نشّْ أَذْ صبّْحغْ إِ سِيذِي
مِينْ غَا كّغْ دَّارغْ،
أَذْ زهّْذغْ إِ أَربِّي إِنُو
مِينْ ذَا غَا كّغْ عَاذْ.
وَارْ ثْشڒْ خْ ثَارْوَا ن ثَاصِيڒثْ،
خْ مِّيسْ ن بْنَاذمْ،
ونِّي ؤُمِي وَارْ غَارْ إِدْجِي بُو ؤُسنْجمْ.
إِفّغْ بُوحْبڒْ نّسْ،
إِذْوڒْ غَارْ ثمُّورْثْ.
ذڭْ وَاسّْ نِّي سِيمَانْثْ نّسْ
أَذْ قْضَانْ إِنْوَاينْ نّسْ.
 
سّعْذْ ن ونِّي غَارْ إِدْجَا
أَربِّي ن يَاعْقُوبْ ذ أَمْعَاونْ،
ونِّي إِتّْرَاجَانْ سِيذِي، أَربِّي نّسْ،
ونِّي إِڭِّينْ إِجنْوَانْ ذ ثمُّورْثْ،
ڒبْحَارْ ذ مَارَّا مِينْ ذَايسْ،
ونِّي ذَايسْ ڒَْامَانْ إِ ڒبْذَا،
ونِّي إِتَّاغنْ ثَاسْغَارْثْ
إِ يِينِّي إِتّْوَاحصَّارنْ،
ونِّي إِتِّيشنْ أَغْرُومْ إِ يِينِّي إِدْجُوژنْ.
سِيذِي يَارخُّو إِ إِمحْبَاسْ.
 
سِيذِي يَارزّمْ إِ إِذَارْغَاڒنْ ثِيطَّاوِينْ،
إِسّْبدَّا إِنِّي إِڭُّورنْ إِتّقْوِيسنْ،
سِيذِي إِتّخْسْ إِمْسڭَّاذنْ.
سِيذِي إِحطَّا إِبَارَّانِييّنْ،
إِتِّيشْ أَفُوسْ إِ ؤُيُوجِيڒْ ذْ ثِيجَّاڒْ،
مَاشَا أَبْرِيذْ ن إِعفَّاننْ أَذْ ث إِسّْفَارْغْ.
10 سِيذِي أَذْ إِحْكمْ إِ ڒبْذَا،
أَربِّي نّشْ، أَ صِيهْيُونْ،
إِحكّمْ زِي جِّيڒْ أَڒْ جِّيڒْ.
هَالِّيلُو-يَاه.
 
 
146:2 ’مِينْ غَا كّغْ دَّارغْ‘ - س ثْعِيبْرَانِيثْ ’ذِي ثُوذَارْثْ إِنُو‘. 146:3 إِزهد. 118‏:‏8، 9 146:6 ’ونِّي ذَايسْ ڒَامَانْ‘ - س ثْعِيبْرَانِيثْ ’ونِّي إِحطَّانْ ڒَامَانْ‘. 146:8 إِزهد. 145‏:‏14؛ 147‏:‏3؛ مت. 9‏:‏30؛ لك. 13‏:‏13؛ يُوح. 9‏:‏7، 32 146:10 ؤُف. 15‏:‏18؛ إِزهد. 145‏:‏13