Ⅰ ତତ୍କାଲପର୍ୟ୍ୟନତଂ ଶୌଲଃ ପ୍ରଭୋଃ ଶିଷ୍ୟାଣାଂ ପ୍ରାତିକୂଲ୍ୟେନ ତାଡନାବଧଯୋଃ କଥାଂ ନିଃସାରଯନ୍ ମହାଯାଜକସ୍ୟ ସନ୍ନିଧିଂ ଗତ୍ୱା
Ⅱ ସ୍ତ୍ରିଯଂ ପୁରୁଷଞ୍ଚ ତନ୍ମତଗ୍ରାହିଣଂ ଯଂ କଞ୍ଚିତ୍ ପଶ୍ୟତି ତାନ୍ ଧୃତ୍ୱା ବଦ୍ଧ୍ୱା ଯିରୂଶାଲମମ୍ ଆନଯତୀତ୍ୟାଶଯେନ ଦମ୍ମେଷକ୍ନଗରୀଯଂ ଧର୍ମ୍ମସମାଜାନ୍ ପ୍ରତି ପତ୍ରଂ ଯାଚିତୱାନ୍|
Ⅲ ଗଚ୍ଛନ୍ ତୁ ଦମ୍ମେଷକ୍ନଗରନିକଟ ଉପସ୍ଥିତୱାନ୍; ତତୋଽକସ୍ମାଦ୍ ଆକାଶାତ୍ ତସ୍ୟ ଚତୁର୍ଦିକ୍ଷୁ ତେଜସଃ ପ୍ରକାଶନାତ୍ ସ ଭୂମାୱପତତ୍|
Ⅳ ପଶ୍ଚାତ୍ ହେ ଶୌଲ ହେ ଶୌଲ କୁତୋ ମାଂ ତାଡଯସି? ସ୍ୱଂ ପ୍ରତି ପ୍ରୋକ୍ତମ୍ ଏତଂ ଶବ୍ଦଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା
Ⅴ ସ ପୃଷ୍ଟୱାନ୍, ହେ ପ୍ରଭୋ ଭୱାନ୍ କଃ? ତଦା ପ୍ରଭୁରକଥଯତ୍ ଯଂ ଯୀଶୁଂ ତ୍ୱଂ ତାଡଯସି ସ ଏୱାହଂ; କଣ୍ଟକସ୍ୟ ମୁଖେ ପଦାଘାତକରଣଂ ତୱ କଷ୍ଟମ୍|
Ⅵ ତଦା କମ୍ପମାନୋ ୱିସ୍ମଯାପନ୍ନଶ୍ଚ ସୋୱଦତ୍ ହେ ପ୍ରଭୋ ମଯା କିଂ କର୍ତ୍ତୱ୍ୟଂ? ଭୱତ ଇଚ୍ଛା କା? ତତଃ ପ୍ରଭୁରାଜ୍ଞାପଯଦ୍ ଉତ୍ଥାଯ ନଗରଂ ଗଚ୍ଛ ତତ୍ର ତ୍ୱଯା ଯତ୍ କର୍ତ୍ତୱ୍ୟଂ ତଦ୍ ୱଦିଷ୍ୟତେ|
Ⅶ ତସ୍ୟ ସଙ୍ଗିନୋ ଲୋକା ଅପି ତଂ ଶବ୍ଦଂ ଶ୍ରୁତୱନ୍ତଃ କିନ୍ତୁ କମପି ନ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ସ୍ତବ୍ଧାଃ ସନ୍ତଃ ସ୍ଥିତୱନ୍ତଃ|
Ⅷ ଅନନ୍ତରଂ ଶୌଲୋ ଭୂମିତ ଉତ୍ଥାଯ ଚକ୍ଷୁଷୀ ଉନ୍ମୀଲ୍ୟ କମପି ନ ଦୃଷ୍ଟୱାନ୍| ତଦା ଲୋକାସ୍ତସ୍ୟ ହସ୍ତୌ ଧୃତ୍ୱା ଦମ୍ମେଷକ୍ନଗରମ୍ ଆନଯନ୍|
Ⅸ ତତଃ ସ ଦିନତ୍ରଯଂ ଯାୱଦ୍ ଅନ୍ଧୋ ଭୂତ୍ୱା ନ ଭୁକ୍ତୱାନ୍ ପୀତୱାଂଶ୍ଚ|
