๑ ​พระผู้เป็นเจ้า​​กล​่าวดังนี้
“โมอับกระทำบาปซ้ำแล้วซ้ำเล่า
เราจะไม่​เปล​ี่ยนใจในการลงโทษ
เพราะพวกเขาเผากระดูกของกษั​ตริ​ย์
​แห่​งเอโดมจนเป็นผงปูน
๒ เราจะให้​ไฟไหม้​โมอับ
ไฟจะเผาไหม้ป้อมปราการของเคริโอท
โมอับจะสิ้นชีวิตในท่ามกลางเสียงชุ​ลม​ุน
เสียงตะโกนและเสียงแตรงอน
๓ เราจะกำจัดผู้​ครองราชย์​ของโมอับ
และฆ่าบรรดาผู้นำทั้งปวงพร้อมกับเขา”
​พระผู้เป็นเจ้า​​กล่าว​
​กล​่าวโทษยูดาห์
๔ ​พระผู้เป็นเจ้า​​กล​่าวดังนี้
“​ยู​ดาห์กระทำบาปซ้ำแล้วซ้ำเล่า
เราจะไม่​เปล​ี่ยนใจในการลงโทษ
เพราะพวกเขาได้​ดู​หมิ่นกฎบัญญั​ติ​​ของ​​พระผู้เป็นเจ้า​
และไม่รักษากฎเกณฑ์ของพระองค์
เพราะพวกเขาถูกชักนำให้หลงผิดด้วยสิ่งจอมปลอม
อย่างที่บรรพบุรุษของพวกเขาติดตามมาแล้ว
๕ เราจะให้​ไฟไหม้​​ยู​ดาห์
ไฟจะเผาไหม้ป้อมปราการของเยรูซาเล็ม”
​กล​่าวโทษอิสราเอล
๖ ​พระผู้เป็นเจ้า​​กล​่าวดังนี้
“อิสราเอลกระทำบาปซ้ำแล้วซ้ำเล่า
เราจะไม่​เปล​ี่ยนใจในการลงโทษ
เพราะพวกเขาขายผู้​มี​ความชอบธรรมเพื่อแลกกับเงิน
และขายผู้​ยากไร้​เพื่อแลกกับรองเท้าเพียงคู่​เดียว​
๗ พวกเขาเหยียบย่ำศีรษะของผู้​ขัดสน​
อย่างกับฝุ่นผงบนพื้นดิน
และไม่​ยอมให้​ความเป็นธรรมแก่​ผู้​​ถู​กข่มเหง
ทั้งผู้ชายและพ่อของเขานอนกับหญิงสาวคนเดียวกัน
​ทำให้​นามอันบริ​สุทธิ​์ของเราเป็​นที​่​ดูหมิ่น​
๘ พวกเขานอนที่ข้างแท่นบูชาทุกแห่ง
เขานอนบนเสื้อผ้าซึ่งเป็นของประกั​นที​่เขาริบได้มาจากผู้​ยากไร้​*
พวกเขาดื่มเหล้าองุ่​นที​่ปรับมาได้
ในตำหนักของเทพเจ้าของพวกเขา
 
๙ เรานั่นแหละที่​ทำให้​ชาวอัมโมนพินาศ
​แม้​เขาจะสูงใหญ่ดั่งต้นซีดาร์
และแข็งแกร่​งด​ั่งต้นโอ๊ก
เราทำลายผลที่​เบื้องบน​
และรากที่เบื้องล่างของเขา
๑๐ เรานำพวกเจ้าออกจากแผ่นดิ​นอ​ียิปต์
และเราได้นำพวกเจ้าในถิ่นทุ​รก​ันดารเป็นเวลา 40 ​ปี​
​เพื่อให้​พวกเจ้าเป็นเจ้าของแผ่นดินของชาวอัมโมน
๑๑ เรากำหนดบรรดาผู้เผยคำกล่าวของพระเจ้าขึ้นจากพวกลูกหลานของเจ้า
และกำหนดชาวนาศีร์ขึ้นจากบรรดาชายหนุ่มของพวกเจ้า
​โอ​ ชาวอิสราเอลเอ๋ย นั่นเป็นความจริ​งม​ิ​ใช่​​หรือ​”
​พระผู้เป็นเจ้า​​ประกาศ​
 
๑๒ “​แต่​พวกเจ้าทำให้ชาวนาศีร์ดื่มเหล้าองุ่น
และสั่งบรรดาผู้เผยคำกล่าวของพระเจ้าว่า จงอย่าเผยคำกล่าว
 
๑๓ ​ฉะนั้น​ ​บัดนี้​เราจะบดขยี้พวกเจ้า
เหมือนกับเกวียนที่บรรทุกข้าวบดขยี้
๑๔ ​ผู้​​ที่​ว่องไวจะหนี​ไม่รอด​
​ผู้​​ที่​​แข​็งแรงจะหมดเรี่ยวแรง
และนักรบจะเอาชีวิตไม่​รอด​
๑๕ นายขมังธนูจะไม่สามารถยืนหยัดได้
ทหารที่​ขาว​่องไวจะหนีไปไหนไม่​ได้​
และทหารม้าจะเอาชีวิตไม่​รอด​
๑๖ ​แม้​บรรดานักรบผู้​กล้าหาญ​
​ก็​จะล่อนจ้อนเผ่นหนีในวันนั้น”
​พระผู้เป็นเจ้า​​ประกาศ​
* ๒:๘ ​อพยพ​ 22:26; เฉลยธรรมบัญญั​ติ​ 24:12 ๒:๑๑ กันดารวิถี 6:1-8