๘
พระผู้เป็นเจ้าจะจัดหาให้
๑ ท่านจงปฏิบัติตามพระบัญญัติทุกข้อที่เราบัญชาท่านในวันนี้อย่างเคร่งครัด เพื่อท่านจะได้มีชีวิตอยู่และทวีจำนวนทายาทได้มากขึ้น และเข้าไปยึดครองแผ่นดินที่พระผู้เป็นเจ้าปฏิญาณว่าจะให้แก่บรรพบุรุษของท่าน
๒ และจงรำลึกถึงพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่านที่ได้นำท่านผ่านถิ่นทุรกันดารตลอดทางเป็นเวลา 40 ปี เพื่อทำให้ท่านรู้จักถ่อมตัว ทดสอบให้เห็นว่าแท้จริงจิตใจท่านเป็นอย่างไร ท่านจะรักษาพระบัญญัติของพระองค์ได้หรือไม่
๓ แล้วพระองค์ก็ทำให้ท่านถ่อมตัว ปล่อยให้ท่านหิวและเลี้ยงดูท่านด้วยมานาซึ่งท่านไม่รู้จัก บรรพบุรุษของท่านก็เช่นกัน พระองค์ทำให้ท่านทราบว่ามนุษย์มิอาจยังชีพได้ด้วยขนมปังเพียงอย่างเดียว แต่อยู่ได้ด้วยทุกถ้อยคำที่กล่าวจากปากของพระผู้เป็นเจ้า
๔ เสื้อผ้าที่ท่านสวมใส่ไม่ฉีกขาด และเท้าท่านก็ไม่บวมในระยะ 40 ปีนี้
๕ ท่านจงรู้อยู่ในใจเถิดว่าพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่านฝึกให้ท่านมีวินัยเช่นเดียวกับเวลาบิดาฝึกบุตรของตนให้มีวินัย
๖ ดังนั้น ท่านจงรักษาพระบัญญัติของพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่านโดยดำเนินในวิถีทางของพระองค์และเกรงกลัวพระองค์
๗ เพราะพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่านกำลังนำท่านเข้าไปในแผ่นดินอันอุดมสมบูรณ์ แผ่นดินอันกอปรด้วยแม่น้ำ น้ำพุ และน้ำใต้ดินที่ไหลพุ่งออกมาที่หุบเขาและเนินเขา
๘ แผ่นดินที่มีข้าวสาลีและข้าวบาร์เลย์ ต้นองุ่น ต้นมะเดื่อ และทับทิม แผ่นดินที่มีต้นมะกอกและน้ำผึ้ง
๙ เป็นแผ่นดินที่ท่านจะมีอาหารรับประทานอย่างไม่ขาดแคลน ท่านจะไม่ขาดสิ่งใดทั้งสิ้น มีเหล็กอยู่ในหิน ท่านขุดทองแดงจากเนินเขาได้
๑๐ ท่านจะดื่มกินได้อย่างอิ่มหนำ และจะสรรเสริญพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่านที่พระองค์มอบแผ่นดินอันอุดมให้แก่ท่าน
อย่าลืมพระผู้เป็นเจ้า
๑๑ จงระวังเถิด มิฉะนั้นท่านจะลืมพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่าน โดยไม่รักษาพระบัญญัติ คำสั่ง และกฎเกณฑ์ของพระองค์ ซึ่งเราบัญชาพวกท่านในวันนี้
๑๒ เกรงว่าเมื่อท่านได้ดื่มกินจนอิ่มหนำ สร้างบ้านเรือนสวยงามอยู่
๑๓ และเมื่อฝูงโคและแพะแกะของท่านเพิ่มจำนวนขึ้น เงินและทองมีมากขึ้น และทุกสิ่งที่ท่านมีก็เพิ่มพูนขึ้น
๑๔ ใจท่านจะลำพอง แล้วท่านก็จะลืมพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่านผู้นำท่านออกจากแผ่นดินอียิปต์ ออกจากบ้านเรือนแห่งความเป็นทาส
๑๕ ผู้นำท่านผ่านถิ่นทุรกันดารอันกว้างใหญ่ไพศาลและน่ากลัวยิ่ง มีทั้งงูพิษและแมงป่อง พื้นดินอันเหือดแห้งไร้น้ำ ผู้โปรดให้มีน้ำไหลจากศิลาที่แข็งแกร่ง
๑๖ ผู้เลี้ยงท่านในถิ่นทุรกันดารด้วยมานาซึ่งบรรพบุรุษของท่านไม่รู้จัก พระองค์ต้องการที่จะให้ท่านรู้จักถ่อมตัว ทดสอบใจท่าน เพื่อสิ่งดีๆ จะเกิดแก่ท่านในบั้นปลาย
๑๗ จงระวัง มิฉะนั้นท่านจะนึกในใจว่า ‘ความสามารถและพลังแรงของเราเองทำให้เรามั่งมีได้ถึงเพียงนี้’
๑๘ ท่านจงระลึกถึงพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่าน เพราะพระองค์เป็นผู้ให้ท่านมีความสามารถ ท่านจึงมั่งมีได้ พระองค์รักษาพันธสัญญาที่ได้ปฏิญาณต่อบรรพบุรุษของท่าน อย่างที่เป็นอยู่ทุกวันนี้
๑๙ ถ้าท่านลืมพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่าน และหันไปเชื่อ บูชา และนมัสการบรรดาเทพเจ้า เราขอเตือนท่านเสียแต่วันนี้ว่าท่านจะต้องตายสาบสูญไป
๒๐ เหมือนกับบรรดาประชาชาติที่พระผู้เป็นเจ้าทำให้ตายไปต่อหน้าพวกท่าน ท่านก็จะตายเช่นกัน เพราะท่านไม่ยอมเชื่อฟังพระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่าน