Ⅹ ତଦନନ୍ତରଂ ପ୍ରଭୁସ୍ତଦ୍ଦମ୍ମେଷକ୍ନଗରୱାସିନ ଏକସ୍ମୈ ଶିଷ୍ୟାଯ ଦର୍ଶନଂ ଦତ୍ୱା ଆହୂତୱାନ୍ ହେ ଅନନିଯ| ତତଃ ସ ପ୍ରତ୍ୟୱାଦୀତ୍, ହେ ପ୍ରଭୋ ପଶ୍ୟ ଶୃଣୋମି|
Ⅺ ତଦା ପ୍ରଭୁସ୍ତମାଜ୍ଞାପଯତ୍ ତ୍ୱମୁତ୍ଥାଯ ସରଲନାମାନଂ ମାର୍ଗଂ ଗତ୍ୱା ଯିହୂଦାନିୱେଶନେ ତାର୍ଷନଗରୀଯଂ ଶୌଲନାମାନଂ ଜନଂ ଗୱେଷଯନ୍ ପୃଚ୍ଛ;
Ⅻ ପଶ୍ୟ ସ ପ୍ରାର୍ଥଯତେ, ତଥା ଅନନିଯନାମକ ଏକୋ ଜନସ୍ତସ୍ୟ ସମୀପମ୍ ଆଗତ୍ୟ ତସ୍ୟ ଗାତ୍ରେ ହସ୍ତାର୍ପଣଂ କୃତ୍ୱା ଦୃଷ୍ଟିଂ ଦଦାତୀତ୍ଥଂ ସ୍ୱପ୍ନେ ଦୃଷ୍ଟୱାନ୍|
ⅩⅢ ତସ୍ମାଦ୍ ଅନନିଯଃ ପ୍ରତ୍ୟୱଦତ୍ ହେ ପ୍ରଭୋ ଯିରୂଶାଲମି ପୱିତ୍ରଲୋକାନ୍ ପ୍ରତି ସୋଽନେକହିଂସାଂ କୃତୱାନ୍;
ⅩⅣ ଅତ୍ର ସ୍ଥାନେ ଚ ଯେ ଲୋକାସ୍ତୱ ନାମ୍ନି ପ୍ରାର୍ଥଯନ୍ତି ତାନପି ବଦ୍ଧୁଂ ସ ପ୍ରଧାନଯାଜକେଭ୍ୟଃ ଶକ୍ତିଂ ପ୍ରାପ୍ତୱାନ୍, ଇମାଂ କଥାମ୍ ଅହମ୍ ଅନେକେଷାଂ ମୁଖେଭ୍ୟଃ ଶ୍ରୁତୱାନ୍|
ⅩⅤ କିନ୍ତୁ ପ୍ରଭୁରକଥଯତ୍, ଯାହି ଭିନ୍ନଦେଶୀଯଲୋକାନାଂ ଭୂପତୀନାମ୍ ଇସ୍ରାଯେଲ୍ଲୋକାନାଞ୍ଚ ନିକଟେ ମମ ନାମ ପ୍ରଚାରଯିତୁଂ ସ ଜନୋ ମମ ମନୋନୀତପାତ୍ରମାସ୍ତେ|
ⅩⅥ ମମ ନାମନିମିତ୍ତଞ୍ଚ ତେନ କିଯାନ୍ ମହାନ୍ କ୍ଲେଶୋ ଭୋକ୍ତୱ୍ୟ ଏତତ୍ ତଂ ଦର୍ଶଯିଷ୍ୟାମି|
ⅩⅦ ତତୋ ଽନନିଯୋ ଗତ୍ୱା ଗୃହଂ ପ୍ରୱିଶ୍ୟ ତସ୍ୟ ଗାତ୍ରେ ହସ୍ତାର୍ପ୍ରଣଂ କୃତ୍ୱା କଥିତୱାନ୍, ହେ ଭ୍ରାତଃ ଶୌଲ ତ୍ୱଂ ଯଥା ଦୃଷ୍ଟିଂ ପ୍ରାପ୍ନୋଷି ପୱିତ୍ରେଣାତ୍ମନା ପରିପୂର୍ଣୋ ଭୱସି ଚ, ତଦର୍ଥଂ ତୱାଗମନକାଲେ ଯଃ ପ୍ରଭୁଯୀଶୁସ୍ତୁଭ୍ୟଂ ଦର୍ଶନମ୍ ଅଦଦାତ୍ ସ ମାଂ ପ୍ରେଷିତୱାନ୍|
ⅩⅧ ଇତ୍ୟୁକ୍ତମାତ୍ରେ ତସ୍ୟ ଚକ୍ଷୁର୍ଭ୍ୟାମ୍ ମୀନଶଲ୍କୱଦ୍ ୱସ୍ତୁନି ନିର୍ଗତେ ତତ୍କ୍ଷଣାତ୍ ସ ପ୍ରସନ୍ନଚକ୍ଷୁ ର୍ଭୂତ୍ୱା ପ୍ରୋତ୍ଥାଯ ମଜ୍ଜିତୋଽଭୱତ୍ ଭୁକ୍ତ୍ୱା ପୀତ୍ୱା ସବଲୋଭୱଚ୍ଚ|
