4
إِ ؤُمقّْرَانْ ن إِمغْنَاجنْ. أَكْ-ذ ؤُزنْزُونْ خْ إِفِيڒَانْ. أَزهّذْ ن ذَاوُوذْ.
 
أَرّْ-د خَافِي خْمِي د تّْڒَاغِيغْ،
أَ أَربِّي ن ثْسڭْذَا إِنُو!
ذِي ڒحْصَارثْ أَقَا شكْ ثڭِّيذْ أَيِي تَّاسِيعْ.
حِينّْ خَافِي ؤُ سڒْ-د غَارْ ثْژَادْجِيثْ إِنُو!
 
ثَارْوَا ن يِيجّْ ن ورْيَازْ،
أَڒْ مڒْمِي إِ غَا يِيڒِي ؤُعُودْجِي إِنُو ذ ڒْْعَارْ؟
أَڒْ مڒْمِي غَا ثخْسمْ ڒْْبَاطڒْ،
أَذْ ثَارْزُومْ خْ إِخَارِّيقنْ؟ سِيلَاهْ.
سْنمْ خنِّي، أَقَا سِيذِي إِحُوزّْ
إِجّْ ن ؤُمدُّوكّڒْ أَمْثِيقِّي إِ يِيخفْ نّسْ.
سِيذِي أَذْ أَيِي إِسڒْ خْمِي ذ أَسْ إِ غَا ڒَْاغِيغْ.
 
أَرْجِيجمْ، مَاشَا وَارْ خطِّيمْ.
سِيوْڒمْ ذڭْ وُوڒْ نْومْ
ذِي ڒشْثُو نْومْ ؤُشَا سُوسْممْ. سِيلَاهْ.
قدّْممْ ثِيغَارْصَا ن ثْسڭْذَا،
تّشْڒمْ خْ سِيذِي.
 
أَطَّاسْ قَّارنْ:
”وِي ذ أَنغْ إِ غَا إِسّشْننْ ڒْْخَارْ؟“
أجّْ أَذْ خَانغْ د-ثنْقَارْ
ثْفَاوْثْ ن وُوذمْ نّشْ، أَ سِيذِي!
شكْ ثسِّيذْفذْ ڒفْرَاحثْ غَارْ وُوڒْ إِنُو،
كْثَارْ خْ ڒفْرَاحثْ إِ ذِينْ إِدْجَانْ ذِي ڒْْوقْثْ
ؤُمِي ثُوغَا فيّْضنْ
إِمنْذِي نْسنْ ذ بِينُو نْسنْ ن جْذِيذْ.
 
ذِي ڒهْنَا أَذْ زّْڒغْ ؤُ أَذْ طّْصغْ،
مِينْزِي مْغِيرْ شكْ، أَ سِيذِي،
أَذْ أَيِي ثسّْزذْغذْ ذِي ڒَْامَانْ.
 
 
4:5 أَفا. 4‏:‏26 4:6 أَعَوذ. 33‏:‏19؛ إِزهد. 51‏:‏21 4:9 لَاوِي 26‏:‏5؛ أَعَوذ. 12‏:‏10؛ 33‏:‏28؛ إِزهد. 3‏:‏6