๑๗
คำพยากรณ์เกี่ยวกับเมืองดามัสกัส
๑ คำพยากรณ์เกี่ยวกับเมืองดามัสกัส
“ดูเถิด ดามัสกัสจะไม่เป็นเมืองอีกต่อไป
และจะกลายเป็นกองซากปรักพักพัง
๒ เมืองต่างๆ ในอาโรเออร์ถูกทิ้งเป็นที่ร้าง
และจะเป็นที่สำหรับฝูงสัตว์
ซึ่งจะนอนลงที่นั่นอย่างไม่กลัวผู้ใด
๓ เมืองที่มีการคุ้มกันอย่างแข็งแกร่งของเอฟราอิมจะถูกทำลาย
อาณาจักรในดามัสกัสก็เช่นกัน
และคนของอารัมที่ยังมีชีวิตเหลืออยู่
จะเป็นเหมือนบารมีของพงศ์พันธุ์อิสราเอล”
พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธาประกาศดังนั้น
๔ “และในเวลานั้น สง่าราศีของยาโคบจะจางลง
และร่างที่สมบูรณ์จะซูบผอม
๕ และจะเป็นเช่นเดียวกับผู้เกี่ยวข้าว เก็บเกี่ยวต้นข้าวที่ตั้งตรง
แขนของเขาโอบเก็บฟ่อนข้าว
และเป็นเช่นเดียวกับการเก็บข้าว
ที่ตกในนาที่หุบเขาเรฟาอิม
๖ ผลที่ตกหล่นให้เก็บได้
ก็จะเป็นเช่นเดียวกับการตีต้นมะกอกคือ
มะกอกสองหรือสามลูกเหลือติดอยู่บนกิ่งที่สูงสุด
สี่หรือห้าลูกติดอยู่ตามกิ่งของต้นไม้”
พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของอิสราเอลประกาศดังนั้น
๗ ในเวลานั้น มนุษย์จะวางใจในองค์ผู้สร้าง และจะมองดูองค์ผู้บริสุทธิ์ของอิสราเอล
๘ เขาจะไม่วางใจในแท่นบูชา ซึ่งเป็นผลงานจากฝีมือของเขา และเขาจะไม่มองดูสิ่งที่ทำขึ้นด้วยนิ้วของตนเอง ไม่ว่าจะเป็นปวงเทวรูปอาเชราห์หรือแท่นเผาเครื่องหอม
๙ ในเวลานั้น เมืองที่มีการคุ้มกันอย่างแข็งแกร่งจะเป็นเหมือนสถานที่ร้างในป่าสูงและบนยอดเขา ซึ่งพวกเขาทิ้งร้างไว้ก็เพราะพงศ์พันธุ์อิสราเอล ทุกแห่งจะเป็นที่รกร้าง
๑๐ เพราะท่านได้ลืมพระเจ้าแห่งความรอดพ้น
และไม่ได้จดจำศิลาอันเป็นที่พึ่งพิงของท่าน
ฉะนั้น ถึงแม้ว่าท่านปลูกต้นไม้พันธุ์ดี
และปลูกเถาองุ่นที่มาจากต่างแดน
๑๑ แม้ว่าท่านทำให้มันงอกในวันที่ท่านปลูก
และทำให้มันออกดอกในเช้าของวันที่ท่านปลูก
เวลาเก็บเกี่ยวก็ยังจะบินหนีท่านไปได้
ในวันแห่งความเศร้าและความเจ็บปวดที่รักษาไม่ได้
๑๒ โอ เสียงกระหึ่มของประชาชาติจำนวนมาก
พวกเขาดังกระหึ่มเหมือนเสียงทะเล
โอ เสียงอลหม่านของบรรดาชนชาติ
พวกเขาส่งเสียงอลหม่านเหมือนเสียงกระแสน้ำแรงกล้า
๑๓ บรรดาชนชาติฮือเหมือนเสียงกระแสน้ำแรงกล้า
แต่พระองค์จะห้ามพวกเขา และพวกเขาจะหนีไปให้ไกล
ถูกไล่ไปเหมือนแกลบที่ต้องลมพายุบนเทือกเขา
และฝุ่นที่ปลิวไปกับพายุ
๑๔ ในเวลาเย็น ดูเถิด น่าตกใจกลัว
ก่อนฟ้าจะสาง ไม่มีใครมีชีวิตเหลืออยู่เลย
นี่แหละเป็นส่วนของพวกที่ปล้นพวกเราจะได้รับ
และเป็นฉลากของพวกที่ยึดสิ่งของไปจากพวกเรา