ⅩⅨ ତତଃ ପରଂ ଶୌଲଃ ଶିଷ୍ୟୈଃ ସହ କତିପଯଦିୱସାନ୍ ତସ୍ମିନ୍ ଦମ୍ମେଷକନଗରେ ସ୍ଥିତ୍ୱାଽୱିଲମ୍ବଂ
ⅩⅩ ସର୍ୱ୍ୱଭଜନଭୱନାନି ଗତ୍ୱା ଯୀଶୁରୀଶ୍ୱରସ୍ୟ ପୁତ୍ର ଇମାଂ କଥାଂ ପ୍ରାଚାରଯତ୍|
ⅩⅪ ତସ୍ମାତ୍ ସର୍ୱ୍ୱେ ଶ୍ରୋତାରଶ୍ଚମତ୍କୃତ୍ୟ କଥିତୱନ୍ତୋ ଯୋ ଯିରୂଶାଲମ୍ନଗର ଏତନ୍ନାମ୍ନା ପ୍ରାର୍ଥଯିତୃଲୋକାନ୍ ୱିନାଶିତୱାନ୍ ଏୱମ୍ ଏତାଦୃଶଲୋକାନ୍ ବଦ୍ଧ୍ୱା ପ୍ରଧାନଯାଜକନିକଟଂ ନଯତୀତ୍ୟାଶଯା ଏତତ୍ସ୍ଥାନମପ୍ୟାଗଚ୍ଛତ୍ ସଏୱ କିମଯଂ ନ ଭୱତି?
ⅩⅫ କିନ୍ତୁ ଶୌଲଃ କ୍ରମଶ ଉତ୍ସାହୱାନ୍ ଭୂତ୍ୱା ଯୀଶୁରୀଶ୍ୱରେଣାଭିଷିକ୍ତୋ ଜନ ଏତସ୍ମିନ୍ ପ୍ରମାଣଂ ଦତ୍ୱା ଦମ୍ମେଷକ୍-ନିୱାସିଯିହୂଦୀଯଲୋକାନ୍ ନିରୁତ୍ତରାନ୍ ଅକରୋତ୍|
ⅩⅩⅢ ଇତ୍ଥଂ ବହୁତିଥେ କାଲେ ଗତେ ଯିହୂଦୀଯଲୋକାସ୍ତଂ ହନ୍ତୁଂ ମନ୍ତ୍ରଯାମାସୁଃ
ⅩⅩⅣ କିନ୍ତୁ ଶୌଲସ୍ତେଷାମେତସ୍ୟା ମନ୍ତ୍ରଣାଯା ୱାର୍ତ୍ତାଂ ପ୍ରାପ୍ତୱାନ୍| ତେ ତଂ ହନ୍ତୁଂ ତୁ ଦିୱାନିଶଂ ଗୁପ୍ତାଃ ସନ୍ତୋ ନଗରସ୍ୟ ଦ୍ୱାରେଽତିଷ୍ଠନ୍;
ⅩⅩⅤ ତସ୍ମାତ୍ ଶିଷ୍ୟାସ୍ତଂ ନୀତ୍ୱା ରାତ୍ରୌ ପିଟକେ ନିଧାଯ ପ୍ରାଚୀରେଣାୱାରୋହଯନ୍|
ⅩⅩⅥ ତତଃ ପରଂ ଶୌଲୋ ଯିରୂଶାଲମଂ ଗତ୍ୱା ଶିଷ୍ୟଗଣେନ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ସ୍ଥାତୁମ୍ ଐହତ୍, କିନ୍ତୁ ସର୍ୱ୍ୱେ ତସ୍ମାଦବିଭଯୁଃ ସ ଶିଷ୍ୟ ଇତି ଚ ନ ପ୍ରତ୍ୟଯନ୍|
ⅩⅩⅦ ଏତସ୍ମାଦ୍ ବର୍ଣବ୍ବାସ୍ତଂ ଗୃହୀତ୍ୱା ପ୍ରେରିତାନାଂ ସମୀପମାନୀଯ ମାର୍ଗମଧ୍ୟେ ପ୍ରଭୁଃ କଥଂ ତସ୍ମୈ ଦର୍ଶନଂ ଦତ୍ତୱାନ୍ ଯାଃ କଥାଶ୍ଚ କଥିତୱାନ୍ ସ ଚ ଯଥାକ୍ଷୋଭଃ ସନ୍ ଦମ୍ମେଷକ୍ନଗରେ ଯୀଶୋ ର୍ନାମ ପ୍ରାଚାରଯତ୍ ଏତାନ୍ ସର୍ୱ୍ୱୱୃତ୍ତାନ୍ତାନ୍ ତାନ୍ ଜ୍ଞାପିତୱାନ୍|
