๔
๑ “จงฟังเถิด พวกเจ้าที่เป็นโคตัวเมียของบาชานบนภูเขาสะมาเรีย
พวกเจ้ากดขี่ข่มเหงผู้ขัดสน และเหยียบย่ำผู้ยากไร้
และสั่งบรรดาสามีว่า ‘ไปเอาเหล้ามาให้เราดื่ม’ ”
๒ พระผู้เป็นเจ้าผู้ยิ่งใหญ่สาบานด้วยความบริสุทธิ์ของพระองค์ดังนี้
“ดูเถิด จะถึงวันนั้น
เมื่อพวกเขาจะลากตัวเจ้าไปด้วยขอเกี่ยว
และแม้คนสุดท้ายก็จะถูกลากไปด้วยเบ็ดตกปลา
๓ และพวกเจ้าจะออกไปทางช่องกำแพงแตก
แต่ละคนวิ่งตรงไปล่วงหน้าเธอ
และเจ้าจะถูกเหวี่ยงออกไปยังภูเขาฮาร์โมน”
พระผู้เป็นเจ้าประกาศ
๔ “พวกเจ้าไปยังเบธเอลและกระทำบาป
ไปยังกิลกาลและกระทำบาปมากยิ่งขึ้น
นำเครื่องสักการะของเจ้ามาให้ทุกเช้า
นำหนึ่งในสิบมาให้ทุกๆ 3 วัน
๕ และมอบเครื่องสักการะแห่งการขอบคุณที่มีเชื้อยีสต์ผสม
และโอ้อวดเครื่องสักการะด้วยความสมัครใจของเจ้า
ชาวอิสราเอลเอ๋ย พวกเจ้าโอ้อวดในเรื่องเหล่านี้
เพราะเป็นสิ่งที่พวกเจ้าชอบที่จะทำนัก”
พระผู้เป็นเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ประกาศ
อิสราเอลยังไม่หันกลับมาหาพระเจ้า
๖ “เราทำให้พวกเจ้าไม่มีอาหารเข้าปากในทุกๆ เมือง
และเกิดความอดอยากทุกแห่งหน
พวกเจ้าก็ยังไม่หันกลับมาหาเรา”
พระผู้เป็นเจ้าประกาศ
๗ “อีกสามเดือนกว่าจะถึงเวลาเก็บเกี่ยว
แต่เราก็ทำให้ฝนไม่ตก
เราจะส่งฝนให้กับเมืองๆ หนึ่ง
และไม่ส่งให้อีกเมืองหนึ่ง
ทุ่งนาแห่งหนึ่งจะมีฝนตก
และทุ่งนาที่ไม่ได้รับฝนก็จะแห้งผาก
๘ ดังนั้น ชาวเมืองสองสามเมืองจะร่อนเร่ไปยังเมืองหนึ่ง
เพื่อหาน้ำดื่ม แต่ก็ไม่ฉ่ำใจ
แต่พวกเจ้าก็ยังไม่หันกลับมาหาเรา”
พระผู้เป็นเจ้าประกาศ
๙ “หลายครั้งที่เราทำให้มีลมร้อนแห้ง
มีเชื้อราในไร่นาและไร่องุ่นของพวกเจ้า
ฝูงตั๊กแตนกัดกินต้นมะเดื่อและต้นมะกอกของพวกเจ้า
แต่พวกเจ้าก็ยังไม่หันกลับมาหาเรา”
พระผู้เป็นเจ้าประกาศ
๑๐ “เราส่งภัยพิบัติมาท่ามกลางพวกเจ้า
อย่างที่เราทำต่ออียิปต์
เราทำให้บรรดาชายหนุ่มของพวกเจ้าตายด้วยคมดาบ
และให้ม้าถูกยึดไป
และเราทำให้เจ้าสูดกลิ่นเหม็นศพจากค่ายของเจ้า
แต่เจ้าก็ยังไม่หันกลับมาหาเรา”
พระผู้เป็นเจ้าประกาศ
๑๑ “เราให้พวกเจ้าบางคนพบกับความพินาศ
อย่างที่เราทำต่อโสโดมและโกโมราห์
พวกเจ้าเป็นเหมือนกับกิ่งไม้ที่ถูกไฟเผาที่ถูกคว้าออกจากกองไฟ
แต่พวกเจ้าก็ยังไม่หันกลับมาหาเรา”
พระผู้เป็นเจ้าประกาศ
๑๒ “ฉะนั้น อิสราเอลเอ๋ย เราจะกระทำต่อเจ้าอย่างนี้
และเพราะว่าเราจะกระทำต่อเจ้าอย่างนี้
จงเตรียมตัวไปพบกับพระเจ้าของเจ้าเถิด อิสราเอลเอ๋ย”
๑๓ พระองค์เป็นผู้ปั้นเทือกเขา
และสร้างลมขึ้นมา
และเผยความนึกคิดของพระองค์ให้แก่มนุษย์
พระองค์ทำให้อรุณรุ่งเป็นความมืด
และเดินย่ำบนที่สูงแห่งแผ่นดินโลก
พระองค์มีพระนามว่า พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าจอมโยธา