82
أَزهّذْ ن أَسَافْ.
 
أَربِّي إِبدّْ ذِي ثْمسْمُونْثْ ن أَربِّي.
نتَّا إِحكّمْ س ڒْْحقّْ
ذِي ڒْوسْثْ ن إِربِّيثنْ.
مشْحَاڒْ إِ غَا ثكّمْ
ثْحكّْممْ س ڒْْغشّْ،
أَذْ ثسّْڭعّْذمْ ؤُذمْ ن إِعفَّاننْ؟
سِيلَاهْ.
 
حكْممْ س ڒْْحقّْ خْ ؤُمَارْخُو
ؤُ خْ ؤُيُوجِيڒْ،
أَغمْ ثَاسْغَارْثْ إِ ونِّي إِتّْوَاحصَّارنْ
ؤُ إِ ؤُمزْڒُوضْ.
فكّمْ أَمَارْخُو ذ ؤُمزْڒُوضْ،
فكّْ إِ-ث زڭْ ؤُفُوسْ ن إِعفَّاننْ.
 
نِيثْنِي وَارْ تّسّْننْ ؤُ وَارْ فهّْمنْ،
ڭُّورنْ تّنّْضنْ ذِي ثَادْجسْثْ،
مَارَّا ذْسُوسَا ن ثمُّورْثْ تّنْهزَّانْ.
 
نشّْ نِّيغْ: ”كنِّيوْ ذ إِربِّيثنْ،
كنِّيوْ مَارَّا ذ إِحنْجِيرنْ
ن ؤُمْعُودْجِي خْ كُوڒْشِي!“
عَاذْ أَذْ ثمْثمْ أَمْ كُوڒْ بْنَاذمْ،
أَذْ ثوْضَامْ أَمْ كُوڒْ إِجّنْ زِي ڒْْحُوكَّامْ.
 
كَّارْ، أَ أَربِّي، حْكمْ خْ ثمُّورْثْ،
مِينْزِي شكْ أَذْ ثطّْفذْ ثَاسْغَارْثْ نّشْ
زِي مَارَّا ڒڭْنُوسْ.
 
 
82:4 أَوڒن. 24‏:‏11 82:6 يُوح. 10‏:‏34‏-‏36 82:8 إِزهد. 2‏:‏8؛ عبر. 1‏:‏2