ⅩⅩⅧ ତତଃ ଶୌଲସ୍ତୈଃ ସହ ଯିରୂଶାଲମି କାଲଂ ଯାପଯନ୍ ନିର୍ଭଯଂ ପ୍ରଭୋ ର୍ୟୀଶୋ ର୍ନାମ ପ୍ରାଚାରଯତ୍|
ⅩⅩⅨ ତସ୍ମାଦ୍ ଅନ୍ୟଦେଶୀଯଲୋକୈଃ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ୱିୱାଦସ୍ୟୋପସ୍ଥିତତ୍ୱାତ୍ ତେ ତଂ ହନ୍ତୁମ୍ ଅଚେଷ୍ଟନ୍ତ|
ⅩⅩⅩ କିନ୍ତୁ ଭ୍ରାତୃଗଣସ୍ତଜ୍ଜ୍ଞାତ୍ୱା ତଂ କୈସରିଯାନଗରଂ ନୀତ୍ୱା ତାର୍ଷନଗରଂ ପ୍ରେଷିତୱାନ୍|
ⅩⅩⅪ ଇତ୍ଥଂ ସତି ଯିହୂଦିଯାଗାଲୀଲ୍ଶୋମିରୋଣଦେଶୀଯାଃ ସର୍ୱ୍ୱା ମଣ୍ଡଲ୍ୟୋ ୱିଶ୍ରାମଂ ପ୍ରାପ୍ତାସ୍ତତସ୍ତାସାଂ ନିଷ୍ଠାଭୱତ୍ ପ୍ରଭୋ ର୍ଭିଯା ପୱିତ୍ରସ୍ୟାତ୍ମନଃ ସାନ୍ତ୍ୱନଯା ଚ କାଲଂ କ୍ଷେପଯିତ୍ୱା ବହୁସଂଖ୍ୟା ଅଭୱନ୍|
ⅩⅩⅫ ତତଃ ପରଂ ପିତରଃ ସ୍ଥାନେ ସ୍ଥାନେ ଭ୍ରମିତ୍ୱା ଶେଷେ ଲୋଦ୍ନଗରନିୱାସିପୱିତ୍ରଲୋକାନାଂ ସମୀପେ ସ୍ଥିତୱାନ୍|
ⅩⅩⅩⅢ ତଦା ତତ୍ର ପକ୍ଷାଘାତୱ୍ୟାଧିନାଷ୍ଟୌ ୱତ୍ସରାନ୍ ଶଯ୍ୟାଗତମ୍ ଐନେଯନାମାନଂ ମନୁଷ୍ୟଂ ସାକ୍ଷତ୍ ପ୍ରାପ୍ୟ ତମୱଦତ୍,
ⅩⅩⅩⅣ ହେ ଐନେଯ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ତ୍ୱାଂ ସ୍ୱସ୍ଥମ୍ ଅକାର୍ଷୀତ୍, ତ୍ୱମୁତ୍ଥାଯ ସ୍ୱଶଯ୍ୟାଂ ନିକ୍ଷିପ, ଇତ୍ୟୁକ୍ତମାତ୍ରେ ସ ଉଦତିଷ୍ଠତ୍|
ⅩⅩⅩⅤ ଏତାଦୃଶଂ ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ଲୋଦ୍ଶାରୋଣନିୱାସିନୋ ଲୋକାଃ ପ୍ରଭୁଂ ପ୍ରତି ପରାୱର୍ତ୍ତନ୍ତ|
ⅩⅩⅩⅥ ଅପରଞ୍ଚ ଭିକ୍ଷାଦାନାଦିଷୁ ନାନକ୍ରିଯାସୁ ନିତ୍ୟଂ ପ୍ରୱୃତ୍ତା ଯା ଯାଫୋନଗରନିୱାସିନୀ ଟାବିଥାନାମା ଶିଷ୍ୟା ଯାଂ ଦର୍କ୍କାଂ ଅର୍ଥାଦ୍ ହରିଣୀମଯୁକ୍ତ୍ୱା ଆହ୍ୱଯନ୍ ସା ନାରୀ
