๔
พระผู้เป็นเจ้ากล่าวโทษอิสราเอล
๑ โอ พงศ์พันธุ์อิสราเอลเอ๋ย
จงฟังคำกล่าวของพระผู้เป็นเจ้า
เพราะพระผู้เป็นเจ้ามีคำกล่าวโทษ
ต่อบรรดาผู้อยู่อาศัยของแผ่นดิน
“ไม่มีความสัตย์จริงหรือความรักอันมั่นคง
และไม่มีความรู้เรื่องพระเจ้าในแผ่นดิน
๒ มีการสาปแช่ง พูดเท็จ ฆ่า
ลักขโมย และผิดประเวณี
พวกเขาฝ่าฝืนทุกกรณี
และมีการนองเลือดอย่างไม่หยุดหย่อน
๓ เพราะเหตุนี้ แผ่นดินจึงร้องคร่ำครวญ
และทุกคนที่อยู่อาศัยในแผ่นดินก็เศร้าสลด
นอกจากนั้นบรรดาสัตว์ในไร่นา
นกในอากาศ
และแม้แต่ปลาในทะเลก็ยังถูกพรากไป
๔ ถึงกระนั้น ก็อย่าให้ผู้ใดฟ้องร้อง
และอย่าให้ผู้ใดกล่าวหา
โอ ปุโรหิตเอ๋ย เพราะเรามีเรื่อง
ที่จะฟ้องร้องเจ้า
๕ เจ้าจะสะดุดทั้งวันและคืน
และผู้เผยคำกล่าวก็จะสะดุดไปกับเจ้าด้วย
และเราจะกำจัดแม่ของเจ้า
๖ ชนชาติของเราถูกทำลายล้าง
เพราะขาดความรู้
เพราะเจ้าได้ปฏิเสธความรู้
เราจึงปฏิเสธที่จะให้เจ้าเป็นปุโรหิตของเรา
และในเมื่อเจ้าได้ละเลยกฎบัญญัติของพระเจ้าของเจ้า
เราจะละเลยพงศ์พันธุ์ของเจ้าเช่นกัน
๗ ยิ่งบรรดาปุโรหิตเพิ่มจำนวนมากขึ้น
พวกเขายิ่งกระทำบาปต่อเรา
เราจะเปลี่ยนเกียรติของพวกเขาให้กลายเป็นความอับอาย
๘ พวกเขามีกินก็เพราะเครื่องสักการะลบล้างบาปของชนชาติของเรา
และต้องการให้ประชาชนกระทำบาป
๙ ฉะนั้น สิ่งที่จะเกิดแก่ประชาชน ก็จะเกิดแก่ปุโรหิตคือ
เราจะลงโทษทั้งสองพวกตามวิถีทางของเขา
และจะสนองตอบการกระทำของเขา
๑๐ พวกเขาจะรับประทาน แต่จะไม่อิ่ม
พวกเขาจะทำตัวเป็นหญิงแพศยา แต่จะไม่เพิ่มจำนวนคนขึ้น
เพราะพวกเขาไม่เอาใจใส่ต่อพระผู้เป็นเจ้า
๑๑ และจำนนให้กับความแพศยา เหล้าองุ่นใหม่และเก่า
ซึ่งปล้นความเข้าใจไปจากชนชาติของเรา
๑๒ ชนชาติของเราปรึกษากับท่อนไม้
และพวกเขาใช้ไม้เท้าเพื่อหาคำตอบ
เพราะวิญญาณของความแพศยาได้นำพวกเขาให้หลงผิด
พวกเขาจึงได้ละไปจากพระเจ้าของพวกเขา และกระทำตนเป็นแพศยา
๑๓ พวกเขามอบเครื่องสักการะบนยอดเขา
และเผาของถวายบนเนินเขา
ที่ใต้ต้นโอ๊ก ต้นพ๊อพลาร์ และต้นเทเรบินธ์
เพราะต้นไม้เหล่านั้นเป็นที่ร่มรื่น
บรรดาลูกสาวของพวกเจ้าจึงได้กระทำตนเป็นแพศยา
และบรรดาเจ้าสาวของพวกเจ้าประพฤติผิดประเวณี
๑๔ เราจะไม่ลงโทษบรรดาลูกสาวของพวกเจ้า
เมื่อพวกเขากระทำตนเป็นแพศยา
และไม่ลงโทษบรรดาเจ้าสาวของพวกเจ้า
เมื่อพวกเขาประพฤติผิดประเวณี
เพราะบรรดาผู้ชายเองยังไปกับบรรดาหญิงแพศยา
และมอบเครื่องสักการะร่วมกับหญิงแพศยาประจำวิหาร
และคนที่ขาดความหยั่งรู้ก็จะพินาศ
๑๕ โอ อิสราเอลเอ๋ย แม้ว่าเจ้ากระทำตนเป็นแพศยา
ก็อย่าปล่อยให้ยูดาห์มีความผิด
อย่าเข้าไปในกิลกาล
หรือขึ้นไปยังเบธอาเวน
และอย่าสาบานดังนี้ว่า
‘ตราบที่พระผู้เป็นเจ้ามีชีวิตอยู่ฉันใด’
๑๖ อิสราเอลหัวรั้นเหมือนลูกโคตัวเมีย
ฉะนั้นแล้ว พระผู้เป็นเจ้ายังจะให้พวกเขาเล็มหญ้า
อยู่ในทุ่งหญ้าเหมือนลูกแกะได้อย่างไร
๑๗ เอฟราอิมมีความสัมพันธ์กับรูปเคารพ
ก็ช่างเขา
๑๘ แม้เวลาเครื่องดื่มของพวกเขาจะหมดแล้ว
พวกเขาก็ยังจะกระทำตนเป็นแพศยาต่อไป
บรรดาผู้นำของพวกเขารักวิถีทางที่น่าอับอาย
๑๙ ลมพายุจะหอบอุ้มพวกเขาไว้ใต้ปีกของมัน
และพวกเขาจะอับอายเพราะแท่นบูชาของพวกเขา