ⅩⅩⅩⅦ ତସ୍ମିନ୍ ସମଯେ ରୁଗ୍ନା ସତୀ ପ୍ରାଣାନ୍ ଅତ୍ୟଜତ୍, ତତୋ ଲୋକାସ୍ତାଂ ପ୍ରକ୍ଷାଲ୍ୟୋପରିସ୍ଥପ୍ରକୋଷ୍ଠେ ଶାଯଯିତ୍ୱାସ୍ଥାପଯନ୍|
ⅩⅩⅩⅧ ଲୋଦ୍ନଗରଂ ଯାଫୋନଗରସ୍ୟ ସମୀପସ୍ଥଂ ତସ୍ମାତ୍ତତ୍ର ପିତର ଆସ୍ତେ, ଇତି ୱାର୍ତ୍ତାଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ତୂର୍ଣଂ ତସ୍ୟାଗମନାର୍ଥଂ ତସ୍ମିନ୍ ୱିନଯମୁକ୍ତ୍ୱା ଶିଷ୍ୟଗଣୋ ଦ୍ୱୌ ମନୁଜୌ ପ୍ରେଷିତୱାନ୍|
ⅩⅩⅩⅨ ତସ୍ମାତ୍ ପିତର ଉତ୍ଥାଯ ତାଭ୍ୟାଂ ସାର୍ଦ୍ଧମ୍ ଆଗଚ୍ଛତ୍, ତତ୍ର ତସ୍ମିନ୍ ଉପସ୍ଥିତ ଉପରିସ୍ଥପ୍ରକୋଷ୍ଠଂ ସମାନୀତେ ଚ ୱିଧୱାଃ ସ୍ୱାଭିଃ ସହ ସ୍ଥିତିକାଲେ ଦର୍କ୍କଯା କୃତାନି ଯାନ୍ୟୁତ୍ତରୀଯାଣି ପରିଧେଯାନି ଚ ତାନି ସର୍ୱ୍ୱାଣି ତଂ ଦର୍ଶଯିତ୍ୱା ରୁଦତ୍ୟଶ୍ଚତସୃଷୁ ଦିକ୍ଷ୍ୱତିଷ୍ଠନ୍|
ⅩⅬ କିନ୍ତୁ ପିତରସ୍ତାଃ ସର୍ୱ୍ୱା ବହିଃ କୃତ୍ୱା ଜାନୁନୀ ପାତଯିତ୍ୱା ପ୍ରାର୍ଥିତୱାନ୍; ପଶ୍ଚାତ୍ ଶୱଂ ପ୍ରତି ଦୃଷ୍ଟିଂ କୃତ୍ୱା କଥିତୱାନ୍, ହେ ଟାବୀଥେ ତ୍ୱମୁତ୍ତିଷ୍ଠ, ଇତି ୱାକ୍ୟ ଉକ୍ତେ ସା ସ୍ତ୍ରୀ ଚକ୍ଷୁଷୀ ପ୍ରୋନ୍ମୀଲ୍ୟ ପିତରମ୍ ଅୱଲୋକ୍ୟୋତ୍ଥାଯୋପାୱିଶତ୍|
ⅩⅬⅠ ତତଃ ପିତରସ୍ତସ୍ୟାଃ କରୌ ଧୃତ୍ୱା ଉତ୍ତୋଲ୍ୟ ପୱିତ୍ରଲୋକାନ୍ ୱିଧୱାଶ୍ଚାହୂଯ ତେଷାଂ ନିକଟେ ସଜୀୱାଂ ତାଂ ସମାର୍ପଯତ୍|
ⅩⅬⅡ ଏଷା କଥା ସମସ୍ତଯାଫୋନଗରଂ ୱ୍ୟାପ୍ତା ତସ୍ମାଦ୍ ଅନେକେ ଲୋକାଃ ପ୍ରଭୌ ୱ୍ୟଶ୍ୱସନ୍|
ⅩⅬⅢ ଅପରଞ୍ଚ ପିତରସ୍ତଦ୍ୟାଫୋନଗରୀଯସ୍ୟ କସ୍ୟଚିତ୍ ଶିମୋନ୍ନାମ୍ନଶ୍ଚର୍ମ୍ମକାରସ୍ୟ ଗୃହେ ବହୁଦିନାନି ନ୍ୟୱସତ୍|